دهان شما در مورد سلامتیتان چه می گوید

لثه سالم باید سفت و به رنگ صورتی باشد نه قرمز و متورم. برای حفاظت از لثه ها باید بهداشت دهان و دندان را رعایت نمایید. حداقل دو بار در روز مسواک بزنید و یک بار در روز از نخ دندان استفاده نمایید. به طور منظم به دندانپزشک مراجعه نمایید و از مصرف سیگار بپرهیزید.

احتمال ابتلا به بیماری های کلیوی مزمن در افراد مسنی که دندان های خود را از دست داده اند بیش از کسانی است که دندان دارند. دلیل این ارتباط هنوز به درستی مشخص نیست. اما تحقیقات نشان می دهند که التهابات مزمن می توانند دلیل آن باشند. بنابراین مراقبت از دندان ها و لثه می تواند سبب کاهش خطر ابتلا به بیماری های کلیوی شود.

خطر ایجاد مشکلات مربوط به دهان و دندان در افراد دچار استرس، اضطراب یا افسردگی بالاتر است. میزان هورمون کورتیزول در افراد تحت استرس بیشتر است که می تواند موجب تخریب دهان و بدن گردد. همچنین استرس سبب می شود مراقبت از دهان کمتر شود. حدود 50 درصد افراد تحت استرس به طور منظم مسواک نمی زنند یا از نخ دندان استفاده نمی کنند. سایر عادات مرتبط با استرس عبارتند از مصرف سیگار، الکل یا دندان قروچه.

دیابت می تواند مقاومت بدن در مقابل عفونت را کاهش دهد. بالا بودن قند خون سبب افزایش خطر ابتلا به بیماری های لثه می گردد. همچنین بیماری های لثه نیز کنترل قند خون را مشکل می سازند. با کنترل دقیق قند خون، از لثه های خود محافظت نمایید. بعد از مصرف هر وعده غذایی مسواک بزنید و از نخ دندان استفاده کنید. حداقل یک بار در سال برای بررسی وضعیت لثه و دندان های خود به دندانپزشک مراجعه نمایید

احتمال ابتلا افراد دچار روماتوئید آرتریت به بیماری های لثه هشت برابر افراد بدون این بیماری خود ایمنی است که دلیل اصلی آن التهاب است . همچنین مشکلات در مفصل دست و انگشتان مسواک زدن و استفاده از نخ دندان را در این افراد مشکل می سازد. د رمان التهاب لثه در این افراد می تواند به کاهش درد و التهاب در مفاصل کمک کند.

بیماری استخوان های شکننده یا استئوپرز کل استخوان های بدن از جمله استخوان های فک را تحت تاثیر قرار می دهند و سبب افتادن دندان ها می گردند.
باکتری های ناشی از پریدونیت ( که یک بیماری لثه ای شدید است) نیز می توانند استخوان های فک را تخریب کنند.
یک گروه از داروهای استئوپرز به نام بیسفوسفونات ها می توانند موجب افزایش خطر ابتلا به استئونکروز شوند. البته این شرایط نادر است و سبب مرگ استخوان های فک می شود. چنانچه از بیسفوسفونات ها استفاده می کنید، دندانپزشک خود را در جریان بگذارید.

برخی از مطالعات نشان داده اند که احتمال ابتلا افراد با مشکلات لثه به بیماری های قلبی در مقایسه با افرادی که لثه های سالم دارند، بیشتر است. محققان هنوز از علت این ارتباط مطمئن نیستند. بر اساس یک تئوری، باکتری های دهانی می توانند از طریق خون حرکت کرده، به پلاک های چربی موجود در عروق متصل شده و سبب التهاب و افزایش احتمال حملات قلبی گردند.
آیا شما در معرض خطر هستید؟ با پزشک خود مشورت نمایید.

احتمال ابتلا افراد مبتلا به سندروم اسجوگرن به بیماری های مربوط به دهان بیشتر است. در این سندرم، سیستم ایمنی به اشتباه به مجاری اشک و غدد بزاقی حمله کرده و سبب ایجاد خشکی دهان و چشم می گردد. بزاق از دندان ها و لثه ها در مقابل باکتری های ایجاد کننده پوسیدگی و التهاب لثه حفاظت می کند. بنابراین خشکی دائمی دهان سبب افزایش احتمال پوسیدگی دندان ها و بیماری های لثه می گردد.

احتمال زایمان زودرس و نوزاد با وزن کم در افراد باردار مبتلا به بیماری های لثه بالاتر است. علت ارتباط این دو موضوع کاملا روشن نیست. ممکن است علت آن التهاب یا عفونت باشد. بارداری و تغییرات هورمونی مرنبط با آن نیز می تواند سبب بدتر شدن بیماری لثه گردد. می توانید برای محافظت از خود و نوزادتان با دندانپزشک یا پزشک زنان مشورت نمایید.

چنانچه آنمی داشته باشید دهان شما می تواند رنگ پریده و زخمی و زبانتان هموار و ملتهب باشد. در شرایط آنمی، گلبول قرمر کافی در بدن وجود ندارد یا اینکه گلبول های قرمز، هموگلوبین کافی ندارند. در نتیجه بدن نمی تواند اکسیژن کافی را مهیا کند.

مطالعات انجام گرفته در این زمینه هنوز قطعی نیستند. اما لثه های قرمز، متورم و دچار خونریزی می تواند نشانه مشکلی مربوط به قلب یا دیابت باشد. گاهی اوقات باکتری های موجود در دهان شمکا می توانند از طریق جریان خون حرکت کرده و در جای دیگری از بدن یک واکنش التهابی را آغاز کنند. چنانچه بیماری های لثه، درمان نشده رها شوند می توانند خطر ابتلا به بیماری های التهابی را در شما افزایش دهند. بعضی از بیماری ها و داروها نیز می توانند سبب ایجاد بیماری های مربوط به دهان گردند.

بیماران مبتلا به ایدز می توانند دچار برفک دهان، زگیل، تبخال، زخم های دهانی و لوکوپلاکیا (ضایعه ای سفیدرنگ بر روی زبان یا در سمت گونه ها) شوند. ضعف سیستم ایمنی و ناتوانی آن در دفع عفونت ها سبب این مشکلات می گردند. همچنین این افراد ممکن است دچار خشکی دهان شوند که این امر سبب افزایش احتمال پوسیدگی دندان ها شده و عمل جویدن و بلع را مشکل می سازد.

آنتی هیستامین ها، داروهای ضد احتقان، مسکن ها و داروهای ضد افسردگی از جمله داروهایی هستند که می توانند سبب خشکی دهان شوند. در مورد داروهای مصرفی و تاثیر آنها بر سلامت دهان و دندان با پزشک یا دندانپزشکتان مشورت نمایید.

معمولا دندانپزشک اولین فردی است که می تواند علائم پرخوری عصبی را در بیمار مشاهده کند. اسید معده بر اثر استفراغ های مکرر سبب فرسایش مینای دندان می شود. این کار همچنین می تواند سبب تحریک التهاب در دهان ، گلو، غدد بزاقی و بوی بد نفس فرد شود.
بی اشتهایی یا پرخوری عصبی و سایر اختلالات غذا خوردن می توانند سبب کمبود مواد مغذی و در نتیجه خطر ایجاد مشکل در سلامت دهان و دندان گردند.