نورودرماتیتNeurodermatitis

عوامل خطر

•    جنسیت و سن: زنان معمولاً بیشتر در معرض خطر نورودرماتیت هستند و این عارضه بیستر در سنین بین 30 تا 50 سال رخ می‌دهد.

•    عوارض پوستی: افرادی با سابقه خانوادگی درماتیت، اگزما، پسوریازیس و دیگر بیماری‌های مشابه در معرض خطر افزایش یافته این عارضه هستند.

•    اختلال اضطراب: استرس و اضطراب محرک خارش‌های مرتبط با نورودرماتیت است.

عوارض

خارش مداوم پوست میتواند منجر به زخم شدن، عفونت باکتریایی و تغییرات در رنگ پوست شود. همچنین خارش شدید باعث اختلال در خواب فرد نیز خواهد شد.

پزشک با معاینه ناحیه متاثر و بررسی وجود خارش این عارضه را تشخیص می‌دهد. برای بررسی دیگر علل مسبب ممکن است پزشک از ناحیه مورد نظر بیوپسی انجام دهد.

زمان مراجعه به پزشک

در صورت بروز هریک از موارد زیر باید به پزشک مراجعه شود:

•    خارش یک ناحیه ثابت از پوست
•    اختلال در خواب یا فعالیت‌های روزانه به علت خارش پوست
•    دردناک شدن پوست و داشتن ظاهری مانند بافت عفونی به همراه تب

روش های تشخیصی

درمان:

کرم های ضد خارش: در صورتی که کرم‌های کورتیکواسترویید موثر نباشند پزشک ممکن است از انواع قوی تر محصولات ضد خارش استفاده نماید.

تزریق کورتیکواستروئیدها: پزشک ممکن است از تزریق کورتیکواستروئیدها به صورت مستقیم در ناحیه متاثراستفاده نماید.
داروهای تسکین دهنده خارش: تجویز آنتی هیستامین ها می تواند خارش را در بسیاری از افراد مبتلا به نورودرماتیت تسکین دهد. البته برخی از آن ها ممکن است باعث گیجی و خواب آلودگی شوند.

داروهای ضد اضطراب: از آن جایی که استرس و اضطراب از محرک های نورودرماتیت هستند، این داورها در پیشگیری از بروز خارش ها موثر خواهند بود.

نور درمانی: مواجهه ناحیه متاثر با برخی انواع نورها می تواند موثر باشد.

سایکوتراپی: صحبت کردن با یک مشاور میتواند به فرد چگونگی تاثیر عواطف و احساسات بر الگو خارش ها را آموزش دهد.

اصلاح شیوه زندگی

•    متوقف کردن خاراندن پوست: درست است که شدت خارش ها زیاد است اما پرهیز از این کار میتواند کمک شایانی به کنترل عارضه کند.

•    استفاده از کمپرس سرد و گرم: این کار میتواند پوست را تسکین دهد و از شدت خارش بکاهد. اعمال کمپرس خنک و مرطوب پیش از استعمال دارو میتواند به جذب بهتر آن کمک کند.

•    پوشاندن ناحیه متاثر: استفاده از باند و پوشش برای پوست می تواند از کنده شدن پوست و آسیب به آن جلوگیری کند. این کار بخصوص برای افرادی که در هنگام خواب هم دست به خاراندن پوست میزنند مفید است.

•    کوتاه کردن ناخن ها: ناخن های کوتاه آسیب کمتری به پوست می‌زنند.

•    اسفاده از حمام آب گرم نه داغ و مرطوب کردن پوست: مرطوب کردن پوست پس از حمام با آب گرم توصیه می شود همچنین بهتر است از صابون های بدون رنگ و عطر استفاده شود. مدت زمان حمام باید کوتاه باشد.

•    پرهیز از محرک ها:  محرک ها باید شناخته شوند و از آن ها اجتناب صورت گیرد. برای مثال استفاده از روش های کنترل استرس و یا پرهیز از پوشیدن لباس های تنگ توصیه می شود.

درمان جایگزین

درمان های نوظهور:

در صورت تداوم بیماری علی رغم روش‌های درمانی به کار گرفته شده، پزشک روش‌های زیر را نیز پیشنهاد می‌دهد:

•    تزریق بوتاکس: این تکنیک در کاهش خارش پوست و لک های پوستی موثر بوده است.
•    داروی خوراکی برای کاهش القای کندن و خاراندن پوست: داروی ان استیل سیستوین  بنا بر یک مطالعه کوچک در کاهش القای حس خارش و کندن پوست موثر بوده است.