مواد غذایی و نوشیدنی هایی که شما را به حرکت وا میدارند

اگر همیشه با عجله به سمت دستشویی می دوید، ممکن است با خود فکر کنیدکه راه حل نوشیدن کمتر مایعات است. اما این نگرش غلط است! چنانچه کمتر بنوشید، ادرار شما به شدت غلیظ می شود که می تواند مثانه را تحریک کند. یک استثنا وجود دارد: دریافت خود را بعد از ساعت 6 بعدازظهر اندکی کاهش دهید؛ بدین شکل حین خواب برای رفتن به دستشویی بیدار نخواهید شد.

مقدار ناکافی مایعات می تواند نتیجه ی معکوسی را از طریق مثانه ایجاد کند. چه میزان آب باید بنوشید؟ این میزان بستگی به فاکتورهای گوناگونی دارد، به عنوان مثال سطح سلامتی و سطح فعالیت بدنی تان. برخی متخصصین توصیه به دریافت حدود6 تا 8 لیوان آب به طور روزانه دارند. همچنین شما در حدود 20% از دریافت آب تام روزانه خود را از طریق غذا به دست می آورید.

به طور کل مشروبات الکی در هر شکلی منجر به دهیدارته شدن بدن می شوند اما این دهیدراتاسیون (از دست رفتن آب بدن) از طریق افزایش مقدار ادرار حادث می شود- که به معنای مراجعه بیشتر به دستشویی است. همچنین الکل با سیگنال های مغزی مخابره کننده به مثانه در مورد زمان ترشح ادرار تداخل دارد. بنابراین چنانچه شما مبتلا به “بی اختیاری ادرار” و یا بیش فعالی مثانه (OAB)، هستید بایستی مصرف الکل را قطع کرده و از دریافت آن اجتناب نمایید.

کافئین نیز می تواند مثانه را تحریک کند و به عنوان یک دیورتیک (ادرار آور) عمل کند و بدن را وادار به تولید بیشتر ادرار کند. نوشیدن کمتر یا عدم استفاده از نوشیدنی های کافئین دار در کنترل بیش فعالی مثانه نقش پررنگی خواهد داشت. اما این احتمال وجود دارد که تمایل اندکی به ترک فهوه، چای، نوشیدنی های انرژی زا و یا کولا داشته باشید، لذا سعی کنید نوشیدن اشکال مختلف نوشیدنی های بدون کافئین، قهوه های کم اسید و چای های گیاهی غیر مرکبات را امتحان نمایید.

شکلات محرک دیگری برای مثانه بیش فعال به شمار می رود. قادر به کاهش دریافت مقادیر شکلات روزانه تان نیستید؟ ممکن است مجبور به ترک نباشید؛ در این صورت در کنار کاهش یا اجتناب از مصرف دیرهنگام شکلات در هنگام شب، سعی کنید شکلات سفید را به جای دیگر شکلات ها را امتحان کنید.

مرکبات و آب مرکبات، مانند پرتقال، گریپ فروت، لیموشیرین و لیمو همگی اسیدی هستند. چراکه آنها می توانند مثانه را تحریک کنند، سعی کنید دریافت آنها را کاهش داده تا ببینید آیا این کاهش دریافت، بی اختیاری ادرار را در شما بهبود می دهد یا خیر.

چنانچه مبتلا به مثانه بیش فعال شده اید، آناناس دوست شما نیست. به همان دلیلی که حدس زده اید، آناناس همچون مرکبات، اسیدی است. چنانچه برای تهیه دسر یا غذایی نیاز به استفاده از آناناس دارید، جایگزین کردن خرده های نارگیل را امتحان کنید.

گوجه فرنگی ماده غذایی دیگری است که می تواند علائم بی اختیاری را تسریع و تحریک کند. و متاسفانه خبر بد برای دوستداران گوجه فرنگی این است که تنها خود گوجه فرنگی نیست که محرک محسوب می شود بلکه تمامی محصولات بر پایه گوجه فرنگی مانند سس اسپاگتی، چیلی، آب گوجه فرنگی ، و کچاپ نیز می توانند تراوش ادرار را افزایش دهند.

قره قاط و آب قره قاط در پیشگیری از عفونت های مثانه و دستگاه ادراری بسیار موثر هستند. اما به هرجهت ازآنجاییکه اسیدی هستند می توانند در افراد دچار مثانه بیش فعال ایجاد ناراحتی کنند. چنانچه با دریافت قره قاط دچار مشکل می شوید، مصرف آن را کاهش دهید. کاهش یا حذف غذاها و نوشیدنی های اسیدی مزیت دیگری نیز دارد، کاهش مصرف این مواد می تواند در تسکین سوزش سر دل کمک کننده باشد.

نوشیدنی های گاز دار می توانند منجر به تحریک مثانه های حساس شوند. بنابراین اگر مثانه بیش فعال دارید، بایستی ندرتاً از نوشیدنی های کربناته استفاده کرده و یا به طور کامل آنها را حذف نمایید. نوشیدنی های گاز دار شامل سودا و آبهای گاز دار می شود. در عین حال برخی نوشیدنی های کربناته الکی نیز وجود دارند لذا به خاطر داشته باشید که در کنار گاز دار بودن ، الکل موجود در این نوشیدنی ها نیز می تواند محرکی برای افراد با مثانه های بیش فعال باشد .

تاثیر مصرف چیلی، سالسا و دیگر مواد غذایی تند چیزی بیش از سوزش پرزهای چشایی و یا اشک آلود شدن چشم ها است؛ آنها می توانند برای مثانه محرک باشند. کاهش تندی غذاها نیز می تواند در کاهش حجم ادرار شما موثر باشند. اما این ضرورتاً به معنای در پیش گرفتن یک رژیم بی مزه نیست؛ بایستی تحمل میزان تندی در خودتان را تعیین کنید، میزانی از تندی که می توانید در غذاها داشته باشید بدون اینکه عادات دستشویی رفتن شما را تحت تاثیر قرار دهد، افراد ذائقه های متفاوتی دارند، بنابراین به نوعی تعیین میزان تحمل تندی در افراد با روش آزمون و خطا مشخص خواهد شد.

شکر و شیرین کننده های مصنوعی می توانند علائم مثانه بیش فعال را تشدید کنند. همچون بسیاری از غذاها و نوشیدنی هایی که ممکن است مثانه را تحت تاثیر قرار دهند، برای اینکه دریابید آیا شیرین کننده ها تفاوتی در شما ایجاد می کنند یا خیر به آزمایش و تجربه بیشتری نیاز خواهد بود ؛ برای مدت زمان مشخصی شیرین کننده ها را از برنامه غذایی خود حذف نموده و پاسخ های مثانه خود را ارزیابی کنید.

شما ممکن است از دوستداران پیاز باشید، اما در نظر داشته باشید که چنانچه دچار مشکلات مرتبط با بیش فعالی مثانه هستید بایستی از مصرف بیش از حد آن پرهیز کنید. آیا نمی توانید نبود پیاز در غذاها و ساندویچ ها را تحمل کنید؟ سعی کنید آن را بپزیرید، تحمل پیاز پخته شده برای مثانه آسان تر است . حتی می توانید به جای پیاز، مواد غذایی مشابه و ملایم تر مانند موسیر را جایگزین نمایید. گاهی اوقات تنها دریافت مقادیر اندک از آن نیز می تواند کمک کننده باشد.

در کنار مرکبات، برخی میوه های دیگر نیز می توانند بی اختیاری ادرار را تحریک کنند. از میان آنها می توان به سیب، موز و انگور اشاره کرد. چنانچه مشکلاتی مرتبط با کنترل مثانه دارید، بهتر است بدانید که کدام مواد غذایی و چه میزان از آنها علائم شما را تحریک می کنند. چنانچه مشکوک به این مشکل هستید، حذف این مواد از برنامه غذایی تان را امتحان کرده، سپس مقادیر کوچکی از آنها را به تدریج به برنامه غذایی تان برگردانید.

طبق یافته های محققان پنیر خامه ای و خامه ترش و پرچرب می توانند علائم مثانه بیش فعال را تشدید کنند. چنانچه مثانه شما این نوع از پنیر و خامه را نمی تواند تحمل کند، جایگزینی آنها با پنیر تازه عمل آوری شده یا خامه های مشابه دیگر را امتحان کنید.

چنانچه تحت درمان های مثانه بیش فعال قرار دارید، آلو،آلو بخارا و آلوبرقانی می توانند برای عوارضی مانند یبوست که در کنار این درمان ها وجود دارد کمک کننده باشند. همچنان این میوه های خشک شده و شیرین می توانند یک محرک قوی برای مثانه باشند. یک راهکار برای کمک به کنترل یبوست، افزایش فیبر در برنامه غذایی تان است. افزودن مواد غذایی پرفیبر و در عین حال دوستدار مثانه کمک کننده خواهد بود .

بسیاری از چاشنی ها حاوی اسید هستند و از دیگر محرک های مثانه بشمار می روند، بنابراین با احتیاط آنها را استفاده کنید. خردل، سس سویا، سرکه، سس های تند، کچاپ و مایونز همگی می توانند این علائم را تشدید کنند. برای طعم دار کردن وعده های غذایی تان استفاده از سیر، عصاره ها و ادویه های گیاهی را امتحان کنید.

طعم های مصنوعی، نگهدارنده ها و افزودنی هایی مانند MSG و بنزیل ممکن است مثانه را تحریک کنند. به منظور اجتناب ازمصرف این ترکیات مشکل زا، باید با دقت به برچسب های تغذیه ای روی مواد غذایی توجه کنید. یکی از روش های خوب برای کنترل آنچه که در غذای شماست، اینست که غالباً در خانه آشپزی کنید و غذاهای خانگی مصرف کنید. از میوهای دوستدار مثانه مانند سبزیجات و غلات کامل نیز بیشتر استفاده کنید.

تصور کنید که برای صبحانه یک عدد پرتقال و یک فنجان قهوه، در نهار خود یک لیوان سودا و یک تخته شکلات به عنوان میان وعده عصر در نظر گرفته اید و یک غذایی تند آسیای شرقی نیز برای شام دارید؛ به نظر خوشمزه می آیند ولیکن همگی آنها می توانند مثانه شما را تحت تاثیر قرار دهند. کاری که باید بکنید چیست؟! آیا باید همگی آنها را یک جا ترک کنید؟ خیر. شما می توانید برای شروع، در صورت مشاهده نتیجه مثبت، مابقی قدم ها را در مسیر حذف مواد غذایی مشکل زا پس از قدم اول بردارید. پزشک متخصص می تواند در زمینه رژیم غذایی و مشکلات مثانه به شما کمک کند، بنابراین برای پرسش از وی تردید نکنید.

برخی از داروها نیز می توانند بی اختیاری ادرار را تشدید کنند. به عنوان مثال، برخی داروهای فشار خون، مانند دیورتیک ها یا بلوکرهای کانال کلسیم، مثانه را منبسط کرده و برون دهی ادرار را افزایش می دهند. آرام بخش های عضلانی نیز ماهیچه های مثانه را شل و منبسط می کنند و قرص های خواب آور پیام پر بودن مثانه را فرو می نشانند. بنابراین چنانچه دچار مشکلات مثانه ای می باشید، از پزشک خود در مورد امکان ایجاد این عوارض به دلیل مصرف برخی داروها پرسش نمایید.