عمل لیزیک چشمLASIK eye surgery

مانند همه ی جراحی های دیگر، عمل لیزیک نیز خطرهایی به دنبال دارد، از جمله:

• کم اصلاحی. اگر لیزر بافت بسیار کوچکی از چشم تان را بردارد، آن دید واضحی را که قبل از عمل انتظار داشتید، به دست نخواهید آورد. این عدم اصلاحات بیشتر برای افراد نزدیک بین پیش می آید. امکان دارد که شما به عمل های انکساری دیگری طی یک سال به منظور برداشت بافت های بیشتر، نیاز پیدا کنید.

• بیش اصلاحی. همچنین احتمال دارد که لیزر بافت زیادی از چشم تان را بردارد. که درست کردن این مشکلات بیشتر از عیوب کم اصلاحی دشوار است.

• بازگشت قدرت بینایی به سطح قبل از عمل. با گذشت زمان، بینایی چشم هایتان ممکن است به آرامی به سطح قبل از عمل بازگردد. که این می تواند به دلیل شرایط خاصی اعم از بهبود غیرطبیعی زخم، عدم تعادل هورمونی و یا حاملگی باشد.

• از دست دادن یا تغییرات بینایی. ندرتاً، ممکن است که یکی از عوارض جراحی از دست دادن بینایی باشد. بعضی از افراد نیز ممکن است که به وضوح و دقت قبل نبینند.

• آستیگماتیسم. آستیگماتیسم می تواند به دلیل برداشت غیریکنواخت بافت چشم ایجاد شود. که ممکن است به عمل جراحی اضافه تر، عینک یا لنز نیاز پیدا کنید.

• خیره نگاه کردن، هاله بینی  یا دوبینی. بعد از عمل ممکن است مشکل بینایی در شب پیدا کنید. احتمال دارد که دچار دوبینی، دیدن هاله ای اطراف چراغ های روشن یا دوبینی شوید. حتی زمانیکه نتایج خوبی از بینایی و تحت شرایط استاندارد ارزیابی می شود، بعد از عمل ممکن است دیدتان در نور کم (مثل هنگام غروب یا در مه) بیش از قبل عمل کاهش یابد.

• چشم های خشک. لیزیک بطور موقت باعث کاهش تولید اشک می شود. طی شش ماه نخست بعد از جراحی، چشم هایتان ممکن است بطور غیرمعمول تا زمانیکه التیام یابند، احساس خشکی کند. چشمان خشک می تواند باعث کاهش کیفیت بینایی شود. چشم پزشک ممکن است که توصیه کند در این مدت از قطره چشم استفاده نمایید. اگر خشکی چشم شدید شود، پزشک می تواند طی یک عمل دیگر شاخه های خاصی را در مجاری جمع کننده اشک ایجاد کند تا اشک کمتری از سطح چشم تخلیه و جمع آوری شود.

• مشکلات فلپ (لایه ای از قرنیه). تا کردن لایه یا پرده فلپ به عقب و یا برداشتن آن می تواند عوارضی از جمله عفونت، التهاب یا ریزش بیش از حد اشک را به دنبال داشته باشد. لایه خارجی بافت قرنیه (اپی تلیوم)، ممکن است در حین پروسه بهبود، بصورت غیرطبیعی زیر لایه فلپ رشد نماید.

شرایطی که باعث افزایش خطر می شود

برخی بیماریها می تواند خطرات مرتبط با عمل جراحی لیزیک را افزایش داده یا نتایج را کمتر قابل پیش بینی نماید. اگر شریط خاصی داشته باشید، ممکن است پزشک تان عمل جراحی لیزیک را توصیه نکند. این شرایط و بیماریها شامل موارد زیر می شوند:

• اختلالات خودایمنی، مثل آرتریت روماتوئید
• شرایط نقص ایمنی به دلیل داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی یا ایدز
• خشکی چشم مداوم
• دید و بینایی ناپایدار به دلیل داروها، تغییرات هورمونی، حاملگی، شیردهی و یا سن
• شرایط متنوعی از چشم مانند قوز، التهاب قرنیه، التهاب مشیمیه، تب خالی که محیط چشم را تحت تاثیر قرار دهد، آب سیاه، آب مروارید، صدمات چشمی یا اختلالات مربوط به پلک چشم

اگر شرایط زیر را داشته باشید، ممکن است لیزیک برای شما مفید نباشد:

• داشتن دید کلی نسبتاً خوب
• داشتن مردمک خیلی بزرگ یا قرنیه نازک
• داشتن شغلی که ممکن است بواسطه عمل تحت تاثیر قرار بگیرد.
• تغییرات چشمی مرتبط با سن که منجر شود شما وضوح دیدتان کم شود (پیرچشمی)
• شرکت در ورزش هایی که درآن احتمال ضربه به صورت وجود دارد.

اگر شما در فکر عمل لیزیک چشم هستید، درمورد سوالات و نگرانی های خود با پزشک تان صحبت کنید. او می تواند توضیح دهد که چگونه این عمل می تواند به نفع شما باشد و  از خطرهای آن نیز شما را مطلع سازد. دکتر با شما در باره ی اینکه آیا کاندید این عمل هستید یا خیر، صحبت خواهد کرد.
 

اگر شما یکی از مشکلات بینایی زیر را دارید، عمل لیزیک چشم می تواند یکی از گزینه های شما برای درمان باشد:

• نزدیک بینی (میوپی). وقتی کره چشم تان کمی از حد نرمال بزرگ تر باشد یا هنگامی که منحنی های قرنیه بیش از حد زاویه دار و تیز شده باشند، پرتوهای نور در جلوی شبکیه متمرکز می شوند و دید دور دچار تاری می شود. شما اجسام نزدیک را به وضوح می توانید ببینید، ولی در دیدن اشیاء دورتر به مشکل بر می خورید.

• دوربینی (هیپروپی). وقتی که کره چشم تان از حد معمول کوتاه تر و کوچک تر بوده یا سطح قرنیه خیلی صاف باشد، پرتوهای نور در پشت شبکیه به جای روی آن متمرکز می شوند. این مسئله باعث تاری دید نزدیک و گاهی دید دور می شود.

•  آستیگماتیسم. وقتی که قرنیه بطور غیریکنواخت انحنا پیدا کرده و یا مسطح و صاف شود، منجر به آستیگماتیسم شده ، که باعث اختلال در دید دور و نزدیک می گردد.

ممکن است پزشک تان قبل از عمل لیزیک چشم و یا جراحی های مشابه، راه های دیگری برای اصلاح دیدتان از قبیل استفاده از عینک یا لنز، نیز توصیه کند.
 

برای آماده شدن جهت عمل لیزیک چشم:

• از لنزهای خود استفاده نکنید. اگر شما از لنزهای تماسی استفاده می کنید، نیاز است که حداقل چند هفته قبل از جراحی به صورت تمام وقت از عینک به جای آن استفاده نمایید.

• لنزهای تماسی ممکن است شکل قرنیه شما را تغییر دهند، که می تواند به اندازه گیری های نادرست و نتیجه جراحی ضعیف منجر شود. پزشک تان بسته به شرایط شما و اینکه چه مدتی از لنز استفاده کرده اید، دستورالعمل های خاصی را توصیه می کند.

•  چشم خود را آرایش نکنید. از آرایش چشم، کرم، عطر و یا لوسیون در روز قبل و روز عمل جراحی خود استفاده نکنید.

• پزشک همچنین ممکن است از شما درخواست کند تا بصورت روزانه یا بیشتر روزهای قبل از عمل، مژه های خود را تمیز کرده تا رسیک عفونت را به حداقل برسانید.

•  یک برنامه ای ترتیب دهید تا شما را به خانه برسانند. بعد از عمل به کسی نیاز دارید تا شما را به خانه برساند. بلافاصله بعد از جراحی، ممکن است اثرات داروهایی که قبل از عمل به شما داده اند را احساس کنید و دیدتان نیز تار شود.

• از هزینه ای که این عمل ممکن است برایتان به همراه داشته باشد، آگاه باشید. عمل لیزیک چشم معمولاً یک عمل انتخابی است، بنابراین بیشتر شرکت های بیمه هزینه آن را تقبل نخواهند کرد. از پیش برای پرداخت هزینه های خود آمادگی داشته باشید.
   

عمل لیزیک چشم با استفاده از یک لیزر برنامه ریزی شده برای حذف یک مقدار تعریف شده از بافت قرنیه تان، انجام می شود. لیزر به جراح تان این امکان را می دهد تا منحنی های قرنیه تان را صاف و مسطح کند یا آن را تندتر نماید. معمولاً عمل لیزیک در یک روز بر روی هر دو چشم انجام می شود.

قبل از عمل
قبل از عمل، پزشک تان درباره ی فواید و خطرهای عمل لیزیک، انتظارات شما چه قبل چه بعد از عمل و سوالات شما صحبت و بحث خواهد کرد.

طی تست پیش از عمل، چشم پزشک تان یک تاریخچه ی کامل پزشکی از شما می گیرد و یک معاینه کامل چشم نیز انجام می دهد. در معاینه چشم، دکتر بینایی شما را ارزیابی می کند و به دنبال نشانه هایی از عفونت چشمی، التهاب، خشکی چشم، مردمک های بیش از حد بزرگ، فشار چشم بالا و دیگر شرایط چشمی می گردد. همچنین وی قرنیه شما را با توجه به شکل، ضخامت و هرگونه بی نظمی اندازه می گیرد. به علاوه چشم پزشک تان نواحی که نیاز به تغییر شکل دارد را ارزیابی می کند. همچنین از تست هایی برای اندازه گیری شکل و حد فاصل قرنیه و تعیین مقدار دقیق بافتی که قرار است حذف شود، استفاده می نماید.

پزشکان از تکنولوژی wavefront-guided برای ارزیابی دقیق چشم تان قبل از عمل لیزیک استفاده می کنند. در این تست، یک اسکنر نمودار بسیار دقیقی از چشم تان، شبیه به یک نقشه توپوگرافی (نقشه برداری)، رسم می نماید. از لحاظ تئوری، هرچقدر اندازه گیری ها دقیق تر باشند، چشم پزشک تان می تواند در حذف بافت قرنیه تان دقیق تر عمل نماید.

در حین عمل
عمل لیزیک چشم معمولاً طی 30 دقیقه یا کمتر انجام می گیرد. در حین عمل، شما بر روی پشت تان دراز خواهی کشید. ممکن است به شما داروهای آرام بخش نیز داده شود. بعد از اینکه قطره های بی حسی در چشم شما ریخته می شود، پزشک تان با یک ابزار خاص پلک ها را باز نگه می دارد. حلقه مکشی که درست قبل از برش لایه فلپ قرنیه در چشم شما قرار داده می شود، ممکن است کمی ایجاد فشار نماید و در دیدتان نیز اختلال ایجاد کند.

جراح چشم تان از یک تیغه کوچک یا برش لیزری برای بریدن قسمتی از لایه فلپ قرنیه به اندازه ی یک لنز تماسی از جلوی چشم تان، استفاده می نماید. به عقب کشیدن این لایه فلپ، به پزشک تان این امکان را میدهد تا به قسمتی از قرنیه که نیاز به تغییر شکل دارد، دسترسی پیدا کند. به وسیله لیزر، جراح قسمت های خاصی از قرنیه را تغییر شکل می دهد. بعد از اتمام این کار، لایه فلپ سر جای خود برگردانده شده و معمولاً بدون بخیه بهبود می یابد.

طی جراحی، از شما خواسته می شود تا به یک نقطه ای از نور تمرکز کنید. زل زدن به این نقطه به شما کمک میکند تا در زمانیکه لیزر، قرنیه شما را تغییر شکل می دهد، بتوانید چشم هایتان را ثابت نگاه دارید. ممکن است شما بویی متمایز هنگامی که لیزر بافت قرنیه تان را حذف می کند، حس کنید. بعضی از افراد این بو را به بوی موی سوخته تشبیه می کنند. اگر هر دو چشم شما به عمل لیزیک نیاز دارد، پزشک تان معمولاً آنها را طی یک روز جراحی می کند.

بعد از عمل
بلافاصله بعد از عمل، ممکن است چشم تان احساس خارش و سوزش نماید یا از آن اشک بریزد. شاید به تاری دید نیز دچار شوید. معمولاً کمی احساس درد خواهید کرد ولی به سرعت چشم تان بهبود خواهد یافت. برای راحتی شما در ساعات اولیه بعد از عمل، به شما مسکن و قطره داده می شود. تا بهبود کامل چشم هایتان، ممکن است پزشک از شما بخواهد تا در طول شب از یک محافظ برای چشم هایتان استفاده نمایید.

بعد از عمل قادر به دیدن هستید، ولی دید شما وضوح کافی را نخواهد داشت. حدود دو یا سه ماه بعد از جراحی زمان لازم است تا چشم هایتان کاملاً بهبود یابند و دیدتان تثبیت شود. شانس شما برای بهبود دیدتان به این بستگی دارد که قبل از عمل تا چه حد بینایی تان دقیق و خوب بوده است.

دو یا سه روز بعد از جراحی، امکان دارد که یک وقت معاینه جهت پیگیری روند بهبودتان و کنترل عوارض، برای شما تنظیم شود. طبق توصیه پزشک، معاینه های پیگیری را طی شش ماه اول بعد از جراحی برنامه ریزی و تنظیم کنید. ممکن است چند هفته طول بکشد تا مجدداً بتوانید از لوازم آرایشی، دور چشم هایتان استفاده نمایید. همچنین شاید نیاز باشد تا قبل از سرگیری ورزش های شدید، شنا کردن یا استفاده از وان گرم چندین هفته صبر کنید. توصیه های پزشک خود را درباره ی اینکه چگونه می توانید به زودی فعالیت های عادی خود را از سر بگیرید، دنبال کنید.
 

جراحی های انکساری اغلب موجب بهبود بینایی بدون نیاز به عینک و لنز، می شوند. در کل، شما شانس بسیار خوبی برای بدست آوردن بینایی 20/20 و یا حتی بهتر از آن را بعد از جراحی انکساری خواهید داشت. بیش از 8 نفر از 10 نفر افرادی که جراحی انکساری داشته اند، برای بیشتر فعالیت های خود نیازی به استفاده مجدد از عینک یا لنز پیدا نمی کنند.

نتایج شما به مشکل انکساری اختصاصی تان یا فاکتورهای دیگری بستگی دارد. افرادی که درجه پایینی از نزدیک بینی دارند، بیشتر طی این عمل ها موفق می شوند. اگر فردی درجه بالایی از نزدیک بینی یا دوربینی همراه با آستیگماتیسم داشته باشد، نتایج عملش کمتر قابل پیش بینی است.

بیشتر افراد بعد از عمل لیزیک نتیجه مثبت گرفته اند و ابراز رضایت نموده اند. اگرچه نتایج طولانی مدت اغلب به دست نمی آیند، ولی بیشتر مردم بعد از جراحی به اندازه کافی احساس رضایتمندی می کنند. آنها بعد از مدتی نیاز به تکرار معاینه را حس نمی کنند و پیگیری ها را از دست می دهند. همچنین، عمل لیزیک امروزه بسیار تکامل یافته، و از روشی که سالیان پیش انجام می گرفت، بسیار متمایز گردیده است.