جراحی پلاستیک بینی (رینوپلاستی)Rhinoplasty

همانند سایر جراحی های عمده، جراحی پلاستیک بینی نیز خطراتی از جمله خونریزی، عفونت و یا واکنش های منفی ناشی از بیهوشی را به دنبال دارد. سایر خطرات احتمالی مختص جراحی پلاستیک بینی عبارتند از:
•    خونریزی های مکرر از بینی
•    مشکلات تنفس از راه بینی

دربارۀ احتمال بروز این خطرات با پزشک خود صحبت کنید.
 

جراحی پلاستیک بینی می تواند اندازه، شکل یا تناسب بینی شما را تغییر دهد. جراحی می تواند برای ترمیم بد شکلی های ناشی از آسیب های وارد شده به بینی، تصحیح نقایص مادرزادی و یا بهبود مشکلات تنفسی انجام شود.

باید پیش از برنامه ریزی برای جراحی پلاستیک بینی، با پزشک خود در خصوص فاکتورهای مهمی که مناسب بودن یا نبودن جراحی را برای شما تعیین می کند، مشورت نمایید. این جلسه عموماً شامل چنین مواردی می شود:

•    تاریخچه پزشکی شما. مهمترین سؤال پزشک دربارۀ انگیزه و هدف شما از جراحی پلاستیک بینی خواهد بود. همچنین دربارۀ سابقه بیماری ها از جمله انسداد تنفسی، جراحی ها و داروهای مصرفی از شما سؤال خواهد شد. در صورتی که مشکلات خونریزی دهنده از جمله هموفیلی داشته باشید، نمی توانید کاندیدای جراحی پلاستیک بینی باشید.

•    آزمایشات جسمانی. پزشک معاینات جسمانی کامل شامل آزمایشات خون را انجام می دهد. همچنین پوست، درون و بیرون بینی شما را بررسی می کند. معاینات جسمانی به پزشک در تعیین نوع تغییرات لازم و اینکه چگونه ویژگی های فیزیکی شما – از جمله ضخامت پوست یا استقامت غضروف بینی – بر نتایج جراحی اثر می گذارد، کمک می کند. همچنین معاینات جسمانی برای تعیین اثر جراحی پلاستیک بینی بر تنفس شما حیاتی است. گاهی جراح دربارۀ عمل جراحی برای جلو آوردن چانه با شما صحبت می کند. دلیل این امر آنست که چانه کوچک، اندازه بینی را بزرگتر از آنچه هست، نشان می دهد. لازم نیست که در آن شرایط، جراحی چانه انجام دهید اما اینکار می تواند به ایجاد تناسب بین اجزاء صورت شما کمک کند.

•    عکس برداری. ممکن است یک نفر در مطب پزشک، از زوایای مختلف از بینی شما عکس برداری کند. پزشک می تواند از نرم افزارهای کامپیوتری برای دستکاری عکس ها به منظور نشان دادن نتایج احتمالی استفاده کند. پزشک از این تصاویر برای ارزیابی قبل و بعد از عمل، اساسی در حین عمل جراحی و بازنگری های بلند مدت استفاده می کند. از همه مهمتر اینکه این عکس ها اجازه می دهد به طور تخصصی دربارۀ اهداف عمل جراحی صحبت کنید.

•    بحث دربارۀ انتظارات شما. شما و پزشکتان باید دربارۀ انگیزه و انتظارات از عمل جراحی صحبت کنید. وی آنچه جراحی پلاستیک بینی می تواند و یا نمی تواند انجام دهد و اینکه نتایج احتمالی چگونه خواهد بود را توضیح می دهد. احساس کمرویی افراد در حین صحبت دربارۀ ظاهرشان طبیعی است اما بیان راحت و روشن اهداف و انتظاراتتان از جراحی، امر بسیار مهمی است.

همچنین انجام برخی کارها پیش از جراحی پلاستیک بینی لازم است، از جمله:
•    پرهیز از مصرف برخی داروها. طی دو هفته قبل و بعد از عمل جراحی، از مصرف داروهای حاوی آسپرین یا ایبوبروفن خودداری نمایید. این داروها می توانند خطر خونریزی را افزایش دهند. تنها داروهایی را که توسط پزشک تأیید و یا تجویز شده است را مصرف کنید.

•    اگر سیگار می کشید، مصرف آن را متوقف کنید. سیگار کشیدن روند بهبود زخم ها را آهسته کرده و احتمال عفونت را افزایش می دهد.

•    برای روز جراحی برنامه ریزی کنید. طی روزهای اول پس از بیهوشی، ممکن است فراموشی موقت، آهسته شدن سرعت عکس العمل ها و اختلال حواس را تجربه کنید. بنابراین بهتر است شخصی برای بازگشت به منزل شما را همراهی کند. همچنین، از یکی از اعضاء خانواده یا دوستان بخواهید که 2-1 شب در کنار شما باشند تا پس از بهبودی، شما را در انجام مراقبت های شخصی یاری نمایند.
 

جراحی پلاستیک بینی چند مرحله ای نیست. هر جراحی منحصر به فرد بوده و برای یک آناتومی مشخص و اهداف خود شخص طراحی می شود. جراحی پلاستیک بینی ممکن است از داخل و یا از طریق ایجاد سوراخ کوچک خارجی در بین دو سوراخ بینی، انجام شود. احتمالاً جراح، استخوان و غضروف زیر پوست شما را دوباره بازسازی خواهد کرد. جراح می تواند به چند طریق استخوان و یا غضروف بینی شما را بالا بیاورد که به میزان مورد نیاز برای افزایش، ساختار بینی و مواد در دسترس بستگی دارد. برای تغییرات کوچک، جراح می تواند از غضروف برداشته شده از بخش های داخلی و عمیق تر بینی و یا گوش، استفاده نماید. برای تغییرات بزرگتر، جراح از غضروف دنده، ایمپلنت یا استخوان سایر بخش های بدن استفاده می نماید.

حین عمل جراحی
جراحی پلاستیک بینی مستلزم بی حسی موضعی با آرامبخش یا بیهوشی عمومی است که به پیچیدگی عمل جراحی و ترجیح پزشک جراح بستگی دارد. پیش از جلسه عمل، با پزشک خود صحبت کنید که کدام روش برای شما بهتر است:

•    بی حسی موضعی همراه با آرامبخش. این نوع از بی حسی معمولاً برای روش سرپایی استفاده شده و محدود به ناحیۀ مشخصی از بدن است. پزشک داروی سِرکننده را به بافت های بینی تزریق کرده و داروهای آرامبخش را نیز از طریق ورید، تزریق می کند. این امر سبب گیج شدن شما می شود اما کاملاً به خواب نمی روید.

•    بیهوشی عمومی. شما از طریق استشمام یا تزریق از راه ورید – لوله کوچک قرار گرفته در وریدهای دست، گردن یا قفسه سینه - داروی بیهوشی را دریافت می کنید. بیهوشی عمومی بر کل بدن اثر گذاشته و به طور موقت سبب عدم هوشیاری می شود. بیهوشی عمومی نیازمند لوله تنفس است.

پس از جراحی، به اتاق ریکاوری برده می شوید که در آنجا، بازگشت شما به حالت هوشیاری پایش می گردد. احتمالاً یک روز بعد ترخیص خواهید شد و در صورتیکه مشکلات سلامتی دیگری نیز داشته باشید ممکن است یک شب بیشتر در بیمارستان بمانید.

پس از جراحی
پس از جراحی لازم است به گونه ای روی تخت دراز بکشید که سر بالاتر از قفسه سینه قرار بگیرد تا خونریزی و آماس کاهش یابد. پس از جراحی ممکن است بینی شما دچار احتقان و گرفتگی شود که احتمالاً ناشی از تورم یا استخوان های قرار گرفته در داخل بینی باشد. در بیشتر موارد پانسمان داخلی حدود 7-1 روز پس از جراحی باقی می ماند. همچنین پزشک برای محافظت از بینی به مدت یک هفته از نوار آتل استفاده می کند. خونریزی خفیف و خروج خونابه طی چند روز پس از جراحی یا پس از برداشت پانسمان معمول است. ممکن است پزشک در زیر بینی drip pad - یک گاز استریل کوچک که با نوار ثابت می شود - قرار دهد تا خونابه ها را جذب کند. گاز را به همان روش پزشک تعویض کنید. drip pad را به طور محکم به بینی خود نچسبانید.

برای کاهش خطر خونریزی و تورم، ممکن است پزشک از شما بخواهد به مدت چندین هفته در خصوص موارد زیر احتیاط نمایید:
•    از فعالیت های شدید مثل ایروبیک و پرش پرهیز نمایید.
•    تا زمانی که باند روی بینی شما قرار دارد، هنگام استحمام، دوش نگیرید.
•    با بینی خود ندمید.
•    برای پیشگیری از یبوست، غذاهای پرفیبر از جمله میوه و سبزیجات مصرف کنید. یبوست موجب تقلای شما و افزایش فشار بر محل جراحی می شود.
•    از حالت دهی به چهره مثل لبخند زدن یا خندیدن پرهیز نمایید.
•    به آهستگی مسواک بزنید تا حرکت لب های بالایی محدود باشد.
•    لباس هایی بپوشید که از جلو بسته می شوند، لباس هایی مثل تی شرت و بلوز را از بالا در نیاورید.

علاوه بر این، به مدت حداقل 4 هفته پس از جراحی از عینک طبی یا آفتابی استفاده نکنید تا به بینی فشار وارد نشود. تا زمانی که بینی التیام می یابد می توانید عینک را به گونه ها یا پیشانی بزنید. وقتی بیرون هستید از کرم های ضد آفتاب با 30 SPF به ویژه روی بینی، استفاده نمایید. آفتاب زیاد می تواند سبب تغییر رنگ دائمی روی پوست بینی شما شود.

طی 3-2 هفته پس از جراحی، پلک چشم بطور موقت پُف آلود و کبود می شود. بهبود بادکردگی و تورم بینی مدت بیشتری طول می کشد. محدود کردن سدیم دریافتی به از بین رفتن سریع تر بادکردگی کمک می کند. پس از جراحی از قرار دادن یخ یا کیسه سرد بر روی بینی خودداری نمایید. چه جراحی کرده باشید یا نه، فرم بینی در طول زندگی تغییر می کند. به همین دلیل نظر قطعی در مورد نتیجه نهایی مشکل است. با این حال پس از یکسال عمدتاً تورم و پُف بینی از بین می رود.
 

تغییرات اندک در ساختار بینی – که با میلیمتر اندازه گرفته می شود –  می تواند تغییرات وسیعی در ظاهر بینی ایجاد نماید. در بیشتر مواقع، یک جراح با تجربه می تواند نتیجه دلخواه خود و شما را ایجاد نماید. اما گاهی، تغییرات کوچک کافی نبوده و ممکن است شما و پزشکتان، جراحی دوم را برای اصلاح بیشتر مناسب بدانید. در این موارد باید برای پیگیری نتایج عمل به مدت حداقل یکسال صبر کنید تا بینی شما بتواند دوباره دستخوش تغییرات قرار گیرد.