اثر براکلی در کاهش علایم اختلالات اوتیسم

دَرخودماندِگی نوعی اختلال رشدی (از نوع روابط اجتماعی) است که با رفتارهای ارتباطی، کلامی غیرطبیعی مشخص می‌شود. علائم این اختلال تا پیش از سه سالگی بروز می‌کند و علّت اصلی آن ناشناخته‌است. این اختلال در پسران شایع‌تر از دختران است. وضعیت اقتصادی، اجتماعی، سبک زندگی و سطح تحصیلات والدین نقشی در بروز درخودماندگی ندارد. این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی تأثیر می‌گذارد. سولفورافان موجود در رژیم غذایی قادر است اختلالات همراه با بیماری اوتیسم از قبیل استرس اکسیداتیو و ظرفیت کم آنتی اکسیدانی، کاهش سنتز گلوتاتیون و کاهش عملکرد میتوکندریایی را تعدیل کند. یک مطالعه پایلوت بر روی پسران و مردان نشان داد که 46 درصد مبتلایان به اوتیسم پس از 16 هفته درمان با عصاره گلچه های براکلی که غنی از سولفورافان است، بهبود معناداری در روابط اجتماعی شان مشاهده شد، علاوه براین، 42 درصد آن ها نیز در ارتباطات کلامی پیشرفت هایی داشتند. به طور کلی، رفتارهای غیر طبیعی در نیمی از افرادی که مکمل را دریافت کردند، کاهش یافت. این مطالعه به سرپرستی دکترKanwaljit Singh انجام شد. به بیان این محقق؛ " میزان سولفورافان موجود در گلچه های براکلی کم تر از مقادیری است که ما در این مطالعه به صورت مکمل در اختیار آزمودنی ها قرار دادیم. برای روشن شدن سازوکارهای مؤثر در این زمینه به مطالعات بیشتری بر روی گروه های جمعیتی بزرگتر نیاز است. "  مقاله مرتبط با این مطالعه در Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شد.

منبع:

Kanwaljit Singh, et al. Sulforaphane treatment of autism spectrum disorder (ASD). Proceedings of the National Academy of Sciences, Early Edition.2014.