جراحی ایمپلنت دندانDental implant surgery

مانند هر عمل  جراحی دیگر، جراحی ایمپلنت دندان خطراتی برای سلامتی دارد. این مشکلات نادر بوده و زمانی که رخ می دهند معمولاً کوچک بوده و به آسانی درمان می شوند. این خطرات عبارتند از:

• عفونت در محل ایمپلنت
• جراحت یا آسیب سایر دندان ها یا عروق خونی
• آسیب عصبی، که می تواند سبب درد، بی حسی یا سوزن سوزن شدن دندان های طبیعی، لثه ها، لب یا چانه شود.
• مشکلات سینوس، هنگامی که ایمپلنت های دندانی در فک بالا و داخل یکی از حفره های سینوس قرار داده می شود.
 

ایمپلنت های دندان از طریق جراحی در استخوان فک شما قرار گرفته و به عنوان ریشه دندان های از دست رفته عمل می کنند. از آنجاکه تیتانیوم در ایمپلنت ها با استخوان فک شما جوش می خورد، ایمپلنت ها دچار لغزش نشده، ایجاد صدا نکرده یا سبب آسیب استخوان نمی شوند. این مواد مانند دندان های خود شما مبتلا به پوسیدگی نمی شوند.

به طور کلی ایمپلنت های دندان در صورتی برای شما مناسب هستند که:
• یک یا چند دندان خود را از دست داده باشید.
• رشد استخوان فک شما کامل شده باشد.
• دارای استخوان کافی برای حفظ ایمپلنت باشید یا قادر به پیوند استخوان باشید.
• بافت دهان شما سالم باشد.
• وضعیت سلامتی شما به گونه ای نباشد که بر روی بهبود استخوان تاثیر گذارد.
• تمایل به استفاده از دندان مصنوعی نداشته باشید یا قادر به انجام این کار نباشید.
• تمایل به بهبود تکلم خود داشته باشید.
• قادر به انجام این فرآیند به مدت چندین ماه باشید.

از آنجاکه ایمپلنت های دندان به یک یا تعداد بیشتری عمل جراحی نیاز دارند شما باید یک ارزیابی کامل جهت آماده شدن برای این روند داشته باشید:

• بررسی کامل دندانپزشکی. ممکن است از شما رادیوگرافی دندان (X-ray)  گرفته شود و مدل هایی از دندان ها و دهان شما ساخته شود.

• برنامه ریزی درمان. متناسب با وضعیت شما، این برنامه ریزی فاکتورهایی مانند تعداد دندان های شما که نیاز به جایگزین شدن دارند و وضعیت استخوان فک شما را در نظر می گیرد. فرآیند برنامه ریزی ممکن است انواع متخصصان دندانپزشکی از جمله پزشک متخصص در زمینه دهان، فک و صورت (جراحی دهان و فک و صورت) و یک دندانپزشک که با ساختارهای حمایت کننده از دندان ها کار می کند (پریودنتیست) را شامل شود.

در مورد هرگونه شرایط پزشکی و هر دارویی که استفاده می کنید شامل داروهای تجویز شده و داروهای بدون نسخه و مکمل ها با پزشک خود صحبت کنید. اگر شما شرایط قلبی خاص یا ایمپلنت های ارتوپدی دارید، ممکن است پزشک شما آنتی بیوتیک هایی را قبل از جراحی به منظور پیشگیری از عفونت تجویز نماید.

برای کنترل درد، گزینه های بیهوشی در طی جراحی بی حسی موضعی، مسکن یا بیهوشی عمومی را شامل می شود. با پزشک خود درباره گزینه ای که برای شما بهتر است صحبت کنید. با توجه به نوع بیهوشی که در مورد شما به کار می رود تیم مراقبت از دندان به شما در مورد غذاخوردن و نوشیدن قبل از جراحی آموزش می دهد.

اگر شما بیهوشی عمومی دارید، باید بعد از جراحی شخصی شما را به خانه بازگرداند و انتظار می رود که بقیه آن روز را استراحت نمایید.
 

جراحی ایمپلنت دندان معمولاً یک عمل جراحی سرپایی است که در چندین مرحله انجام می شود:
• دندان آسیب دیده شما برداشته می شود.

• استخوان فک شما برای جراحی آماده می شود. این فرآیند ممکن است شامل پیوند استخوان باشد.

• بعد از بهبود استخوان فک شما، جراح دهان پیچ های فلزی ایمپلنت دندان را داخل استخوان فک شما قرار می دهد.

• بعد از آن شما دوره بهبودی را طی می کنید که ممکن است چندین ماه طول بکشد.

• جراح دهان شما یک abutment (اتصال دهنده پیچ فلزی ایمپلنت با تاج ایمپلنت) و سپس دندان مصنوعی جدید (تاج) را قرار می دهد.

تمام این فرآیند ممکن است از آغاز تا پایان 9-3 ماه یا گاهی اوقات بیشتر طول بکشد. بخش عمده این زمان به بهبودی و انتظار برای رشد استخوان جدید در فک شما اختصاص می یابد.

چه زمانی پیوند استخوان مورد نیاز است
اگر استخوان فک شما به اندازه کافی ضخیم نباشد یا بیش از حد نرم باشد ممکن است شما قبل از جراحی ایمپلنت دندان به پیوند استخوان نیاز داشته باشید. دلیل این امر این است که عمل جویدن قوی فشار زیادی بر روی استخوان شما وارد می کند و  اگر استخوان فک قادر به حمایت از ایمپلنت نباشد احتمالاً جراحی با شکست مواجهه می شود. یک پیوند استخوان می تواند پایه محکمتری را برای ایمپلنت ایجاد کند.

با پیوند استخوان، یک تکه استخوان از قسمت دیگری از فک شما یا بدنتان (برای مثال ران) برداشته شده و به استخوان فک شما پیوند می شود. 9 ماه طول می کشد تا استخوان پیوندی به اندازه کافی رشد کرده و بتواند از ایمپلنت دندان حمایت نماید. در برخی موارد، ممکن است شما فقط به پیوند استخوان جزئی نیاز داشته باشید که می تواند همزمان با عمل جراحی ایمپلنت انجام شود. وضعیت استخوان فک شما تعیین کننده این فرآیند است.

قرار دادن ایمپلنت دندانی
در طی عمل جراحی قرار دادن ایمپلنت دندانی، جراح برشی را برای باز کردن لثه شما ایجاد می کند تا استخوان مشخص شود. حفره هایی درون استخوان ایجاد شده و پیچ فلزی ایمپلنت دندان در آن ها قرار داده می شود. پیچ در عمق استخوان قرار می گیرد زیرا به عنوان ریشه دندان عمل می کند، در این مرحله هنوز محل دندان از دست رفته خالی است. معمولاً یک دندان مصنوعی موقت می تواند در این محل قرار گیرد. شما می توانید این دندان مصنوعی را برای تمیز کردن یا هنگام خواب بردارید.

انتظار برای رشد استخوان
هنگامی که پیچ فلزی ایمپلنت در استخوان فک شما قرار گرفت، اتصال ایمپلنت دندان به استخوان فک (osseointegration) آغاز می شود. در طی این فرآیند استخوان فک رشد کرده و با سطح ایمپلنت دندان یکی می شود. این فرآیند که می تواند 6 ماه طول بکشد یک پایه محکم برای دندان مصنوعی جدید شما ایجاد می کند (همانند کاری که ریشه ها برای دندان های طبیعی شما انجام می دهند).

قرار دادن abutment یا اتصال دهنده پیچ فلزی با تاج ایمپلنت
هنگامی که اتصال ایمپلنت دندان با استخوان فک کامل شد، شما ممکن است نیاز به جراحی اضافی برای قرار دادن  abutment (قطعه ای که محل اتصال تاج است) داشته باشید. این جراحی جزئی معمولاً با بی حسی موضعی به صورت سرپایی انجام می شود. برای قرار دادن abutment:
• جراح دهان لثه شما را مجددًا باز می کند تا ایمپلنت دندانی مشخص شود.
• abutment به ایمپلنت دندان متصل می شود.
• سپس اطراف بافت لثه بسته می شود اما روی abutment بسته نمی شود.

در بسیاری از موارد، در زمان کاشته شدن پیچ، abutment به پیچ فلزی ایمپلنت دندانی متصل می شود. این بدین معنی است که شما نیاز به یک مرحله جراحی اضافی ندارید. از آنجاکه abutment  از خط لثه می گذرد هنگامی که شما دهانتان را باز می کنید قابل مشاهده است و این امکان را به دندانپزشک شما می دهد که پروتز دندان را کامل کند. برخی افراد این ظاهر را دوست نداشته و ترجیح می دهند که abutment در یک مرحله جداگانه گذاشته شود.

انتخاب دندان های مصنوعی جدید
بعد از قرارگیری abutment و قبل از اینکه دندان مصنوعی متصل شود، لثه های شما باید برای 2-1 هفته التیام یابد. به محض اینکه لثه های شما بهبود یافت، یک قالب از دهان و دندان های باقیمانده شما تهیه می شود. این قالب برای ساخت تاج دندان استفاده می شود. تا زمانی که استخوان فک به اندازه کافی قوی نباشد تا بتواند استفاده از دندان جدید را پشتیبانی کند، تاج دندان نمی تواند در محل قرار گیرد.

شما و متخصص دندان شما می توانید دو نوع دندان مصنوعی اصلی را انتخاب کنید:
• پروتز ایمپلنت قابل جابجایی. این نوع مشابه دندان مصنوعی قابل جابجایی معمولی است و شامل دندان های مصنوعی سفید است که توسط لثه پلاستیکی صورتی احاطه شده و روی یک قاب فلزی قرار می گیرد که به abutment ایمپلنت متصل می شود. این نوع پروتز ایمپلنت می تواند به آسانی به منظور تعمیر یا تمیز کردن روزانه خارج شود. زمانی که چندین دندان در فک پایین جایگزین می شوند، این نوع ایمپلنت یک انتخاب خوب محسوب می شود زیرا نسبت به ایمپلنت های دندانی منفرد متعدد مقرون به صرفه تر است و نسبت به دندان مصنوعی ایمن تر است.

• پروتز ایمپلنت ثابت. در این نوع، یک دندان مصنوعی به طور دائم پیچ شده یا بر روی abutment ایمپلنت منفرد قرار می گیرد. شما قادر به خارج کردن این دندان برای تمیز کردن یا در طول خواب نمی باشید. اگر قیمت اهمیت ندارد شما می توانید برای جایگزین کردن چند دندان از دست رفته از این روش استفاده کنید. هر تاج به ایمپلنت دندان خودش متصل می شود.

بعد از جراحی
با توجه به اینکه ایمپلنت دندانی شما در یک یا چند مرحله انجام شده باشد، شما ممکن است برخی مشکلات معمول مرتبط با هر نوع جراحی دندان را تجربه نمایید که عبارتند از:
• تورم لثه ها و صورت
• کبودی پوست و لثه ها
• درد در محل ایمپلنت
• خونریزی جزئی

اگر تورم، ناراحتی یا هر مشکل دیگری در روزهای بعد از جراحی بدتر شد، با جراح دهان خود تماس بگیرید. شما ممکن است به داروهای ضد درد یا آنتی بیوتیک نیاز داشته باشید. بعد از هر مرحله از جراحی، شما ممکن است در زمان بهبود یافتن محل جراحی نیاز به مصرف مواد غذایی نرم داشته باشید (به مدت 14-10 روز). به طور معمول، جراح شما از بخیه هایی که قابل حل هستند، استفاده می کند. در غیر این صورت، پزشک شما تقریبا در حدود 10 روز بعد بخیه ها را خارج می کند.

اکثر ایمپلنت های دندان موفق هستند. گاهی اوقات، استخوان به اندازه کافی با ایمپلنت فلزی جوش نمی خورد. به عنوان مثال سیگار کشیدن می تواند به ناموفق بودن ایمپلنت و عوارض ناشی از آن منجر گردد. اگر استخوان به اندازه کافی جوش نخورد، ایمپلنت خارج می شود، استخوان تمیز می شود و شما می توانید طی 2-1 ماه این فرآیند را مجدداً امتحان نمایید.

شما می توانید به عملکرد دندان خود (و دندان های طبیعی باقیمانده) کمک کنید تا به مدت طولانی تری حفظ شوند:
• بهداشت دهان را رعایت نمایید. همانند دندان های طبیعی، شما باید ایمپلنت ها، دندان های مصنوعی و بافت لثه را  تمیز نگه دارید. مسواک های مخصوص مانند مسواک بین دندانی (interdental brush) که بین دندان ها می لغزد می تواند به تمیز کردن شکاف ها و گوشه های اطراف دندان ها، لثه ها و پیچ های فلزی کمک کند.

• به طور مرتب با دندانپزشک خود ملاقات کنید. برنامه معاینات دندان را هر  6 ماه تا یکسال انجام دهید تا از سلامت و عملکرد مناسب ایمپلنت های خود اطمینان حاصل نمایید.

• از عادات مخرب اجتناب نمایید. مواد سخت مانند یخ و آبنبات سفت که می تواند سبب شکستن تاج دندان یا دندان های طبیعی شما شود، نجوید. از مصرف کافئین و تنباکو که سبب تغییر رنگ دندان می شوند، خودداری نمایید.