بیوپسی پوستSkin biopsy

  • در روش بیوپسی پوست سلول ها یا نمونه های پوستی از سطح بدن برداشته می شوند. نمونه ی جمع آوری شده از سطح بدن برای فراهم آوردن اطلاعات در رابطه با وضعیت سلامت فرد جمع آوری می‌شود. پزشک از بیوپسی پوست برای تشخیص و تعیین بیماری های مشخص پوستی استفاده می کند.
    3نوع از انواع اصلی بیوپسی پوست شامل موارد زیر می شوند:
    بیوپسی تراشیدنی: در این روش پزشک از یک ابزار مشابه تیغ برای برداشتن قسمت کوچکی از لایه ی بالایی پوست ( اپیدرم و بخشی از درم) استفاده می کند.
    بیوپسی پانچ: پزشک در این متد از یک ابزار حلقوی برای برای برداشتن قسمت کوچکی از پوست شامل لایه‌های عمیق ترآن ( اپیدرم و بخشی از درم و چربی فوقانی ) استفاده می کند.
    بیوپسی برشی: پزشک از یک چاقوی کوچک برای برداشتن تمام توده یا قسمت غیرطبیعی پوست استفاده می کند که شامل قسمت هایی از پوست طبیعی و داخل بافت چربی می‌شود.

  • بیوپسی پوست به طور کلی از ایمن ترین روش‌ها است اما عوارضی نیز در پی آن ایجاد می‌شوند :
    •    خون ریزی
    •    کبودی
    •    جای زخم
    •    عفونت
    •    واکنش های آلرژیک به آنتی بیوتیک های موضعی

  • بیوپسی پوست جهت تشخیص بیماری های پوست یا برداشتن نواحی خاصی از آن استفاده می شود.
    بیوپسی پوست ممکن است جهت تشخیص و کمک به درمان بیماری‌های پوستی از جمله موارد زیر ضروری باشد:
    •    کراتوز اکتینیس
    •    پمفیگوئید تاولی و دیگر اختلالات مشابه
    •    درماتیس، پسورسازیس و دیگر بیماری های التهابی پوست
    •    سرطان های پوست مانند ملانوما
    •    عفونت های پوست
    •    تگ‌های پوستی
    •    خال‌های مشکوک یا دیگر ضایعه‌ها
    •    زگیل‌ها

  • قبل از انجام بیوپسی در صورت وجود موارد زیر به پزشک اطلاع دهید:
    •    وجود تشخیص اختلال خونریزی
    •    تجربه ی خون ریزی شدید بعد از جراحی های دیگر
    •    استفاده از داروهای رقیق کننده خون مانند آسپرین، داروهای حاوی آسپرین، وارفارین (کومادین) یا هپارین.
    •    پیشینه ی عفونت‌ها‌ی پوستی از جمله ایمپتیگو
    •    مصرف داروهای سرکوب کننده‌ی سیستم ایمنی از جمله داروهای دیابت و داروهای پس از پیوند

  • باتوجه به مکان بیوپسی پوست از بیمار ممکن است خواسته شود که لباس‌های خود را با یک گان تمیز تعویض کند. سپس پزشک یا پرستار ناحیه پوستی مورد نظر را تمیز خواهد کرد. جهت مشخص ساختن ناحیه ی مورد بیوپسی از ماژیک‌های جراحی جهت ایجاد علامت استفاده می شود.
    سپس برای بی حس کردن موضع بیوپسی از یک بی حس کننده ی موضعی استفاده می شود که معمولاً توسط تزریق به وسیله‌ی سوزن انجام می‌شود. داروی بی حس کننده ممکن است برای چند ثانیه در پوست احساس سوزش ایجاد کند. بعد از آن، محل انجام بیوپسی بی حس شده و بیمار نباید در طول بیوپسی درد یا ناراحتی حس کند.
    1.    در حین انجام بیوپسی:
    انتنظاری که بیمار از طول پروسه بیوپسی دارد به نوع بیوپسی ای که انجام می دهد بستگی دارد.
    در بیوپسی تراشیدنی، جهت بریدن بافت پزشک از یک ابزار تیز و دولبه‌ی تیغ مانند استفاده می کند. عمق برش ایجاد شده بسته به نوع بیوپسی و قسمتی از بدن که در آن بیوپسی انجام می شود متفاوت است. بیوپسی با تراش، منجر به خون ریزی نیزمی‌شود که با ایجاد فشاردرآن ناحیه یا ترکیب فشار و داروهای موضعی متوقف می‌شود.
    در بیوپسی پانچ یا برشی، پروسه ی انجام عمل شامل ایجاد برش در لایه‌ی بالایی چربی زیرپوست می‌شود بنابراین ممکن است برای بستن زخم به ایجاد بخیه نیازباشد. سپس از باند برای بستن ناحیه ی زخم استفاده می شود تا از آن محافظت کند و از خون ریزی جلوگیری شود.
    بیوپسی پوست معمولاً 15 دقیقه به طول می انجامد که شامل زمان آماده سازی، بستن زخم و ارائه ی دستورالعمل های مراقبت در خانه نیز می شود.
    2.    پس از بیوپسی پوست:
    ممکن است پزشک به بیمار توضیح دهد که تا روز آینده باند روی زخم را حفظ کند. پس از ترک مطب پزشک، گاهاً ممکن است محل بیوپسی شده خون ریزی کند که این مورد بیشتر در افرادی شایع است که داروهای ضد انعقادی مصرف می‌کنند. در این صورت بیمار باید به مدت 10 تا 20 دقیقه محل خونریزی را به طور مستقیم فشار دهد و اگر همچنان خونریزی ادامه داشت باید با مطب پزشک تماس بگیرد.
    تمام انواع بیوپسی ها جای زخم کوچکی را به جای می گذارند و برخی افراد یک جای زخم برآمده و همیشگی را خواهند داشت. احتمال وجود چنین زخمی با انجام بیوپسی در ناحیه ی گردن و ناحیه ی بالاتنه (بین شکم و گردن) مانند پشت و قفسه ی سینه افزایش می یابد. در ابتدا زخم به رنگ صورتی است و سپس به رنگ سفید و گاهی قهوه ای تغییر می یابد و جای زخم‌ها به تدریج محو می‌شوند. یک یا دوسال پس از انجام بیوپسی رنگ دائمی زخم نمایان می شود.
    بیمار باید از ضربه خوردن و انجام فعالیت هایی که باعث کشیدگی ناحیه ی بیوپسی شده می‌شود خوداری کند. کشیدگی پوست می تواند منجر به خون ریزی زخم یا بزرگ‌تر شدن آن بشود.
    بهبود زخم ممکن است چندین هفته طول بکشد اما معمولاً در طول مدت 2 ماه کامل می شود. زخم های روی پا نسبت به دیگر نواحی بدن معمولاً آهسته تر بهبود می یابد.

    چگونگی مراقبت از ناحیه ی بیوپسی شده در طول بهبود آن:
    •    قبل از لمس ناحیه ی بیوپسی شده باید دست ها با آب و صابون شسته شوند
    •    ناحیه بیوپسی شده باید با آب و صابون شستشو داده شود و اگر بیوپسی در قسمت جمجه انجام شده آن محل باید با شامپو شسته شود.
    •    شستشو باید به خوبی انجام گیرد
    •    سپس با یک حوله ی تمیز باید ناحیه ی مورد نظر خشک شود.
    •    پس ازآن فرد باید قسمت بیوپسی شده را با یک باند چسبنده که به پوست اجازه ی تنفس بدهد ببندد.
    مراقبت از ناحیه ی نمونه برداری شده باید تازمانی که بخیه ها باز شوند ادامه یابد. در بیوپسی تراش که بخیه نیاز ندارد مراقبت ها باید تا زمان بهبود زخم ادامه یابد.

  • پس از انجام پروسه ی بیوپسی پزشک نمونه را برای انجام آزمایشات به آزمایشگاه می فرستد. بسته به وضعیت پوست، نوع بیوپسی و پروسه ی آزمایشگاه دریافت نتایج ممکن است از چند روز تا چند هفته متغیر باشد. نتایج بیوپسی که به منظور آزمایش ژنتیک یا متابولیک انجام شده باشد ممکن است چند ماه یا بیشتر به طول بیانجامد.
    پزشک سپس یک قرار ملاقات برای صحبت در رابطه با نتایج آزمایش ترتیب می‌دهد. در صورت امکان بهتر است فرد یکی از اعضای خانواده یا دوستان را به همراه داشته باشد چراکه به یاد سپردن تمام اطلاعات در طول ملاقات امری دشوار است و فرد همراه بیمار میتواند برخی اطلاعات را که بیمار فراموش می کند به یاد آورد.
    بهتر است بیمار سوالات خود را یادداشت کند و واهمه ای از پرسیدن سوالات در رابطه با مسائلی که درک نمیکند نداشته باشد.
    سوالاتی که بیمار ممکن است بپرسد:
    •    با توجه به نتایج اقدامات بعدی من چیست؟
    •    انتظار چه پیگیری هایی را باید داشته باشم؟
    •    آیا عواملی وجود دارند که بر نتایج این آزمایش تاثیر گذاشته باشند و در نتیجه موجب تغییر آن شده باشند؟
    •    آیا نیازی به تکرار این آزمایش وجود دارد؟
    •    درصورتی که نتیجه بیوپسی سرطان پوست بوده باشد: آیا بافت سرطانی برداشته شده است یا به روش های درمانی دیگری نیز نیاز است؟