ورم معده (گاستریت)Gastritis

عوامل خطر

عواملی که خطر ابتلا به گاستریت را افزایش می دهند عبارتند از:

• عفونت های باکتریایی. اگرچه عفونت ایجاد شده توسط هلیکوباکتر پیلوری یکی از شایع ترین عفونت ها در سراسر جهان می باشد، تنها برخی از افراد مبتلا به آن دچار گاستریت یا اختلالی مشابه می شوند. پزشکان معتقدند آسیب پذیری به باکتری می تواند ارثی بوده یا با انتخاب شیوه زندگی، مثل میزان مصرف سیگار و استرس ایجاد شود.

• استفاده مداوم از مسکن ها. مسکن های متدوال (مثل آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن) می تواند منجر به هر دو نوع گاستریت اعم از حاد و مزمن گردد. استفاده منظم از این مسکن ها  و یا مصرف بیش از حد آن ها می تواند باعث کم شدن یک ماده ی کلیدی شود که از معده ی شما محافظت می کند. در صورت به ندرت استفاده کردن از مسکن ها، مشکلات معده پیشرفت نخواهد کرد. استامینوفن باعث گاستریت نیز نمی شود.

• سن بالا. افراد مسن بیشتر مستعد به گاستریت هستند زیرا پوشش محافظ معده با افزایش سن نازک تر می شود، همچنین احتمال عفونت توسط  هلیکوباکتر پیلوری و سایر اختلالات خود ایمنی در سالمندان نسبت به جوانان بیشتر است.

• استفاده بیش از حد الکل. الکل می تواند به پوشش معده آسیب رسانده و آن را نسبت به آنزیم های گوارشی تحریک پذیر نماید. مصرف زیاد الکل می تواند باعث گاستریت حاد گردد.

• استرس. استرس شدید ناشی از جراحی، آسیب، سوختگی یا عفونت های شدید می تواند منجر به گاستریت حاد شود.

• حمله سیستم ایمنی بدن به سلول های معده. این نوع از گاستریت که به التهاب خود ایمنی معده مشهور است، هنگامی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن شما به سلول های پوششی معده حمله می کند. منشا این رویداد سیستم ایمنی بدن شما می باشد که می تواند سد محافظ معده را از بین ببرد. گاستریت خود ایمنی بیشتر در افرادی شایع است که به سایر بیماری های خود ایمنی مثل هاشیموتو و دیابت نوع 1، نیز مبتلا هستند. گاستریت خود ایمنی می تواند با کمبود ویتامین B12 نیز همراه باشد.

• بیماری های دیگر. گاستریت ممکن است با سایر بیماری ها از جمله ایدز، بیماری کرون و عفونت انگلی مرتبط باشد.

عوارض

عدم درمان گاستریت می تواند منجر به زخم و خونریزی معده شود. به ندرت، برخی از انواع گاستریت مزمن به سرطان معده تبدیل می شود، مگر در شرایطی که قسمت گسترده ای از پوشش معده تحلیل رفته و سلول های آن تغییر کرده باشند. اگر با وجود درمان، علائم و نشانه های گاستریت بهبود نمی یابند حتماً پزشک خود را مطلع کنید.
 

زمان مراجعه به پزشک

تقریباً همه ی افراد سوء هاضمه و سوزش معده را تجربه کرده اند. اغلب موارد سوء هاضمه کوتاه مدت هستند و به مراقبت های پزشکی نیاز ندارند. اگر علائم و نشانه های گاستریت را به مدت یک هفته یا بیشتر داشتید، حتماً به پزشک مراجعه کنید. اگر ناراحتی معده ی شما پس از مصرف دارو،  بویژه آسپرین یا دیگر مسکن ها رخ داده است، حتماً پزشک خود را از این مسئله مطلع نمایید.

درصورت خون استفراغ کردن، مشاهده خون در مدفوع یا سیاه رنگ شدن آن، سریعاً جهت بررسی علت به دکتر معالج خود مراجعه کنید.
 

روش های تشخیصی

روش های تشخیصی:

با وجود بررسی سابقه پزشکی و معاینه بالینی، ممکن است برای تشخیص قطعی گاستریت آزمایشات دقیقی نیاز باشد. این تست ها شامل موارد زیر می شوند:

• آزمایش برای هلیکوباکتر پیلوری. این تست برای تعیین وجود یا عدم وجود این باکتری تجویز می شود. نوع آزمایش بستگی به شرایط شما دارد. هلیکوباکتر ممکن است در آزمایش خون، مدفوع و یا تست تنفسی مشخص شود. برای تست تنفس، شما یک لیوان مایع بی رنگ و بدون مزه حاوی کربن رادیواکتیو میل می کنید. هلیکوباکتر باعث تجزیه مایع مذکور در معده شما می شود. سپس درون یک کیسه می دمید. درصورت وجود هلیکوباکتر، بازدم شما حاوی کربن رادیواکتیو خواهد بود.

• استفاده از یک اسکوپ برای بررسی دستگاه گوارش فوقانی (آندوسکوپی). در طول انجام آندوسکوپی، پزشک یک لوله منعطف مجهز به لنز (آندوسکوپ) را از طریق حلق و مری تان، وارد معده و روده کوچک می نماید. استفاده از آندوسکوپ، امکان بررسی التهاب را فراهم می کند. اگر یک منطقه مشکوک پیدا شد، پزشک تان  نمونه ی بافتی کوچکی (بیوپسی) از آن ناحیه جهت بررسی  برمیدارد. بیوپسی نیز می تواند وجود هلیکوباکتر را تشخیص دهد.

• تصویربرداری با اشعه X از دستگاه گوارش فوقانی. این تست تصاویری از مری، معده و روده کوچک به منظور بررسی ناهنجاری، فراهم می نماید. برای بهتر دیدن زخم، ممکن است از شما درخواست شود تا یک مایع سفید رنگ حاوی باریوم که دستگاه گوارش شما را پوشش خواهد داد، بنوشید.

درمان دارویی

درمان گاستریت به علت آن بستگی دارد. گاستریت حاد ناشی از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی و یا الکل ممکن است با قطع استفاده از آنها بهبود یابد. گاستریت مزمن ناشی از عفونت هلیکوباکتر با آنتی بیوتیک درمان می شود. در اغلب موارد، داروهایی تجویز می شود تا با کاهش اسید معده، علائم و نشانه های گاستریت را تسکین دهند.

داروهای مورد استفاده در درمان گاستریت عبارتند از:

• آنتی بیوتیک برای از بین بردن هلیکوباکتر. بدین منظور ممکن است چندین آنتی بیوتیک اعم از کلاریترومایسین، آموکسی سیلین یا مترونیدازول تجویز شود. به خاطر داشته باشید که استفاده داروها برای یک دوره ی کامل 10 تا 14 روزه، الزامی است.

• داروهای مهار کننده تولید اسید معده. مهار کننده های پمپ هیدروژن با متوقف کردن بخشی از سلول که مسئول تولید اسید می باشد، باعث کاهش اسید معده می شوند. این داروها شامل امپرازول، لانزوپرازول، اسموپرازول و پنتوپرازول می باشد. استفاده طولانی مدت از از مهار کننده های پمپ هیدروژن، به ویژه در دوزهای بالا، ممکن است خطر شکستگی لگن، مچ و ستون فقرات را افزایش دهد.در مورد مصرف مکمل کلسیم با پزشک خود مشورت کنید.

• داروهای کاهنده تولید اسید. مهار کننده های اسید منجر به کاهش مقدار اسید رها شده به دستگاه گوارش می گردد، که درد معده را تسکین می دهند و سبب بهبودی می گردند. از این قبیل می توان رانیتیدین، فاموتیدین، سایمیتیدین و نیزاتیدین را نام برد.

• آنتی اسیدهای خنثی کننده اسید معده. این داروها با خنثی کردن اسید معده موجب تسکین سریع درد می شوند. یبوست و  اسهال از عوارض جانبی آن  می باشد.

اصلاح شیوه زندگی

با رعایت نکات زیر احتمال دارد علائم شما بهبود یابند:

• خوردن غذای کم در وعده های زیاد. اگر سوء هاضمه دارید سعی کنید به جای سه وعده ی بزرگ، چندین وعده غذایی کوچک داشته باشید.
• از خوردن مواد غذایی محرک معده مثل غذاهای تند، اسیدی، سرخ شده یا چرب  پرهیز کنید.
• اجتناب از نوشیدن الکل، زیرا الکل می تواند پوشش مخاطی را تحریک کند.
• درصورت استفاده منظم از مسکن، درمورد جایگزینی برای آن که کمتر معده را تحریک کند، از پزشک خود مشورت بگیرید.
• مدیریت استرس. استرس ممکن است نشانه های گاستریت را بدتر کند. پس بهتر است راه مقابله با آن را یاد بگیرید. درصورت لزوم می توانید از آرام بخش و ورزش هایی مانند یوگا نیز کمک بگیرید.

پیشگیری

نحوه ی گسترش آن مشخص نیست. اما شواهدی وجود دارد که می توان از فردی به فرد دیگر یا از طریق غذا و آب آلوده منتقل شود. با شستن مرتب دست ها با آب و صابون و خوردن غذاهای کاملاً پخته می توان از ابتلا به آن پیشگیری کرد.