شکستگی بینیBroken nose

عوامل خطر

هرگونه فعالیتی که خطر ابتلا به آسیب صورت را افزایش دهد، خطر ابتلا به شکستگی بینی را نیز می افزاید. چنین فعالیت هایی شامل موارد زیر می شوند:

• ورزش های تماسی مانند فوتبال یا هاکی، مخصوصاً بدون کلاه یا ماسک صورت
• درگیری های فیزیکی
• دوچرخه سواری
• بلند کردن وزنه
• رانندگی کردن، مخصوصاً بدون بستن کمربند ایمنی

عوارض

از عوارض و صدمات مربوط به شکستگی بینی می توان موارد زیر را نام برد:

• انحراف تیغه بینی. شکستگی بینی می تواند به انحراف در تیغه بینی منجر شود، که در این شرایط دیواره نازک بین دو مجرای بینی آسیب دیده و این فضاها را تنگ می نماید. داروها، مانند ضد احتقان ها و آنتی هیستامین ها، می توانند در مدیریت این مشکل تا حدی کمک کننده باشند، امّا برای اصلاح وضعیت جراحی نیاز است.

• تجمع خون. گاهی اوقات، مقداری زیادی از خون به شکل لخته در بینی شکسته تجمع پیدا می کند که به آن سپتال هماتوم می گویند. این شرایط می تواند یک یا هر دو سوراخ بینی را مسدود نماید. برای درمان این ضایعه جراحی فوری نیاز است تا از آسیب به غضروف جلوگیری کرد.

• شکستگی غضروف. اگر شکستگی ناشی از یک ضربه قوی مانند تصادف اتومبیل باشد، ممکن است شکستگی غضروف نیز به همراه داشته باشد. اگر جراحت آنقدر شدید باشد که برای درمان، تنها جراحی را پیشنهاد کنند، پزشک جراح باید هم بینی و هم غضروف را ترمیم نماید.

• آسیب به گردن. به همین ترتیب، شکستگی بینی ناشی از صدمات با سرعت بالا (مانند تصادفات وسایل نقلیه) ممکن است با آسیب به گردن همراه باشد. اگر ضربه به قدری قوی باشد که منجر به شکستگی شود، ممکن است باعث آسیب استخوان های گردن شما نیز شود.

زمان مراجعه به پزشک

اگر دچار مصدومیت بینی همراه با یکی از شرایط زیر شدید، سریعاً به اورژانس مراجعه نمایید:

• آسیب به سر یا گردن همراه با سردرد، گردن درد، استفراغ یا از دست دادن هوشیاری
• تنفس مشکل
• خونریزی بدون توقف
• تغییر قابل توجه در فرم بینی تان که مربوط به ورم نمی باشد، مانند ظاهر کج و یا پیچ خورده
• آبریزش بینی

روش های تشخیصی

روش های تشخیصی:

پزشک به آرامی سطح بیرونی و اطراف بینی تان را لمس می کند. همچنین دورن مجراهای بینی تان جهت بررسی گرفتگی یا نشانه های شکستگی استخوان معاینه می شود. در طی معاینه برای راحتی بیشتر شما ممکن است از بی حسی به شکل اسپری بینی یا تزریق موضعی، استفاده شود.

عکس برداری معمولاً ضرورتی ندارد. اگرچه، در صورت احتمال آسیب های دیگر یا وخامت صدمه تا حدی که معاینه فیزیکی را غیرممکن سازد، CT اسکن توصیه می شود.

روش های درمانی:

اگر شکستگی سطحی باشد و منجر به انحراف یا بدفرمی بینی نشده باشد، به درمان های تخصصی پزشکی نیازی نیست. در این شرایط خودمراقبتی هایی نظیر استفاده از یخ بر روی بینی یا داروهای بدون نسخه پیشنهاد می شود.

جا انداختن جابه جا شدگی ها و شکستگی ها

ممکن است پزشک معالج به شخصه و با استفاده از دست یا با کمک جراحی بینی تان را جا اندازد.

جا انداختن با استفاده از دست

اگر شکستکی منجر به جابه جایی استخوان و غضروف شده باشد، ممکن است پزشک بتواند به شخصه آن را ترمیم نماید. این کار زمانی قابل اجرا است که نهایتاً 14 روز از حادثه گذشته باشد. طی این کار، پزشک:

• برای راحتی بیشتر شما، داروی بی حسی اسپری یا تزریق می نماید.
• مجراهای بینی را با کمک ابزاری باز نگاه می دارد.
• همچنین برای جا انداختن استخوان و غضروف از ابزار خاصی کمک می گیرد.
• پزشک معالج داخل و بیرون بینی را پانسمان می کند. در برخی موارد پانسمان داخلی برای مدت کوتاهی لازم است. بهتر است تا یک هفته بینی پانسمان داشته باشد. برای پیشگیری از عفونت نیز آنتی بیوتیک تجویز می شود.

جراحی

در شکستگی های شدید، شکستگی های چندگانه یا موارد درمان نشده عمل جراحی برای جا انداختن استخوان و اصلاح ظاهر آن ضرورت پیدا می کند. اگر شکستگی منجر به آسیب مجرای بینی شده باشد یا باعث گرفتگی و اختلال در تنفس گردد، عمل جراحی توصیه می شود. این عمل در مراکز درمانی سرپایی انجام می گیرد.

اصلاح شیوه زندگی

اگر احتمال شکستگی بینی می دهید، برای کاهش درد و تورم قبل از مراجعه به پزشک این اقدامات را انجام دهید:

• به محض اینکه آسیب رخ می دهد، از طریق بینی دم و بازدم داشته باشید تا مقدار کمتری خون وارد فضای حلق شما شود.

• از یخ استفاده کنید. در 24 تا 48 ساعت اول، بلافاصله بعد از صدمه حداقل روزی 4 بار و هربار به مدت 10 تا 15 دقیقه از تکه های یخ یا کمپرس سرد برای کاهش ورم کمک بگیرید. از اعمال فشار بیش از حد که می تواند درد اضافی یا آسیب به بینی تان را تشدید نماید، پرهیز کنید.

• مسکّن ها. از مسکّن هایی نظیر استامینوفن، ایبوپروفن یا ناپروکسن سدیم در صورت لزوم استفاده کنید.

• سرتان را بالا بگیرید. مخصوصاً هنگام خواب برای پیشگیری از وخیم تر شدن تورم و حس خفگی سرتان را بالا بگیرید.

• فعالیت های خود را محدود نمایید. برای دو هفته اول درمان، هیچ ورزشی انجام ندهید. از انجام ورزش های تماسی حداقل به مدت 6 هفته بعد از آسیب نیز بپرهیزید.