آیا فعالیت بدنی آخر هفته می تواند به اندازه تحرک بدنی در کل هفته مفید باشد؟

فعالیت بدنی منظم سلامت عمومی بدن را به روش های مختلف بهبود می بخشد. دپارتمان سلامت آمریکا توصیه می کند حداقل 2 ساعت و 30 دقیقه ورزش با شدت متوسط در هفته برای کنترل وزن بدن، کاهش کلسترول و حفظ فشارخون لازم است. افرادی که به طور منظم ورزش می کنند در معرض خطر کمتری برای بیماری های قلبی – عروقی (CVD) و سکته هستند، فشارخون پایین تری دارند، سلامت قلبی –  ریوی آن ها بهتر بوده و تناسب بیشتری دارند.
البته در کنار رعایت توصیه انجام 150 دقیقه فعالیت بدنی در هفته بایستی مدت و تکرر آن را نیز مد نظر قرار داد. مطالعات جدید نشان می دهد که الگوی فعالیت بدنی با بیماری ها و مرگ و میر مرتبط است. برای این منظور اطلاعات 63591 فرد با میانگین سنی 40 سال مورد بررسی قرار گرفت. این اطلاعات در فاصله سال های 1994 تا 2008 جمع آوری گردید. اطلاعات شامل الگوی فعالیت بدنی در طول هفته، آخر هفته و میزان مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی و سرطان بود.
الگوی فعالیت آخر هفته به صورت فعالیت بدنی متوسط تا شدید به مدت حداقل 150 دقیقه در هفته و یا حداقل 75 دقیقه فعالیت شدید در یک یا دو جلسه تعریف می شود. الگوی بی تحرکی به معنای عدم انجام فعالیت بدنی و فعالیت بدنی ناکافی به معنای کمتر از 150 دقیقه در هفته فعالیت بدنی متوسط یا کمتر از 75 دقیقه فعالیت بدنی شدید می باشد. الگوی فعالیت بدنی منظم نیز شامل کسانی می شود که حداقل 150 دقیقه فعالیت بدنی متوسط یا 75 دقیقه فعالیت بدنی شدید را حداقل سه روز در هفته انجام می دهند.
نتایج نشان داد عمده گروهی که فعالیت بدنی آخر هفته داشتند را آقایان تشکیل می دهند. افراد بی تحرک به احتمال بیشتری سیگار می کشند و ابتلا به بیماری های مزمن را نیز گزارش کرده بودند. به طور کلی مطالعه حاضر نشان داد که فعالیت بدنی در تمام سطوح شامل آخر هفته، فعالیت بدنی ناکافی و فعالیت بدنی منظم می تواند خطر مرگ و میر ناشی از بیماری ها را صرف نظر از دفعات انجام فعالیت کاهش دهد. در واقع خطر مرگ و میر در افراد فعال نسبت به افراد بی تحرک 30% پایین تر بود.
نکته عملی: انجام فعالیت بدنی در هر سطحی می تواند خطر مرگ و میر را کاهش دهد.
منبع:

Gary O’Donovan et al. “Association of “weekend warrior” and other leisure time physical activity patterns with risks for all-cause, cardiovascular disease, and cancer mortality”. JAMA Internal Medicine, 2017.