میزان و نوع چربی های دریافتی بر سلامت جسم و خطر بیماری ها اثر دارد.

35-20 درصد کالری رژیم افراد بزرگسال سالم باید از چربی های رژیمی تأمین شود که البته باید به نوع چربی های دریافتی نیز دقت شود.  
بر اساس گزارش آکادمی تغذیه و رژیم درمانی، به منظور حفظ سلامت بزرگسالان بایستی 35%-20% انرژی مورد نیاز از چربی ها تأمین شود. البته باید دریافت اسیدهای چرب غیراشباع امگا-3 افزایش و دریافت اسیدهای چرب اشباع و اسیدهای چرب ترانس محدود شود. توصیه می شود مصرف منظم ماهی های چرب، آجیل و دانه ها، گوشت لخم و ماکیان، لبنیات کم چرب، میوه ها و سبزیجات، غلات کامل و حبوبات در رژیم غذایی افزایش یابد.
تنظیم رژیم غذایی توسط متخصصین تغذیه سبب می شود افراد متوجه شوند رویکرد کلی رژیم اهمیت بیشتری دارد تا اینکه چربی های رژیمی کاهش یافته و یا با کربوهیدرات جایگزین شود، به ویژه اینکه دریافت زیاد کربوهیدرات تصفیه شده نیز می تواند اثرات منفی بر سلامتی داشته باشد.
نکات مهم توصیه های رژیمی آکادمی به این شرح است:
•    راه ساده و مؤثر برای بهبود سلامت افزایش دریافت ماهی، آجیل و دانه ها و نیز کاهش دریافت دسرها و غذاهای آماده است.
•    چربی یک ماده مورد نیاز برای بدن است و انواع مناسبی از چربی مثل اسیدهای چرب امگا-3 و امگا-6 برای سلامت بدن ضروری هستند. به همین دلیل رژیم بدون چربی توصیه نمی شود.
•    ماهی منبع عالی برای امگا-3 است، بذر کتان، گردو و روغن کانولا منبع مناسبی برای آلفالینولنیک اسید محسوب می شوند.
•    هم مقدار چربی و هم نوع آن در رژیم می تواند بر سلامت و خطر بیماری اثرگذار باشد.
•    غذاهای متنوع می توانند انواع مختلفی از چربی ها را تأمین کنند. برخی انواع چربی در ارتقاء سلامت نقش مهمی دارد (به عنوان مثال امگا-3 می تواند به سلامت قلب و مغز کمک کند)، در حالیکه برخی انواع چربی اثرات تخریبی بر سلامت می گذارد (به عنوان مثال چربی های ترانس عامل خطری برای بیماری های قلبی است).
نکته کلیدی: رژیم فاقد چربی توصیه نمی شود. بهتر است حدود 30% کالری رژیم از چربی تأمین شود، البته لازم است دریافت اسیدهای چرب امگا-3 افزایش یافته و دریافت اسیدهای چرب اشباع و ترانس کاهش یابد.

منبع:

Gretchen Vannice, Heather Rasmussen. Position of the Academy of Nutrition and Dietetics: Dietary Fatty Acids for Healthy Adults. Journal of the Academy of Nutrition and Dietetics, 2014; 114 (1): 136