پولیپ رحمUterine polyps
تعریف بیماری
پولیپ های رحم در دیواره داخلی رحم ایجاد می شود. رشد بیش از حد سلول ها در دیواره رحم (آندومتر) منجر به شکل گیری پولیپ های رحم می شود که به آن پولیپ های آندومتر نیز گفته می شود. این پولیپ ها معمولاً غیرسرطانی (خوش خیم) هستند. با این حال گاهی می توانند سرطانی باشند یا در نهایت به سرطان (پولیپ های پیش سرطانی) تبدیل شوند.
اندازه پولیپ های رحم از چند میلی متر (به اندازه یک دانه کنجد) تا چند سانتی متر (به اندازه یک توپ گلف یا بزرگتر) است. پولیپ ها به وسیله یک پایه بزرگ یا یک ساقه نازک به دیواره رحم متصل می شوند.
شما ممکن است یک یا تعداد زیادی پولیپ رحم داشته باشید. آن ها معمولاً در رحم باقی می مانند اما گاهی از طریق دهانه رحم (سرویکس) به داخل واژن گسترش می یابند. پولیپ های رحم اغلب در زنانی که در حال یائسه شدن هستند یا زنانی که به طور کامل یائسه شده اند بروز می کند. با این حال زنان جوان تر نیز ممکن است به آن مبتلا شوند.
نشانه ها
علائم و نشانه های پولیپ رحم عبارتند از:
• خونریزی قاعدگی نامنظم (برای مثال داشتن قاعدگی مکرر، قاعدگی های غیر قابل پیش بینی از نظر طول مدت و شدت)
• خونریزی بین دوره های قاعدگی
• دوره های قاعدگی شدید
• خونریزی واژینال پس از یائسگی
• ناباروریبرخی از زنان فقط خونریزی خفیف یا لکه بینی دارند. سایر زنان ممکن است بدون علامت باشند.
علل
عوامل هورمونی در ایجاد پولیپ رحم نقش دارند. پولیپ های رحم به استروژن حساس هستند. یعنی در پاسخ به استروژن در گردش رشد می کنند.
عوامل خطر
عوامل خطر ایجاد کننده پولیپ های رحم عبارتند از:
• در حال یائسه شدن یا یائسه بودن
• افزایش فشارخون
• چاقی
• دریافت تاموکسیفن (داروی مورد استفاده در سرطان پستان)عوارض
پولیپ های رحم ممکن است با ناباروری مرتبط باشند. اگر شما به پولیپ رحم مبتلا هستید و قادر به بچه دار شدن نیستید، خارج کردن پولیپ می تواند به باروری شما کمک کند اما در حال حاضر اطلاعات در این مورد قطعی نیست.
زمان مراجعه به پزشک
در موارد ذیل به پزشک مراجعه کنید:
• خونریزی واژینال بعد از یائسگی
• خونریزی بین دوره های قاعدگی
• خونریزی قاعدگی نامنظم
روش های تشخیصی
روش های تشخیصی:
اگر پزشک به وجود پولیپ رحم مشکوک شود، ممکن است یکی از روش های تشخیصی زیر را توصیه نماید:
• سونوگرافی واژینال. یک ابزار بلند و باریک در داخل واژن گذاشته شده و تصاویری از رحم و داخل آن ایجاد می شود. پزشک توسط این روش می تواند یک پولیپ را به طور واضح مشاهده کند یا ممکن است پولیپ رحم را به عنوان یک ناحیه ضخیم بافت آندومتر شناسایی کند.
در یک روش مشابه که هیستروسونوگرافی یا سونوهیستروگرافی نامیده می شود، آب نمک (سالین) به داخل رحم، از طریق واژن و دهانه رحم و توسط یک لوله کوچک تزریق می شود. سالین در حفره رحم پخش شده و به این طریق پزشک می تواند در طی سونوگرافی به طور واضح تر داخل رحم را مشاهده نماید.
• هیستروسکوپی. پزشک یک هیستروسکوپ نازک و انعطاف پذیر از طریق واژن و سرویکس به رحم وارد می کند. هیستروسکوپی امکان ارزیابی داخل رحم را فراهم می کند.
• بیوپسی از آندومتر. پزشک ممکن است از طریق یک ساکشن کاتتر نمونه ای از رحم را جهت آزمایش بگیرد. بیوپسی از آندومتر در تائید یا رد وجود پولیپ های رحم نقش دارند.
اکثر پولیپ های رحم غیرسرطانی (خوش خیم) هستند. با این حال، برخی تغییرات پیش سرطانی رحم (هیپرپلازی آندومتر) یا سرطان های رحم می توانند به صورت پولیپ های رحم ظاهر شوند. پزشک احتمالاً پولیپ را خارج کرده و نمونه ای از بافت را به آزمایشگاه خواهد فرستاد تا وجود یا عدم وجود سرطان رحم مشخص شود.
روش های درمانی:
• پولیپ های کوچک بدون علامت ممکن است خود به خود درمان شوند. درمان پولیپ های کوچک ضروری نیست مگر اینکه شما در معرض خطر ابتلا به سرطان رحم قرار داشته باشید.
• جراحی. در حین هیستروسکوپی ابزارهای وارد شده به رحم از طریق هیستروسکوپ امکان خروج پولیپ را فراهم می سازند. ممکن است پولیپ های خارج شده برای ارزیابی میکروسکوپی به آزمایشگاه فرستاده شوند.
درمان دارویی
داروهای هورمونی خاص مانند پروژستین و آگونیست های هورمون آزادکننده گنادوتروپین ممکن است سبب کاهش علائم شوند. اما دریافت این داروها در بهترین حالت یک راه حل کوتاه مدت است و علائم بعد از قطع مصرف دارو معمولاً باز می گردند.
اگر پولیپ رحم حاوی سلول های سرطانی باشد، پزشک با شما در مورد مراحل بعدی ارزیابی و درمان صحبت خواهد کرد. به ندرت پولیپ های رحم عود می کنند. در صورت عود، ممکن است شما درمان های بیشتری نیاز داشته باشید.