کیست کلیهKidney cysts
تعریف بیماری
کیست های کلیوی کیسه های آب کوچکی هستند که در کلیه شکل می گیرند. اگرچه ممکن است کیست های کلیوی به مشکلات جدی اختلال عملکرد کلیه مربوط باشند، اما اغلب اوقات از نوع معمولی و غیرسرطانی هستند که هیچ عارضه ی نامطلوبی ایجاد نمی کنند. علت بروز کیست های کلیوی ساده، دقیقاً مشخص نیست. معمولاً یک کیست بر سطح یکی از کلیه ها ایجاد می شود اما گاهی ممکن است کیست های متعددی در هر دو کلیه ایجاد شود. کیست های ساده کلیوی اغلب از طریق آزمایشات تصویربرداری که به دلیل یک بیماری دیگر انجام می شود شناسایی می شوند. کیست های ساده که علامت و نشانه ای ندارند اغلب نیازی به درمان نیز ندارند.
نشانه ها
کیست های ساده کلیوی معمولاً علامت و نشانه ای ندارند. چنانچه یک کیست به اندازه کافی رشد کند، می تواند دارای نشانه های زیر باشد:
- درد مبهم در کمر یا پهلو
- تب
- درد در نواحی فوقانی شکم
علل
اگرچه ابتلاء به کیست های کلیوی در هر سنی ممکن است، اما با افرایش سن احتمال ابتلاء بیشتر می شود.
عوارض
کیست های کلیوی گاهی ممکن است سبب بروز عوارضی شوند که شامل موارد زیر است:
- کیست عفونی: کیست کلیوی ممکن است عفونی شود و سبب تب و درد شود.
- ترکیدن کیست: ترکیدن کیست باعث درد شدید در کمر و پهلوها می شود.
- انسداد ادراری: در صورتی که کیست، تخلیه طبیعی ادرار را مختل کند ممکن است منجر به التهاب کلیوی (هیدرونفروز) شود.
زمان مراجعه به پزشک
در صورتی که دارای علائم کیست کلیوی بودید به پزشک مراجعه نمائید.
روش های تشخیصی
روش های تشخیصی:
آزمایشاتی که برای تشخیص کیست کلیوی به کار می روند شامل موارد زیر می باشند:
- روش های تصویربرداری: روش های تصویربرداری مانند سونوگرافی، سی تی اسکن و ام آر آی معمولاً برای تشخیص کیست به کار می روند. این نوع تصویربرداری ها به پزشک در تشخیص کیست و یا غده کلیوی و افتراق آنها کمک می کند.
- آزمایش کارکرد کلیوی: آزمایش نمونه خونی فرد نیز می تواند مشخص کند که آیا کارکرد کلیه به دلیل وجود کیست مختل شده است یا خیر.
روش های درمانی:
در صورتی که کیست های کلیوی علامت و نشانه ای نداشته باشند و در کارکرد کلیه اختلالی ایجاد نکنند، احتمالاً هیچ نوع درمانی ضرورت نخواهد داشت. در این صورت پزشک ممکن است فقط آزمایشات تصویربرداری را به طور دوره ای تجویز نماید تا روند رشد کیست ها تحت کنترل باشد. تنها در صورتی که کیست ها تغییر کنند و باعث علائم و نشانه های خاصی در فرد شوند، نیازمند درمان می شوند.
در صورتی که کیست کلیوی منجر به بروز علائمی در فرد شود پزشک یکی از راه های درمانی زیر را تجویز می نماید:
- تخلیه کیست و پر نمودن آن با الکل: پزشک ممکن است به ندرت سوزن ظریفی را از طریق پوست به دیواره کلیه وارد کند و مایع درون آن را تخلیه کند تا سایز کیست کوچک شود. سپس پزشک کیست را با محلولی الکلی پر می کند تا از تشکیل مجدد آن ممانعت نماید. این کیست ها عموماً دوباره عود می کنند بنابراین از این روش تنها در شرایط خاص استفاده می شود.
- جراحی و برداشتن کیست: کیست که بسیار بزرگ شده باشد یا فرد را دچار عوارض نموده باشد معمولاً از طریق جراحی برداشته یا تخلیه می شود. جراح برای دسترسی به کیست چند شکاف کوچک در سطح پوست ایجاد می نماید و ابزار خاصی را همراه یک دوربین بسیار کوچک وارد بدن می کند. بدین ترتیب می تواند از طریق مشاهده مانیتور حرکت ابزارهای جراحی را به سمت کلیه هدایت کند و از این طریق مایعات درون کیست را تخلیه نماید. سپس دیواره های کیست بریده و یا سوزانده می شود.
مدت بستری شدن فرد در بیمارستان بسته به نوع درمان فرد متفاوت است.