کمبود ویتامین D خطر ابتلا به اسکیزوفرنی را افزایش می دهد

با توجه به یک مطالعه جدید که در مجله انجمن غدد درون ریز و متابولیسم منتشر شده، احتمال ابتلا به اسکیزوفرنی در افرادی که کمبود ویتامین D دارند دو برابر افرادی است که سطوح سرمی ویتامین D آنها در حد مطلوب می باشد.
ویتامین D به جذب کلسیم کمک می کند، همچنین برای سلامت استخوان و عضله مورد نیاز است. به طور طبیعی پوست بدن پس از قرار گرفتن در معرض نور خورشید این ویتامین را تولید می کند. به علاوه مردم مقادیر کمتری از ویتامین را از طریق مواد غذایی، از جمله شیر غنی شده با ویتامین D دریافت می کنند. تخمین زده می شود بیشتر از 1 میلیارد نفر در سراسر جهان به دلیل عدم قرار گرفتن در معرض نور خورشید، کمبود ویتامین D دارند.
اسکیزوفرنی یک بیماری روانی است که نشانه هایی مثل هذیان گویی و توهم دارد. از آنجایی که اسکیزوفرنی در عرض های جغرافیایی بالا و آب و هوای سرد شایعتر است، محققان حدس می زنند که ویتامین D  می تواند مرتبط با این اختلال باشد.
طی این مطالعه سطوح ویتامین D و سلامت روانی 2804 نفر مورد بررسی قرار گرفت. برای تعیین سطح ویتامین  D این افراد آزمایش خون گرفته شد.
نتایج نشان داد که افراد مبتلا به اسکیزوفرنی به طور معناداری سطوح پایین تری ویتامین D در خون شان نسبت به گروه شاهد داشتند. میانگین تفاوت در سطح ویتامین D بیماران اسکیزوفرنی و افراد سالم گروه کنترل حدود -5.19 نانوگرم در میلی لیتر بود. افراد مبتلا به کمبود ویتامین D  2.16 بار بیشتر احتمال دارند که به اسکیزوفرنی دچار شوند. علاوه بر این، 65 درصد از شرکت کنندگانی که مبتلا به  اسکیزوفرنی بودند کمبود ویتامینD  داشتند.
روند رو به رشد در زمینه علم تغذیه کمک به یافتن ارتباط ویتامین D با بیماری هایی از قبیل دیابت، سرطان، بیماری های قلبی و افسردگی می نماید. این یافته ها حاکی از این هستند که ویتامین D تاثیر قابل توجهی بر سلامت اعصاب و روان دارد. تحقیقات بیشتری برای تعیین مشکلات رو به رشد ناشی از کمبود ویتامین D بر سلامت کلی ما مورد نیاز است.

منبع:

J Clin Endocrinol Metab. 2014;99(10):3863-72