روغن هسته ی انگور و اصلاح الگوی لیپیدی

ناهنجاری های لیپیدی یکی از اصلی ترین عوامل ایجاد کننده ی بیماری های قلبی  عروقی در بیماران دیابتی نوع 2 می باشد. دیابت نوع ۲ یکی از شایع ترین بیماری ها در جهان است ۱،۲ و شیوع بالای این بیماری در جوامع مختلف، اهمیت انجام پژوهش های بیشتر را برای شناسایی راه های جلوگیری از ابتلا یا پیشرفت این بیماری نشان می دهد. بر اساس پیش بینی سازمان بهداشت  جهانی، تا سال ۲۰۲۵ ، شیوع دیابت تا ۳۵ درصد و تعداد افراد دیابتی تا ۱۲۲ درصد افزایش خواهد یافت که بیشتر در کشورهای در حال توسعه خواهد بود. عصاره ی هسته ی انگور، بسته به نوع گونه و کشت آن، حاوی ۵ تا ۸ درصد پلی فنل (شامل: گالیک اسید، اپی گالوکاتچین، فلاوان– ۳–اولهای مونومر: کاتچین، اپی کاتچین، گالوکاتچین، اپی گالوکاتچین و اپی کاتچین ۳– او گالات) است. عصاره ی هسته ی انگور علاوه بر مهار آنزیم های لیپاز پانکراسی و کلسترول استراز و باند شدن با اسیدهای صفراوی، سبب کاهش سطح تری گلیسرید و کلسترول سرم می گردد. اما یافته های پژوهش ها در این زمینه متناقض می باشند. با توجه به تناقضات موجود و کم بودن تعداد بررسی های انجام گرفته در این پیرامون، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر دریافت مکمل عصاره ی هسته ی انگور بر پروفایل لیپیدی ( کلسترول LDL- ،تری گلیسرید، کلسترول تام، کلسترول- HDL)  سرم افراد دیابتی نوع ۲ صورت گرفت. 48 بیمار دیابتی به شکل تصادفی به دو گروه مکمل عصاره ی هسته ی انگور و دارونما تقسیم شدند. بیماران در گروه عصاره ی هسته ی انگور، ۲۰۰ میلی گرم در روز عصاره ی هسته ی انگور به مدت ۸ هفته دریافت کردند،در حالی که گروه دارونما، دارونمای مشابه دریافت نمودند.

 یافته های حاصل نشان داد که تفاوت معنی داری از نظر میانگین تغییرات تری گلیسرید، کلسترول تام، کلسترول  LDL سرم بین دو گروه وجود ندارد. بنابراین، بر اساس نتایج این مطالعه؛ مکمل عصاره ی هسته ی انگور اثری بر پروفایل لیپیدی سرم در بیماران دیابتی نوع ۲ ندارد.

منبع:

Abedini S, et al. Effect of Supplementation with Grape Seed Extract (Vitisvinifera) on Serum Lipid Profiles in Patient with Type 2 Diabetes. Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism (2013).