ارتباط افزایش و کاهش وزن با خطر شکستگی

تاثیر وزن بدن بر خطر شکستگی پیچیده است . وزن کم بدن  یک ریسک فاکتور شناخته شده برای شکستگی است  اما چاقی نیز  خطر شکستگی در برخی از قسمت ها ی بدن  را افزایش می دهد. تفاوت  الگوهای شکستگی پس از کاهش وزن ارادی و یا غیرارادی در زنان یائسه نیز هنوز  شناخته نشده است .
از همین رو محققان ایالات متحده در مطالعه ای که در سال 2015 در مجله ی BMJ-British Medical Journal چاپ شد ، ارتباط بین تغییرات وزن دوران یائسگی با بروز شکستگی – و نیز ارتباط بین کاهش وزن ارادی و غیر ارادی با خطر شکستگی را مورد بررسی قرار دادند.
آنها  داده های مربوط به بیش از 120.000 زن یائسه ی سالم را که در کار آزمایی های بالینی و مطالعات مشاهده ای سلامت زنان شرکت کرده بودند مورد بررسی قرار دادند .در شروع مطالعه زنان بین سنین 50-79 سال بودند و به طور متوسط برای مدت 11 سال پیگیری شدند. در شروع مطالعه اطلاعاتی مانند سن ، قومیت ، نمایه ی توده ی بدنی BMI   ، مصرف سیگار ، الکل ، سطح فعالیت بدنی ، سطح کلسیم و ویتامین D  ثبت شد.  هر سال شرکت کنندگان وزن می شدند  و شکستگی های مربوط به اندام فوقانی (دست، مچ دست، آرنج، بازو، شانه)، اندام تحتانی (پا، زانو، ساق پا بالا به جز ران، مچ پا)، و قسمت مرکزی بدن  (ران، لگن و ستون فقرات)را گزارش می کردند . تغییرات وزن به این صورت دسته بندی می شدند : ثابت ( تغییر وزن به میزان کمتر از 5 % وزن اولیه )، کاهش وزن ( کاهش وزن به میزان بیشتر از 5% وزن اولیه ) ، افزایش وزن (افزایش وزن به میزان بیشتر از 5 % وزن اولیه ) .
نتایج مطالعه  نشان داد که  در طی 11 سال پیگیری ، درمقایسه با وزن ثابت ، کاهش وزن با افزایش 65 % شکستگی لگن ، افزایش 9% شکستگی اندام فوقانی  و افزایش 30% شکستگی قسمت مرکزی بدن در ارتباط بود. در مقایسه با وزن ثابت ، کاهش ناخواسته وزن با افزایش خطر شکستگی لگن و ستون فقرات همراه بود، در حالی که کاهش وزن عمدی با افزایش خطر ابتلا به شکستگی اندام تحتانی ، اما کاهش خطر شکستگی لگن همراه بوده است. این مطالعه اولین مطالعه ای بودکه به طور ویژه این مسئله را بررسی کرد که چگونه تغییرات وزن می تواند به طور متفاوتی بر روی شکستگی ها اندام فوقانی ، اندام تحتانی و قسمت مرکزی بدن زنان یائسه اثر بگذارد.
 پزشکان باید از این موضوع مطلع باشند که حتی از دست دادن ارادی وزن  با افزایش میزان شکستگی های اندام تحتانی ارتباط دارد. کاهش وزن ناخواسته به میزان 5 % و یا بیشتر در زنان یائسه باید به عنوان یک فاکتور خطر برای شکستگی به ویژه شکستگی لگن مد نظر قرار گیرد.
لذا توصیه می شود زنان یائسه جهت کاهش خطر بروز شکستگی ، از داشتن کاهش و یا  افزایش  وزن ناگهانی اجتناب کنند.

منبع :

Carolyn J Crandall , Postmenopausal weight change and incidence of fracture: post hoc findings from Women’s Health Initiative Observational Study and Clinical Trials,BMJ-British Medical Journal , 2015