فعالیت ورزشی و امید به زندگی

براساس نتایج مطالعه ای در انیستیتوی سرطان نشان داده شد که پرداختن به فعالیت ورزشی حتی اگر موجب کاهش وزن نشود، می تواند امید به زندگی را در حدود 5/4 سال افزایش دهد.
برای ارزیابی میزان تأثیر فعالیت ورزشی بر سال های امید به زندگی، محققین 650000 فرد بزرگسال را مورد بررسی قرار دادند. این افراد 40 سال و بالاتر سن داشتند و جزء تحققیات زمینه سرطان قرار داشتند. بر اساس توصیه انجمن سلامت و بهداشت آمریکا به افراد در سنین 18 تا 40 سال، بهتر است این افراد 5/2 ساعت به فعالیت ورزشی هوازی با شدت متوسط و یا 5/1 ساعت در هفته به فعالیت ورزشی هوازی با شدت بالا بپردازند. پس از بررسی تمام عوامل مؤثر در امید به زندگی، محققین به این نتیجه رسیدند که امید به زندگی 4/3 سال در افرادی که درگیر فعالیت های ورزشی می باشند بیشتر است. جالب توجه است که امید به زندگی در افرادی که دو بار در هفته به فعالیت ورزشی می پرداختند در حدود 2/4 گزارش شد.
به طور کلی، می توان گفت که هرچه مدت زمان پرداختن به فعالیت ورزشی بیشتر می شود، سال های امید به زندگی نیز افزایش می یابد. علاوه بر این، سال های امید به زندگی در افرادی که نصف میزان توصیه شده را به فعالیت ورزشی می پرداختند نیز 8/1 سال افزایش یافت. بر اساس این مطالعه، میزان افزایش امید به زندگی بر اثر فعالیت ورزشی در بین مردان و زنان تفاوت معنی داری ندارد، و رابطه بین فعالیت ورزشی و سال های امید به زندگی در بین افرادی که سابقه بیماری های قلبی و سرطان داشتند قوی تر از افرادی بود که هیچ گونه سابقه خانوادگی از این قبیل بیماری ها را نداشتند.
منبع:

I-Min Lee,et al . Leisure Time Physical Activity of Moderate to Vigorous Intensity and Mortality: A Large Pooled Cohort Analysis. PLoS Medicine, 2012.