بیماری صبحگاهی خطر سقط جنین را کاهش می دهد.

بیماری صبحگاهی در اوایل بارداری شایع است. علت نامگذاری آن به بیماری صبحگاهی این است که بیشتر در ساعات صبح رخ داده و در طول روز بهبود می یابد. حدود 50 درصد زنان باردار حالت تهوع دارند اما تقریباً نیمی از آن ها استفراغ را نیز تجربه می کنند. به ندرت (1 نفر از هر 100 نفر) ممکن است به قدری بیمار شوند که نیاز به درمان در بیمارستان داشته باشند. به طور کلی بیماری پس از ماه 4 بارداری بهبود می یابد اما در برخی زنان می تواند در کل دوره بارداری وجود داشته باشد.
دلایل بروز بیماری صبحگاهی در طول سال ها مورد بحث بوده است. تصور می شود تغییرات هورمونی در 12 هفته اول بارداری تا حدی در این امر دخیل باشد. تغییر میزان استروژن، پروژسترون و گنادوتروپین جفتی انسان ممکن است در این زمینه نقش داشته باشد. بر اساس یک تئوری بیماری صبحگاهی ایجاد می شود تا زن باردار را از مواد غذایی مضر دور نگاه دارد. بیماری صبحگاهی در 3 ماه اول بارداری به اوج می رسد. در این زمان آسیب پذیری جنین نسبت به سموم بیشتر است.
به طور کلی بیماری صبحگاهی نشانه ای از یک بارداری سالم تصور می شود. با این حال، در حال حاضر شواهد با کیفیت بالا برای حمایت از این باور وجود ندارد.
در مطالعه حاضر 797 زن باردار احساس تهوع بین هفته 2 تا 8 بارداری را ثبت کردند. همچنین به پرسشنامه ای در مورد علائم خود تا هفته 36 بارداری پاسخ دادند. تا هفته 8 بارداری 3/57 درصد تجربه تهوع و 6/26 درصد تجربه تهوع و استفراغ را گزارش کردند. 
بررسی ها نشان داد در زنان مبتلا به بیماری صبحگاهی نسبت به زنانی که تهوع و استفراغ نداشتند احتمال سقط جنین 50 تا 75 درصد کمتر بود. این نتایج نشان می دهد که بیماری صبحگاهی می تواند نشانه بارداری سالم باشد. هرچند این مطالعه از نظر کیفیت بی نظیر است اما لازم است در این زمینه بررسی های بیشتری انجام شود.
منبع:

Stefanie N. Hinkle  et al. JAMA Internal Medicine, 2016.