تورم پاLeg swelling
تورم پا در هر قسمتی از آن از جمله کف، مچ ها، ساق یا ران ها ممکن است اتفاق بیفتد. تورم پاها می تواند ناشی از تجمع مایعات (احتباس مایعات) یا تورم بافت ها یا مفاصل آسیب دیده یا بیماری باشد.
بسیاری از علل تورم پاها مانند ایستادن یا نشستن طولانی مدت یا آسیب دیدگی در دراز مدت تقریباً بی ضرر هستند و اغلب پزشک می تواند علت این مشکل را تشخیص دهد. با این حال، برخی از مواقع تورم پاها ممکن است نشانه بیماری جدی تری مانند بیماری قلبی یا لخته شدن خون باشد. وقتی تورم پاها بدون هیچگونه علت ظاهری یا همراه با علائم ظاهری غیرمرتبط مانند مشکلات تنفسی یا درد قفسه سینه اتفاق می افتد، باید تشخیص و درمان به موقع انجام پذیرد.
عوامل متعددی (اغلب با شدت های مختلف) می تواند موجب تورم پاها شود.
علل مربوط به تجمع مایعات
تورم پای ناشی از تجمع مایعات در بافت های پا ادم خارجی نامیده می شود. سیستم های متعددی در بدن از جمله دستگاه گردش خون، دستگاه لنفاوی و کلیه ها مسئولیت حفظ تعادل مناسب مایعات را به عهده دارند. بروز مشکل در هر کدام از این سیستم ها ممکن است به تجمع مایعات ارتباط داشته باشد. گرانش، بویژه هنگام ایستادن یا نشستن طولانی مدت، ممکن است با تجمع مایعات در اندام تحتانی مرتبط باشد.
تورم پاهای ناشی از تجمع مایعات می تواند به واسطه وجود عوامل زیر اتفاق بیفتد:
- نارسایی حاد کلیه
- کاردیومیوپاتی (بیماری ماهیچه های قلب)
- نارسایی مزمن کلیه
- نارسایی مزمن وریدی (مشکل وریدهای پا در برگرداندن خون به قلب)
- نارسایی قلبی
- هورمون درمانی
- ادم لنف ها (انسداد دستگاه لنفاوی)
- سندرم نفروتیک (آسیب دیدگی رگ های خونی کوچک فیلتر کننده در کلیه ها)
- داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDها) مانند ایبوپروفن (اَدویل، موترین، سایر موارد)
- پریکاردیت (آماس برون شامه قلب)
- پره اکلامپسی (فشارخون بالای ناشی از بارداری)
- بارداری
- داروهای تجویزی پزشک مانند داروهای افسردگی، دیابت و فشارخون بالا
- نشستن طولانی مدت مانند نشستن طی پروازهای هوایی
- ایستادن طولانی مدت
- ترومبوفلبیت (ایجاد لخته خون معمولا در پاها)
علل مربوط به التهاب
تورم پاها ممکن است به علت واکنش دستگاه ایمنی ایجاد شود که به تورم عضلات پاها منجر می شود. تورم می تواند واکنشی طبیعی به آسیب دیدگی یا بیماری باشد، یا ممکن است در نتیجه اختلالات التهابی مانند التهاب مفاصل روماتیسمی ایجاد شود. تورم پای ناشی از التهاب معمولا با درد همراه است. عوامل ایجاد التهاب در پاها عبارتند از:
- پارگی تاندون آشیل
- آسیب دیدگی ACL (پارگی رباط صلیبی قدامی زانو)
- کیست بیکر
- شکستگی قوزک پا/ شکستگی پا (foot)
- شکستگی پا (leg)
- نقرس (التهاب ناشی از افزایش میزان اسید اوریک)
- ایجاد عفونت یا زخم شدن پاها
- آماس کیسه های مفصلی زانو (التهاب کیسه های پر از مایع مفصل زانو)
- استئوآرتریت (بیماری از کارافتادگی مفاصل)
- التهاب مفاصل روماتیسمی (بیماری التهاب مفاصل)
- رگ به رگ شدن قوزک پا
در صورتی که دچار تورم پا شده اید باید برای معاینه کلی و تشخیص دقیق به پزشک مراجعه نمایید.
با مرکز اورژانس (کمک های پزشکی اضطراری) تماس بگیرید:
اگر علاوه بر تورم پاها دچار مشکلات قلبی جدی شدید، با 115 تماس گرفته یا به مرکز اورژانس محل زندگی خود مراجعه نمایید. مشکلات قلبی جدی عبارتند از:
- درد قفسه سینه که بیش از چند دقیقه به طول بیانجامد
- بروز مشکل در تنفس
- بروز غش یا سرگیجه
- آسیمگی و پریشانی
همچنین اگر مطمئن هستید یا فکر می کنید که تورم پاها ناشی از آسیب دیدگی جسمی مانند سقوط کردن، آسیب دیدگی ناشی از ورزش یا تصادف اتومبیل می باشد، فوراً به پزشک مراجعه نمایید.
به طور مرتب به پزشک مراجعه نمایید
مشکلات غیراورژانسی مربوط به تورم پاها نیز باید مورد توجه قرار گیرد. تورم پای ناشی از عوارض جانبی مصرف دارو نیز مانند تورم پای ناشی از اختلالات کلیوی باید مورد توجه و درمان قرار گیرد. در اسرع وقت به پزشک مراجعه نمایید تا وی علت این مسئله را تشخیص دهد.
قبل از مراجعه به پزشک، موارد زیر را انجام دهید:
- بر روی زمین دراز کشیده و بالشی را زیر پاهای خود قرار دهید، این کار تورم ناشی از تجمع مایعات را کاهش می دهد.
- اگر مجبور هستید به مدت طولانی بایستید یا بنشینید، هر از گاهی به خودتان استراحت داده و از جای خود حرکت کنید، مگر اینکه حرکت کردن موجب بروز درد شود.
- قبل از مشورت با پزشک مصرف داروی خود را قطع نکنید، حتی اگر از نظر شما مصرف آن موجب تورم پاهایتان شود.
- داروهای مسکن بدون نسخه پزشک می تواند تورم ناشی از درد را کاهش دهد.