از دست دادن بویاییLoss of smell
از دست دادن بویایی می تواند به صورت جزیی یا کامل اتفاق بیفتد، البته از دست دادن کامل بویایی تقریباً نادر است. این وضعیت، بسته به علت آن می تواند موقتی یا دائمی باشد.
با اینکه برخی از مواقع ممکن است از دست دادن بویایی نشانه یک مسئله جدی باشد اما به تنهایی لزوماً جدی نیست. البته، وجود یک حس بویایی سالم برای درک کامل طعم و مزه غذاها ضروری است. از دست دادن بویایی موجب از دست رفتن علاقه شما به خوردن می شود که این مسئله به کاهش وزن، سوء تغذیه یا حتی افسردگی منجر می گردد.
سرماخوردگی معمولی شایع ترین علت از دست دادن جزیی و موقت بویایی می باشد که این مسئله به خودی خود رفع می شود. هرگونه انسداد مجاری بینی مانند پولیپ ممکن است موجب از دست دادن جزیی بویایی شود. افزایش سن یا حتی تومور مغزی نیز ممکن است موجب از دست دادن کامل و دائمی بویایی گردد.
مشکلات مربوط به لایه های داخلی بینی
از دست دادن بویایی ممکن است در اثر تحریک موقتی یا دائمی، یا از بین رفتن غشاء مخاطی داخل بینی ایجاد شود. این شرایط در اثر موارد زیر اتفاق می افتد:
- سینوزیت حاد (عفونت سینوس ها)
- سرماخوردگی معمولی
- تب یونجه (ورم غشاء مخاطی آلرژیک بینی)
- آنفلوآنزا
- ورم غشاء مخاطی غیرآلرژیک بینی (گرفتگی مزمن یا عطسه غیر مرتبط با آلرژی)
این شرایط شایع ترین علل از دست دادن بویایی می باشند.
انسداد مجاری بینی
از دست دادن بویایی می تواند به واسطه انسداد جریان هوا در بینی شما اتفاق بیفتد. این انسدادها عبارتند از:
- تغییر شکل استخوان درون بینی
- پولیپ بینی
- تومور
آسیب مغزی یا عصب ها
سیستم بویایی شما، که حس بویایی را ایجاد می کند، متشکل از گیرنده هایی در لایه مخاطی بینی است که اطلاعات را از طریق عصب ها به مغزتان منتقل می کند. در صورت آسیب یا از بین رفتن هر بخشی از مسیر بویایی، حس بویایی تان را از دست می دهید. این مسئله در نتیجه موارد زیر اتفاق می افتد:
- افزایش سن
- بیماری آلزایمر
- اتساع عروقی مغز
- انجام عمل جراحی بر روی مغز
- تومور مغزی
- قرار گرفتن در معرض حشره کش ها یا حلال های شیمیایی خاص
- دیابت
- اختلال هورمونی
- بیماری هانتینگتون
- سندرم کالمن (ناتوانی بیضه ها در تولید اسپرم)
- سندرم کلاین فلتر (وجود کروموزوم Xاضافه در سلول های مردان)
- روان پریشی کرساکف (اختلال مغزی ناشی از فقدان تیامین)
- سوء تغذیه
- مصرف دارو (به عنوان مثال برخی از داروهای فشارخون بالا)
- بیماری MS
- آتروفی سیستم چندگانه (MSA) (اختلال تدریجی دستگاه عصبی)
- بیماری پارکینسون
- بیماری پیک (نوعی از جنون یا زوال عقل)
- پرتو درمانی
- جراحی پیوندی بینی
- سندرم شوگرن (بیماری التهابی که موجب خشکی دهان و چشم ها می شود)
- آسیب های تروماتیک مغز
- کمبود روی
از دست دادن بویایی ناشی از سرماخوردگی، آلرژی، یا عفونت های سینوسی پس از چند روز به خودی خود رفع می شود. اگر این طور نشد، با پزشک خود مشورت کنید تا شرایط خطرناک احتمالی را بررسی نماید. برخی از مواقع از دست دادن بویایی، بسته به علت آن، قابل درمان است. پزشک می تواند برای درمان عفونت باکتریایی یا رفع انسداد مجاری بینی آنتی بیوتیک تجویز کند. در سایر موارد، از دست دادن بویایی دائمی می باشد. بویژه اگر بالای 60 سال باشید، ممکن است بویایی تان را از دست دهید.