افزایش لنفوسیت (لنفوسیتوز)Lymphocytosis
لنفوسیتوز یا تعداد بالای لنفوسیت به افزایش نوعی از گلبول های سفید خون به نام لنفوسیت اتلاق می شود. لنفوسیت ها نقش مهمی در سیستم ایمنی ایفا می کنند. لنفوسیت ها به دفاع در برابر بیماری ها کمک می کنند بنابراین بدیهی است که پس از ابتلاء به عفونت، تعداد لنفوسیت ها افزایش یابد. در بزرگسالان، عموماً تعداد لنفوسیت بالاتر از 3000 میکرولیتر در خون، به عنوان لنفوسیتوز در نظر گرفته می شود. در کودکان آستانه لنفوسیتوز با سن تغییر می کند و ممکن است از 7000 تا 9000 لنفوسیت در میکرولیتر خون باشد. آستانه دقیق لنفوسیتوز در آزمایشگاه های مختلف متفاوت است.
افزایش تعداد لنفوسیت ها ممکن است بدون بروز علائم باشد. پزشک باید تشخیص دهد که این افزایش ناشی از یک شرایط گذرا و بدون آسیب است که ممکن است پس از بیماری ایجاد شود یا نشانی از یک مشکل جدی مانند سرطان خون یا ابتلاء به عفونتی مزمن است. پیش از تشخیص این موضوع شاید لازم باشد پزشک آزمایشات دیگری نیز انجام دهد.
تعداد بالای لنفوسیت ها ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:
- عفونت (باکتریایی، ویروسی و ...)
- سرطان خون یا سیستم لنفاوی
- یک بیماری خودایمنی که سبب عفونت مزمن شود
علل خاص لنفوسیتوز شامل موارد زیر است:
- لوسمی حاد لنفوسیتی
- لوسمی مزمن لنفوسیتی
- عفونت سیتومگالوویروس (CMV)
- ایدز
- منونوکلئوزیس
- مولتیپل میلوما
- عفونت های ویروسی دیگر
- سِل
- واسکولیت (بیماری هایی که علت آن التهاب عروق است)
- سیاه سرفه
افزایش لنفوسیت معمولاً زمانی مشخص می شود که پزشک برای تشخیص بیماری، آزمایش خون تجویز می کند. از پزشک خود بخواهید نتیجه آزمایش ها را بریتان توضیح دهد. سطح بالای لنفوسیت و نتایج دیگر آزمایش خون به تشخیص بیماری فرد کمک می کند. البته ممکن است پزشک برای تشخیص بیماری آزمایشات دیگری نیز تجویز نماید.