کلرفنیرامینChlorpheniramine
- فروش داروبدون نسخه
نام تجاری
- Histadic
گروه دارویی
- آنتی هیستامین ها
طبقه بندی
Syrup: 2mg/5ml
Tablet: 4mg
Tablet (Extended Release): 8mg
Injection: 10mg/ml- رینیت آلرژیک
- رینیت وازوموتور
- التهاب آرژیک ملتحمه
- کهیر
- داروی کمکی در درمان شوک آنافیلاکتیک
- حساسیت مفرط نسبت به آنتی‌هیستامین‌ها
- حملة حاد آسم
- بیمارانی که داروهای مهارکنندة منوآمین اکسیداز مصرف می‌نمایند.
- آرامش بیش از حد، خواب‌آلودگی، سرگیجه، تحریک‌پذیری.
- هیپوتانسیون، طپش قلب.
- کهیر، راش.
- بی‌اشتهایی، تهوع، یبوست، درد اپی‌گاستر، استفراغ، خشکی دهان.
- احتباس ادراری.
نکات قابل توصیه
- مصرف این دارو باعث خواب‌آلودگی می‌شود، تا مشخص نشدن اثرات دارو از رانندگی و سایر امور نیازمند هشیاری پرهیز نمایید.
- در طی درمان با این دارو از مصرف سایر داروهای مضعف سیستم اعصاب مرکزی پرهیز نمایید.
- جهت تخفیف خشکی دهان از روش هایی چون شستشوی مکرر دهان استفاده نمایید.
مصرف در بارداری
گروه B:
در آزمایشات انجام شده بر روی حیوانات برای جنین خطرساز نبوده است. اما مطالعات کافی در زنان باردار وجود ندارد.مصرف در شیردهی
این دارو نباید در دوران شیردهی مصرف شود.
دوز مصرفی
رینیت؛ علایم آلرژی
- بالغین و کودکان بزرگتر از 12 سال: 4 mg از راه خوراکی، هر 4 تا 6 ساعت، یا 8-12 mg از قرصهای طولانی‌اثر دو تا سه بار در روز تجویز می‌شود. یا 5-24 mg از راه تزریق عضلانی، وریدی یا زیرجلدی به‌صورت دوز واحد تجویز می‌شود.
- کودکان سنین 6 تا 11 سال: 2 mg از راه خوراکی، هر 4 تا 6 ساعت یا 8 mg از قرصهای طولانی‌اثر در روز تجویز می‌شود. یا 87.5 mcg/kg به‌صورت زیرجلدی هر 6 ساعت، بر حسب نیاز تزریق می‌شود. حداکثر دوزاژ روزانه 12 mg است.
فارماکولوژی
مکانیسم اثر: اثر آنتی‌هیستامین: رقابت با هیستامین برای اتصال به گیرندة H1 و جلوگیری از ایجاد اثرات هیستامین.
فارماکوکینیتیک
- نیمه عمر: 15-12 ساعت
- دفع: متابولیتهای این دارو از راه کلیه دفع می‌شوند.
تداخل دارویی
- اثر تضعیف‌کنندة دارو بر سیستم اعصاب مرکزی به دنبال مصرف سایر داروهای مضعف سیستم اعصاب مرکزی نظیر الکل، نارکوتیکها و آرامبخش ـ خواب‌آورها تشدید می‌گردد.
- داروهای مهارکنندة منوآمین اکسیداز باعث تشدید و طولانی‌شدن اثرات آنتی‌کولینرژیک آنتی‌هیستامین‌ها می‌گردند.
- اثرات آنتی‌کولینرژیکی این دارو بدنبال مصرف سایر داروهای دارای خواص آنتی‌کولینرژیکی نظیر آنتی‌هیستامین‌ها، آتروپین، هالوپریدول، فنوتیازین‌ها، کینیدین و دیزوپیرامید تشدید می‌گردد.
