- طی هزاران سال از گیاه گشنیز برای مصارف آشپزی و دارویی استفاده می شده است. گشنیز متعلق به خانوادهی جعفری، مانند اینسون یا بادیان رومی، زیره سیاه، شوید و رازیانه می باشد.
- گشنیز یک گیاه یک ساله بومی متعلق به ناحیه مدیترانه و غرب آسیا است. اگر چه امروزه در ترکیه، هند، بلغارستان، روسیه و مراکش نیز به عمل می آید.
- گشنیز یک گیاه سنتی است و یکی از مواردی بوده که بقراط و دیگر پزشکان یونانی برای اهداف دارویی از آن استفاده می کردند.رومی ها نیز از گشنیز به عنوان یک ادویه رایج استفاده می کردند و آن را به انگلیسی ها معرفی کردند بعدها گشنیز به آمریکا آورده شد و به علت داشتن طعم مطبوع برگ هایش، مورد استفاده قرار گرفت و آن را به نام Cilantro می شناسند.
- از آن جایی که دانه های گرد، کوچک و مطبوع گشنیز با خشک کردن و فریز کردن عطر خود را از دست می دهند، بایستی به صورت تازه استفاده شود.
- در هندوستان تخم گشنیز قسمت مهمی از ادویه کاری را تشکیل می دهد. معمولاً دانه های درشت را آسیاب می کنند طوری که به پودر کاری طعم کرانچی می دهد.
- برگ های جوان معمولاً خوشمزه تر هستند و در سالادها همراه با کاهو، پیاز و گوجه فرنگیاستفاده می شود. این برگ ها هنگامی بهترین عطر خود را دارند که هنگام برداشت به رنگ زرد مایل به قهوهای باشند. تخم گشنیز با گذشت زمان عطر بهتری خواهد داشت.
- استفاده ی دیگر از گشنیز، برای پوشاندن طعم ناخوشایند بعضی از داروها بوده است.همچنین از عصاره ی تخم گشنیز در صنایع عطرسازی بهره می گرفتند.
- از دانههای گشنیز آماده شده به عنوان کمک کننده به هضم غذا و درمان بیماری های معده استفاده می شده است. در طب چینی، هندی و اروپایی اغلب تخم گشنیز را با دانههای دیگری مثل هل، رازیانه، اینسون یا بادیان و زیره سیاه ترکیب می کردند.
- از دم کردهی تخم گشنیز می توان یک چای دارویی درست کرد که این چای برای تسکین به هم خوردگی معده، درمان سوءهاضمه، از بین بردن نفخ شکم، تخفیف ناراحتی های معدهای- رودهای و تحریک اشتها مفید است.
- از گشنیز گاهی اوقات به عنوان یک ملین برای درمان یبوست و گاهی برای درمان اسهال استفاده می شود.
- از تخم گشنیز می توان برای ملایم کردن بوی بد دهان و به عنوان دهان شویه، استفاده کرد.
- روغن های معطری در گشنیز وجود دارند که محرک هضم غذا هستند. این روغن ها شامل لینالول و دیگر ترپتونوئیدهای مهم هستند.
- دیگر ترکیبات فعال در گشنیز شامل: فلاونوئیدها، فنولیک اسید و موسیلاژها(فیبرهای قابل حل ) می باشند.
- گشنیز همچنین شامل تعدادی مواد با فعالیت آنتی باکتریال متوسط می باشد.
- تخم گشنیز همچنین شامل فتالیدها و پلی استیلن ها می باشد. این مواد فیتوشیمیایی به طور معمول در گیاهانی که متعلق به خانواده جعفری هستند، وجود دارند که بدن را در برابر سرطان ها محافظت می نمایند.
- آن ها همچنین شامل مقادیر اندکی از کومارین هستند که خاصیت رقیق کنندگی خون را دارند.
- گشنیز همچنین شامل ترکیبات آنتی اکسیدان و خاصیت ضد التهابی می باشد.
- استفاده از گشنیز به عنوان یک گیاه، کاملاً بی خطر می باشد و هیچگونه عوارض جانبی و تداخلی ندارد و می تواند در طول حاملگی نیز استفاده شود.
- گشنیز خیلی سریع طعمش را از دست می دهد؛ برای همین باید در یک محفظه تیره، در جای خشک، خنک و تاریک نگه داری شود
ورود
ورود
بازگردانی رمز عبور
یک رمز عبور به ایمیل شما ارسال خواهد شد.
کامل ترین دانش نامه سلامت
مطلب قبلی
مطلب بعدی
نظرات بسته شده است.