- شاهی گیاه بومی مدیترانه شرقی است. این گیاه یک ساله و به ارتفاع 20 تا 30 سانتی متر است که در نواحی مختلف ایران نیز، پرورش می یابد.
- قسمت های قابل استفاده شاهی شامل ریشه ها، برگ ها و تخم شاهی می باشد.
- ریشه شاهی نیز مزه تند و تلخی دارد. این ریشه برای درمان سیفیلیس و ناتوانی در ادارار کردن مفید است.
- برگ های شاهی، محرک ، ادرارآور و ضد باکتری می باشند.
- این برگ ها برای درمان بیماری اسکوربوت و بیماری های کبدی مفید می باشند.
- به دلیل وجود ویتامینCو Eدر شاهی این گیاه خاصیت آنتی اکسیدانیفوق العاده در جلوگیری از آسیب رادیکال های آزاد دارد. در نتیجه یک ماده ی ضد سرطانیمی باشد.شاهی علاوه بر ویتامینC حاوی مقدار قابل ملاحظه ای آهن و اسید فولیکنیز می باشد، از این رو برای اشخاص کم خونمفید است.
- شاهی مانع از رشد سلول های سرطانی می شود. پروفسور "لئون بینه" عصاره شاهى را گرفت و به بدن موش هایى که به سرطان مبتلا بودند تزریق کرد و مشاهده کرد که این کار، رشد سلول هاى سرطانى را در این موش ها متوقف می کند.
- شاهی حاوی مقدار قابل ملاحظه ای ویتامینA و روغن هاى فرار است. به همین دلیل برای مخاط دستگاه تنفسى و در نتیجه مبتلایان به آسم فوق العاده مفید است.
- شاهی دارای گلوکوزیدها و روغن خردل (روغن تلخ) می باشد. این مواد، محرک فعالیت کلیه هاهستند و موجب تقویت معده و کیسه صفرا می شوند. از این رو مصرف شاهی به کسانی که سنگ کلیهو مثانه دارند، توصیه شده است.
- شاهی حاوی مقدار قابل ملاحظه ای کلسیم، آرسنیک، منگنز، مس، روی و گوگرد است. به همین دلیل اشتها آورنیز می باشد.
- شاهی خاصیت درمانی فوق العاده ای در اختلالات مفصلیو نقرسدارد.
- شاهی را در سبزی خوردن و یا به صورت سالاد باید خورد. کسانى که نمى توانند این سبزى را خام بخورند باید آب آن را بگیرند و بخورند
ورود
ورود
بازگردانی رمز عبور
یک رمز عبور به ایمیل شما ارسال خواهد شد.
کامل ترین دانش نامه سلامت
مطلب قبلی
مطلب بعدی
نظرات بسته شده است.