مگزیلتینMexiletine

  • فروش داروبا نسخه

    نام تجاری

    • Mexitil
    • Mequitolide

    گروه دارویی

    • داروهای قلبی عروقی

    طبقه بندی

  •  Capsules: 100mg, 200mg

    • آریتمی‌ بطنی مخاطره‌ آمیز بطنی نظیر تاکی کاردی بطنی

    • شوک کاردیوژنیک
    •  بلوک دهلیزی ـ بطنی درجه 2 یا 3
    • ترمور
    • سرگیجه
    • تاری دید
    • دوبینی
    • کنفوزیون
    • عدم تطابق
    • تغییر عادات خواب
    • پارستزی، ضعف
    • خستگی
    • اختلالات گفتاری
    • وزوز گوش
    • افسردگی
    • عصبی‌ شدن
    • سردرد
    • ایجاد و یا تشدید آریتمی
    • طپش قلب
    • درد قفسه سینه،
    • ادم غیراختصاصی
    • بثورات جلدی
    • تهوع و استفراغ
    • دیسترس گوارشی
    • سوزش سردل
    • اسهال
    • یبوست
    • خشکی دهان
    • تغییر اشتها
    • درد شکم

  • نکات قابل توصیه

    • در صورت امکان دارو را همراه با غذا مصرف نمائید.
    • دارو را حداقل یکساعت قبل یا بعداز مصرف آنتی‌اسیدهای حاوی آلومینیوم و یا هیدروکسید منیزیوم مصرف نمائید.
    • در صورت بروز خونریزی غیرعادی، تب، گلودرد، استوماتیت و یا ضعف و خستگی شدید به پزشک مراجعه نمایید. 
    • در صورت کاهش نبض به کمتر از 60 بار در دقیقه به پزشک مراجعه نمایید. 

    مصرف در بارداری

    گروه C:                
    مطالعات حیوانی نشان دهنده اثرات جانبی بر روی جنین بوده اند، اما شواهد کافی در مورد انسان وجود ندارد. با اینحال، منافع استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.

    مصرف در شیردهی

    این دارو در شیر مادر ترشح می‌شود. در خلال درمان با این دارو باید از سایر روش‌ها جهت تغذیه شیرخوار استفاده نمود. 

    علائم هشدار دهنده برای مراجعه به پزشک

    • خونریزی غیرعادی
    • تب
    • گلودرد
    • استوماتیت
    • ضعف و خستگی شدید 

  • مگزیلتین 
  • دوز مصرفی

    ابتدا 200 میلی گرم هر 8 ساعت مصرف می شود. مقدار مصرف در فواصل مشخص به 100-50 میلی گرم هر 3-2 روز بر حسب نیاز و تحمل بیمار افزایش یا کاهش می یابد.
     

    فارماکولوژی

    مکانیسم اثر:

    اثر ضدآریتمی: این دارو از نظر ساختمانی شبیه لیدوکائین بوده و اثرات الکتروفیزیولوژیک و همودینامیک آن مشابه لیدوکائین است.

    فارماکوکینیتیک

    • نیمه عمر: 12-10 ساعت.
    • دفع: این دارو از طریق ادرار دفع می‌شود.

    تداخل دارویی

    • مصرف همزمان این دارو با داروهایی که تخلیه معده را طولانی می‌نمایند (نظیر آنتی‌اسیدهای حاوی آلومینیوم و هیدروکسید منیزیم، آتروپین و نارکوتیک‌ها)، موجب تأخیر در جذب این دارو می‌شوند. همچنین متوکلوپرامید جذب این دارو را افزایش می‌دهد. 
    • مصرف همزمان این دارو با داروهایی که فعالیت آنزیمی کبد را تحت تأثیر قرار می‌دهند (نظیر فنوباربیتال، فنی‌توئین و ریفامپین)، متابولیسم کبدی این دارو را تسریع نموده و موجب کاهش سطح سرمی آن می‌شوند. 
    • سایمتیدین متابولیسم این دارو را کاهش و سطح سرمی آن را افزایش می‌دهد. 
    • مصرف همزمان این دارو با داروهای اسیدی‌کنندة ادرار (نظیر کلرید آمونیوم)، ترشح این دارو در ادرار را افزایش می‌دهند. همچنین ترکیبات قلیایی‌کنندة ادرار (نظیر آنتی‌اسیدها با دوز بالا، مهارکننده‌های کربنیک انهیدراز و بیکربنات سدیم) ترشح این دارو در ادرار را کاهش می‌دهند. 
    • این دارو باعث افزایش سطح سرمی تئوفیلین می‌شود.