دیدانوزینDidanosine

• عفونت  HIV   پیشرفته در بیمارانی‌که قادر به تحمل زیدوودین نیستند

سابقه حساسیت مفرط به هر یک از اجزای دارو.

• سردرد، تشنج، کنفوزیون، اضطراب، افسردگی، نروپاتی محیطی، بی‌قراری، اختلال تفکر.
• اسهال، تهوع، استفراغ، درد شکم، پانکراتیت، خشکی دهان، بی‌اشتهایی.
• لکوپنی، گرانولوسیتوپنی، ترومبوسیتوپنی، آنمی.
• نارسایی کبد، افزایش سطح آنزیم‌های کبدی.
• بثورات جلدی، خارش.
• آستنی، درد، پنومونی، عفونت، سارکوم، تنگی نفس، واکنش‌های آلرژیک، میوپاتی، هیپریوریسمی، لرز، تب.

نکات قابل توصیه

• دارو را با معده خالی و با آب میل کنید.
•  از مصرف دارو همراه با آب‌میوه و سایر مایعات حاوی اسید خودداری کنید.

مصرف در بارداری

گروه B: 
در آزمایشات انجام شده بر روی حیوانات برای جنین خطرساز نبوده است. اما مطالعات کافی در زنان باردار وجود ندارد.

مصرف در شیردهی

علائم هشدار دهنده برای مراجعه به پزشک

• درد شکم، تهوع و استفراغ
• بی‌حسی، گزگز کردن و درد دست‌ها و پاها

دوز مصرفی

فارماکولوژی

مکانیسم اثر: اثر ضد رتروویروس: این دارو یک آنالوگ سنتتیک پورین است که پس از ورود به سلول، باعث مهار آنزیم نوکلئوزید ریورس ترانس کریپتاز ( DNA  پلی‌مراز) ‌می‌شود.

فارماکوکینیتیک

• نیمه عمر: 0/8 - 1/5  ساعت
• دفع: این دارو از طریق ادرار دفع ‌می‌شود.

تداخل دارویی

• جذب کتوکونازول، داپسون و سایر داروهایی که جهت جذب کافی به اسید معده نیاز دارند، درصورت مصرف همزمان با دیدانوزین کاهش می‌یابد.
• مصرف همزمان این دارو با آنتی‌اسیدهای حاوی آلومینیوم و منیزیوم باعث افزایش بروز عوارض جانبی ناشی از آلومینیوم و منیزیوم ‌می‌گردد.
• مصرف همزمان این دارو باعث کاهش جذب تتراسیکلین‌ها و فلوروکینولون‌ها ‌می‌شود.