اس سیتالوپرامEscitalopram
- فروش داروبا نسخه
نام تجاری
- Cipralex
- Lexatal
گروه دارویی
- داروهای ضد افسردگی
طبقه بندی
Tablet: 10mg
- اختلالات اضطرابی جنرالیزه
- اختلالات وسواسی
- اختلالات پانیک
- تهوع و یا استفراغ
- سو هاضمه
- درد شکمی
- اسهال یا یبوست
- بی اشتهایی همراه با کاهش وزن
- کهیر
- آنژیو ادم
- آنافیلاکسی
- درد مفصلی
- درد عضلات
- حساسیت به نور
- خشکی دهان
- بی قراری
- سردرد
- بی خوابی
- لرزش
- گیجی
- توهم
- تشنج
- گالاکتوره
- اختلالات جنسی
- احتباس ادراری
- تعریق
- مانیا
- اختلالات حرکتی
- تاری دید
- کمی سدیم خون
- اختلالات خونریزی دهنده
- پورپورا
- سینوزیت
نکات قابل توصیه
- برای دست یابی به اثر ضد افسردگی دارو، ممکن است تا 4 هفته زمان لازم باشد. بنابراین بیمار نباید داروی خود را قطع کند. در صورت برطرف شدن علائم بیماری نیز نباید مصرف دارو را قطع نمود.
- از قطع مصرف ناگهانی دارو باید خودداری کرد و معمولا قطع مصرف آن تدریجی صورت می گیرد.
- به دلیل احتمال سرگیجه، اختلال در تصمیم گیری، تفکر و مهارت های حرکت، تا مشخص شدن اثرات دارو هنگان رانندگی یا انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری دارند، باید احتیاط نمود.
- بیمارانی که احتمال اقدام به خودکشی در آن ها وجود دارد، نباید مقادیر زیاد دارو را به طور یکجا در اختیار داشته باشند.
مصرف در بارداری
گروه C:
مطالعات حیوانی نشان دهنده اثرات جانبی بر روی جنین بوده اند، اما شواهد کافی در مورد انسان وجود ندارد. با اینحال، منافع استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.
دوز مصرفی
- برای درمان افسردگی، اختلالات اضطرابی و اختلال وسواس ابتدا 10 میلی گرم در روزمصرف می شود و در صورت نیاز تا 20 میلی گرم در روز افزایش می یابد.
- در حملات پانیک با مقدار مصرف 5 میلی گرم در روز شروع و تا 10 میلی گرم در روز بعد از یک هفته افزایش می یابد. بیشینه مقدار مصرف 20 میلی گرم در روز است.
- در افراد بالای 60 سال، جهت درمان افسردگی، اختلالات اضطرابی و اختلال وسواس با مقدار 5 میلی گرم در روز شروع و در صورت نیاز تا 10 میلی گرم در روز افزایش می یابد.
- در حملات پانیک با مقدار نصف مقدار افراد بالغ مصرف می شود و بیشینه مقدار مصرف آن 10 میلی گرم در روز است.
تداخل دارویی
- در مصرف همزمان اس سیتالوپرام با آمیلودارون، دیزوپراماید، موکسی فلوکساسین، داروهای ضد مالاریا، هالوپریدول، فنوتیازینها ، پیموزاید و متوپرولول احتمال آریتمی بطنی افزایش می یابد.
- مصرف همزمان مهار کنندگان مونوآمین اکسیداز از جمله فورازولیدون، پروکاربازین و سلژیلین با اس سیتالوپرام می تواند عوارض خطرناک و مهلک در پی داشته باشد.باید بین قطع مصرف یکی از دو دارو و شروع داروی دیگر حداقل 14 روز فاصله باشد.
- مصرف اس سیتالوپرام با داروهای سروتونرژیک می تواند باعث بروز سندرم سروتونین و تشدید عوارض شود.
- این دارو سطح پلاسمایی متوپرولول را افزایش می دهد.
- سایمتیدین می تواند متابولیسم سیتالوپرام را کاهش دهد.
- مصرف سیتالوپرام با کلوزاپین ممکن است خطر بروز حملات تشنجی را افزایش دهد.
