پروپیل تیواوراسیلPropylthiouracil(PTU)
- فروش داروبا نسخه
نام تجاری
- Prouracil
گروه دارویی
- داروهای تیروئید و ضد تیروئید
طبقه بندی
- Tablets: 50 mg
نارسایی کبد
- سردرد
- خواب‌آلودگی
- ورتیگو
- افسردگی
- پارستزی
- راش
- کهیر
- تغییر رنگ پوست
- خارش
- سندرم شبیه لوپوس
- درماتیت اکسفولیاتیو
- اسهال
- تهوع و استفراغ
- دیسترس اپی‌گاستر
- بزرگی غدد بزاقی (وابسته به دوز)
- آگرانولوسیتوز
- لکوپنی
- گرانولوسیتوپنی
- ترومبوسیتوپنی (وابسته به دوز)
- یرقان
- هپاتیت
- نفریت
- آرترالژی
- میالژی
- اشکال در حس چشایی
- لنفادنوپاتی
- تب دارویی
- ریزش مو
- ادم
نکات قابل توصیه
تا مشخص نشدن اثر دارو از رانندگی و سایر امور نیازمند هشیاری پرهیز نمایید.
مصرف در بارداری
گروه D:
به دنبال مصرف آن شواهدی مبنی بر بروز خطر برای جنین انسان گزارش شده است. اما در صورت لزوم و نبود داروی مناسب دیگر می توان از این دارو در زمان بارداری استفاده کرد.مصرف در شیردهی
به دلیل ترشح در شیر توصیه نمی شود.
علائم هشدار دهنده برای مراجعه به پزشک
- گلودرد
- زخم دهان
- خون مردگی
- تب
- بی قراری
- وجود بیماری نا مشخص
- ایجاد تغییرات قابل ملاحظه در وزن
نام شرکت
کشور سازنده
دوز
اشکال دارویی
نام تجاری
نام ژنریک
روزدارو
Iran
80mg
Tablet
RUZ-Propranolol
Propylthiouracil
ایران هورمون
Iran
50mg
Tablet
Prouracil
Propylthiouracil
دوز مصرفی
بزرگسالان:
- مقدار مصرف اولیه دارو mg/day 200-400تا زمان عادی شدن وضع بیمار می‌باشد سپس مقدار مصرف دارو به 50-150 میلی گرم در روزکاهش می‌یابد.
- در افزایش ناگهانی فعالیت تیروئید، 200-400 میلی‌گرم هر 4 ساعت مصرف می‌شود.
کودکان:
- کودکان سنین 6-10 سال،50-150 mg/day به صورت خوراکی که در 1-4 نوبت منقسم تجویزمی‌شود.
- برای کودکان سن 10 سال و بالاتر، 50-300 mg/day در 1-4 نوبت منقسم، تجویز می‌شود. مقدارمصرف نگهدارنده بسته به پاسخ بیمارتنظیم می‌گردد.
- در تیروتوکسیکوز نوزادان 10 mg/kg در نوبت های منقسم، روزانه مصرف می‌شود.
فارماکولوژی
- ایجاد اختلال در اتصال ید به تیروگلوبولین
- مهار سنتز هورمون تیروئید
فارماکوکینیتیک
- نیمه عمر: 2-1 ساعت
- دفع: 35% از راه ادرار
تداخل دارویی
- کلیرانس متابولیک داروها در بیماران مبتلا به پرکاری‌تیروئید افزایش یافته و در صورت درمان‌مجددا به وضعیت طبیعی برمی‌گردد، ازاین رو کاهش مقدار مصرف داروهایی مانند آمینوفیلین، تئوفیلین و دیگوکسین پس از درمان لازم است.
- داروهای حاوی ید مانند آمیودارون، گلیسیرین یده، و یداید پتاسیم، پاسخ به داروهای ضدتیروئید را کاهش می‌دهند از این رو افزایش مقدارمصرف یا طولانی‌تر شدن دوره درمان لازم می‌باشد.
- داروهای ضدتیروئید ممکن است اثر داروهای ضد انعقاد را افزایش و یا کاهش دهند. بنابراین مقدار مصرف داروهای ضد انعقاد باید براساس زمان پروترومبین تنظیم شود.
- داروهای ضد تیروئید برداشت ید رادیواکتیو را توسط تیروئید کاهش می‌دهند.
