متاپروترنولMetaproterenol

  • فروش داروبا نسخه

    گروه دارویی

    • گشاده کننده های برونش و داروهای ضد آسم

    طبقه بندی

    • Injection: 0.5mg/ml
    • Tablet: 20mg
    • آسم نایژه ای
    • اسپاسم نایژه ای برگشت پذیر که همراه با التهاب نایژه ها باشد
    • برونشکتازی

    • آریتمی قلبی 
    • تاکی کاردی
    • نارسایی احتقانی قلب
    • بیماری عروق کرونر
    • زیادی فشارخون
    • اختلالات تشنجی
    • دیابت
    • پرکاری تیروئید
    • فئوکروموسیتوما
    • احساس ناراحتی یا درد در قفسه سینه
    • احساس سرما و یا تب
    • تشنج
    • اغتشاش شعور
    • ضربانات سریع قلب
    • سردرد
    • افزایش فشارخون
    • تهوع و استفراغ
    • اشکال در تنفس
    • ضربانات آهسته قلب
    • رعشه
    • اضطراب غیرمعمول
    • عصبانیت
    • بی قراری
    • بزرگ شدن غیرطبیعی مردمک چشم
    • تاری دید
    • سردی و رنگ پریدگی پوست
    • ضعف
    • ضربانات نامنظم قلب
    • گرفتگی عضلانی
    • تغییرات خلق و خو
    • احساس طعم ناخوشایند در دهان

  • مصرف در بارداری

    گروه C:                
    مطالعات حیوانی نشان دهنده اثرات جانبی بر روی جنین بوده اند، اما شواهد کافی در مورد انسان وجود ندارد. با اینحال، منافع استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.

  • دوز مصرفی

    خوراکی

    • بالغین: برای گشاد کردن نایژه ها 20 میلی گرم از دارو 4-3 بار در روز.
    • کودکان: برای 9-6 سال و یا کودکان با وزن کمتر از 27 کیلوگرم 100 میلی گرم 4-3 بار در روز و برای کودکان 9 سال به بالا با وزن 27 کیلوگرم یا بیشتر مشابه افراد بالغ.

     

    تزریقی

    • بالغین: ابتدا 0.5 میلی گرم به صورت عضلانی تزریق می شود و در صورت نیاز پس از نیم ساعت این مقدار تکرار می شود.
    • کودکان: مقدار 0.25 میلی گرم تزریق می شود.

    تداخل دارویی

    • چنانچه متاپروترنول با مقادیر زیاد، قبل یا در مدت کوتاهی پس از بیهوشی تجویز گردد خطر بروز آریتمی شدید بطنی را بالا می برد.
    • ترکیبات ضد افسردگی سه حلقه ای اثرات این دارو را بر سیستم عروقی تقویت می کنند.
    • تجویز همزمان مسددهای گیرنده بتا آدرنرژیک علاوه بر مهار متقابل اثرات درمانی دو گروه دارویی موجب ضدیت با اثر گشاد کنندگی نایژه ای متاپروترنول می شود.
    • تجویز توام با محرک های CNS موجب تحریک اضافی CNS و افزایش اثرات جانبی این داروها می گردد.
    • استفاده همزمان از گلیکوزیدهای قلبی و لوودوپا نیز خطر آریتمی قلبی را افزایش می دهد.
    • متاپروترنول اثرات ضد آنژین نیترات ها را کم می کند.
    • تجویز توام ریتودرین و سایر مقدهای سمپاتیک با این دارو اثرات درمانی و عوارض جانبی هر دو دارو را زیاد می کند.
    • هورمون های تیروئیدی اثر تداخلی با این دارو دارند.
    • اثرات گزانتین ها در صورت مصرف همزمان بر CNS تشدید شده و آثار سمی اضافی بروز می نماید.