لیوتیرونینLiothyronine
- فروش داروبا نسخه
گروه دارویی
- داروهای تیروئید و ضد تیروئید
طبقه بندی
Scored Tablets: 25 mcg
- حساسیت مفرط نسبت به دارو
- انفارکتوس میوکارد حاد
- تیروتوکسیکوز درمان نشده
- سابقه پرکاری تیروئید
- نارسایی آدرنال درمان نشده
- عصبی‌شدن
- بی‌خوابی
- ترمور
- سردرد
- تاکیکاردی
- آریتمی
- آنژین صدری
- کلاپس قلبی
- اسهال و یا استفراغ
- کاهش وزن
- عدم تحمل نسبت به گرما
- دیافورز
- تکامل زودرس استخوان در شیرخواران و کودکان
- پریود نامنظم
- واکنشهای پوستی
نکات قابل توصیه
- دارو را هر روز در ساعت معلوم قبل‌از صبحانه میل نمائید.
- هنگامی که اثر سریع و یا قابل برگشت مورد نظر باشد و نیز اگر جذب گوارشی یا تبدیل محطی T4 به T3 دچار اختلال شده باشد، این دارو بر لووتیروکسین ترجیح داده می شود.با این وجود تنظیم مقدار مصرف این دارو مشکل تر اسیتو ممکن است عوارض قلبی ایجاد کند.
- اگر علائم پرکاری تیروئید رخ دهد، باید دارو به مدت 2-3 روز قطع شود و سپس مقدار کمتری از دارو شروع گردد.
- ریزش موی کودکان که ممکن است در ماه های اول درمان ایجاد شود، برگشت‌پذیر است.
مصرف در بارداری
گروه A:
مطالعات خطری را برای جنین در سه ماهه اول بارداری نشان نداده اند. شواهدی مبنی بر خطر مصرف دارو در سه ماهه دوم و سوم بارداری وجود ندارد.مصرف در شیردهی
با مقادیر ناچیز در شیر مادر ترشح می‌شود. مصرف این فرآورده در دوران شیردهی باید با احتیاط صورت گیرد.
علائم هشدار دهنده برای مراجعه به پزشک
- سردرد
- فزایش ضربان قلب و یا طپش قلب
- اسهال
- عصبی‌شدن
- درد قفسه سینه
- تعریق بیش‌از حد
- عدم تحمل گرما
نام شرکت
کشور سازنده
دوز
اشکال دارویی
نام ژنریک
ایران هورمون
Iran
0.025mg
Tablet,Scored
Liothyronine Sodium
دوز مصرفی
- ابتدا 20 mcg/day که به تدریج تا 60 mcg/day در 2-3 مقدار منقسم افزایش می‌یابد.
- افراد مسن باید مقدار اولیه را به میزان کمتری دریافت کنند و بتدریج افزایش داده شود.
فارماکولوژی
نحوه جایگزین هورمون تیروئید:
- این دارو اغلب خط دوم درمان هیپوتیروئیدیسم، میگزدم و کرتینیسم است.
- بر روی متابولیسم پروتئین‌ها و کربوهیدرات‌ها اثر دارد و گلوکونئوژنز، سنتز پروتئین‌ها، متابولیزه کردن ذخایر گلیکوژن و تنظیم رشد و تمایز سلول ها را برعهده دارد.
فارماکوکینیتیک
- نیمه عمر: 7-6 روز
- دفع : تقریبا 95 درصد دارو از راه خوراکی جذب می‌شود. اتصال پروتئینی دارو بالا (بیش از 99 درصد)می‌باشد و مقادیر کمی از آن در کبد متابولیزه و در صفرا ترشح می‌شود.
تداخل دارویی
- در صورت مصرف همزمان، با داروهای ضد انعقاد خوراکی، تنظیم مقدار مصرف آنها براساس زمان پروترومبین لازم است.
- استروژن‌ها نیاز به لیوتیرونین را افزایش می‌دهند.
- کلستیرامین سبب تأخیر و جلوگیری از جذب دارو می‌شود، بنابراین بین تجویز دو دارو باید 4-5 ساعت فاصله باشد.
- همراه با ترکیبات ضددیابت خوراکی یا انسولین، لازم است دوز این داروها مجدداً تنظیم شود.
- مصرف همزمان با داروهای مقلد سمپاتیک، اثر دارو را زیاد می‌کند.
- مصرف همزمان این دارو با داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای یا سمپاتومیمتیک‌ها ممکن است منجر به افزایش اثرات یک یا هر دوی این داروها شود.
