بلئومایسینBleomycin

Injection: 15 U

• لنفوم هوچکین؛ لنفومهای غیرهوچکین
• سرطان های سنگفرشی سروگردن، گلو ریالسرویکس، پوست، کلیه، واژن و بیضه
• افوزیون های بدخیم پریتونال و پلورال
• درمان سرطان لوزوالمعده

حساسیت مفرط یا واکنشهای ایدیوسنکراتیک به دارو.

• هیپراستزی صورت و انگشتان، سردرد. 
• اریتم، ایجاد تاول، کهیر، هیپرپیگمانتاسیون، آکنه. 
• استوماتیت، بی‌اشتهایی، تهوع، استفراغ، اسهال. 
• رال، تب، تنگی نفس، سرفة خشک، فیبروز ریه. 
• آلوپسی برگشت‌پذیر، تورم مفاصل بین انگشتان، لکوسیتوز، واکنشهای آلرژیک. 
• توجه: درصورت ایجاد علایم فیبروز ریوی و یا مسمومیت جلدی ـ مخاطی مصرف دارو باید قطع گردد.

نکات قابل توصیه

تجویز این دارو فقط باید توسط پرسنل ماهر در امور شیمی‌درمانی سرطانها صورت گیرد.

مصرف در بارداری

گروه D:
به دنبال مصرف آن شواهدی مبنی بر بروز خطر برای جنین انسان گزارش شده است. اما در صورت لزوم و نبود داروی مناسب دیگر می توان از این دارو در زمان بارداری استفاده کرد.

مصرف در شیردهی

مشخص نشده است که آیا بلئومایسین در شیر مادر ترشح می‌شود یا خیر، لیکن به‌علت احتمال عوارض خطرناک، موتاژنیسیتی و کارسینوژنیسیتی در شیرخوار، تغذیه با شیر مادر در مدت درمان توصیه نمی‌شود.

علائم هشدار دهنده برای مراجعه به پزشک

• بروز تب، لرز، غش، ‌کوتاه‌شدن دامنة تنفس، ‌تهوع و استفراغ درازمدت یا زخم دهانی 
• علایم فیبروز ریوی و یا مسمومیت جلدی ـ مخاطی

دوز مصرفی

• در بیماری هوچکین، سرطان سلول های سنگفرشی، لنفوسارکوما و سرطان بیضه به صورت داخل عضلانی، وریدی و زیر جلدی 0.25-0.5 واحد بر کیلوگرم و یا 10-20 واحد بر مترمربع یک یا دو بار در هفته و یا بصورت انفوزیون داخل وریدی مداوم 0.25واحد ب رمتر مربع و یا 15 واحد بر متر مربع در یک روز به مدت 4 تا 5 روز تجویز می گردد.
• در سرطان های سلول های سنگفرشی سر و گردن و همچنین در سرطان رحم از راه انفوزیون در شریان موضعی 30-60 واحد در روز در مدت 1-24 ساعت مصرف می گردد. در افوزیون ناشی از تومورهای بدخیم 15-120 واحد در 100 میلی لیتر محلول تزریقی کلرور شدیم قطره قطره داخل جنب تزریق و پس از 24 ساعت خارج می گردد. به عنوام مصرف نگهدارنده در بیماری هوچکینف به صورت داخل عضلانی و یا وریدی یک واحد در روز و یا 5 واحد در هفته مصرف می شود.
• در درمان زگیل معمولی به صورت داخل ضایعه به مقدار 0.2-0.8 یک و یا دو بار در فواصل 2-4 هفته ای تا حداکثر 2 واحد مصرف می شود.

فارماکولوژی

مکانیسم اثر: اثر ضد نئوپلاسم: مهار سنتز   DNA،    RNA  و  پروتئین.

فارماکوکینیتیک

نیمه عمر: 2 ساعت. در موارد آسیب‌های کلیوی نیمه عمر دارو افزایش می‌یابد.

دفع: این دارو از راه ادرار دفع می‌شود. 

تداخل دارویی

• بدنبال کاربرد همزمان رادیوتراپی و سایر داروهای ضدسرطان سمیّت خونی دارو افزایش می‌یابد. 
• مصرف این دارو همراه با سیس پلاتین دفع آن را کاهش داده و باعث سمیّت دارویی می‌گردد. 
• خطر سمیّت ریوی ناشی از مصرف این دارو به دنبال کاربرد سایر داروهای ضدسرطان، ‌یا اشعه‌درمانی قفسة سینه افزایش می‌یابد.