اکسی کدونOxycodone
- فروش داروبا نسخه
نام تجاری
- Oxidon
گروه دارویی
- داروهای مسکن، ضد التهاب و ضد تب ها
طبقه بندی
- Tablet: 5mg, 15mg, 30mg
- Tablet (Extended Release): 10mg, 20mg, 40mg, 80mg
- درد متوسط تا شدید (معمولاً همراه با ضد دردهای غیرمخدر)
حساسیت مفرط نسبت به دارو.
- تشنج
- سرخوشی
- سرگیجه
- آرامش بیش از حد
- بی‌خوابی
- برادیکاردی
- هیپوتانسیون
- یبوست
- تهوع و استفراغ
- احتباس ادراری
- دپرسیون تنفسی
- دیافورز
- بثورات جلدی
- خارش
- وابستگی فیزیکی به دارو
نکات قابل توصیه
- بی‌خطر بودن این دارو در کودکان ثابت نشده است.
- به منظور کسب حداکثر اثرات ضد درد، دارو را قبل از شروع حمله درد مصرف نمایید.
- در هنگام مصرف این دارو و تا مشخص نشدن اثرات آن از رانندگی و سایر امور نیازمند هشیاری اجتناب نمایید.
مصرف در بارداری
گروه B:
در آزمایشات انجام شده بر روی حیوانات برای جنین خطرساز نبوده است. اما مطالعات کافی در زنان باردار وجود ندارد.مصرف در شیردهی
این دارو در شیر مادر ترشح می‌شود. از تجویز این دارو در دوران شیردهی اجتناب نمائید.
نام شرکت
کشور سازنده
دوز
اشکال دارویی
نام تجاری
نام ژنریک
سها (سایت وردآورد(
Iran
5mg
Tablet
Oxycodone-Soha
Oxycodone
دوز مصرفی
بالغین
- در کنترل درد در بیمارانی که قبلاً اوپیوئید مصرف نکرده اند مقدار شروع 5-2.5 میلی گرم هر 4 تا 6 ساعت است که در صورت نیاز با توجه به پاسخ بیمار مقدار مصرف افزایش می یابد.
- مقدار مصرف اشکال پیوسته رهش دارو ابتدا 10 میلی گرم هر 12 ساعت است. این مقدار تا حداکثر 200 میلی گرم دو بار در روز قابل افزایش است.
کودکان
-
6-12 سال: 1.25 میلی گرم هر 6 ساعت
-
بالاتر از 12 سال: 2.5 میلی گرم هر 6 ساعت
فارماکولوژی
مکانیسم اثر:
اثر ضد درد: این دارو روی گیرنده‌های اپیوئیدی اثر می‌نماید و در درمان دردهای متوسط تا شدید مؤثر است. به نظر می‌رسد تأثیر آن در دردهای حاد، بیشتر از دردهای مزمن باشد.
فارماکوکینیتیک
دفع: این دارو به طور عمده از راه کلیه‌ها دفع می‌شود.
تداخل دارویی
- مصرف این دارو با آنتی‌کولینرژیک‌ها احتمال بروز ایلئوس پارالیتیک را افزایش میدهد.
- مصرف همزمان این دارو، اثر ضدانعقادی داروهای ضدانعقادی را افزایش میدهد.
- مصرف همزمان این دارو با سایمتیدین باعث افزایش احتمال بروز دپرسیون تنفسی و یا عصبی (کنفوزیون، آپنه، تشنج) می‌گردد. مصرف همزمان با این دارو توصیه نمی‌شود.
- مصرف همزمان این دارو با داروهای تضعیف کننده سیستم عصبی مرکزی (آنتی‌هیستامین‌ها، باربیتورات‌ها، بنزودیازپین‌ها و داروهای بیهوش کننده عمومی، شل کننده‌های عضلانی، ضد دردهای اپیوئیدی، فنوتیازین‌ها، داروهای آرام بخش ـ خواب آور و داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای، احتمال بروز دپرسیون تنفسی و سیستم عصبی را افزایش میدهد.
- دیگوکسین، فنی‌توئین و ریفامپین باعث تجمع و تشدید اثرات این دارو می‌شوند.
- درصورت مصرف همزمان داروهای بیهوش کننده عمومی بااین دارو، احتمال بروز دپرسیون دستگاه قلب و عروقی وجود دارد.
- مصرف ترکیبات آنتاگونیست ـ اگونیست اپیوئید و یا یک دوز از داروهای آنتاگونیست اپیوئید، منجر به بروز علایم سندرم محرومیت حاد در بیمار وابسته به این دارو می‌شود.
- مصرف الکل احتمال بروز دپرسیون تنفسی و عصبی و هیپوتانسیون را افزایش میدهد.
