اریتروپوئتینErythropoietin (Epoetin)

Injection: 2000 U/0.3 ml
Injection: 4000 U/0.3 ml
Injection: 1000 U/ml
Injection: 2000 U/ml
Injection: 4000 U/ml
Injection: 10,000 U/ml
Injection: 20,000 U/ml

• آنمی ناشی‌از نارسایی مزمن کلیه

هیپرتانسیون کنترل‌نشده.

• سردرد، تشنج، پارستزی، ضعف، سرگیجه.
• هیپرتانسیون.
• بثورات جلدی، کهیر.
• تهوع، استفراغ، اسهال. 
• سرفه، کوتاهی دامنة تنفس. 
• آرترالژی، تحریک در محل تزریق. 

نکات قابل توصیه

• از تکان دادن شدید محلول خودداری نمائید
• درصورت وجود رسوب در محلول از مصرف آن خودداری نمائید.
• در خلال 90 روز اوّل بعداز شروع درمان بیمار باید از رانندگی و سایر اقدامات نیازمند هشیاری پرهیز نمایید.
• سردرد از عوارض شایع دارو است. درصورت بروز سردرد شدید یا پایدار به پزشک اطلاع دهید

مصرف در بارداری

گروه C:      
مطالعات حیوانی نشان دهنده اثرات جانبی بر روی جنین بوده اند، اما شواهد کافی در مورد انسان وجود ندارد. با اینحال، منافع استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.

مصرف در شیردهی

ترشح این دارو در شیر مادر ثابت نشده است. با اینحال مصرف این دارو در دوران شیردهی باید با احتیاط صورت گیرد.

علائم هشدار دهنده برای مراجعه به پزشک

• در صورت مصرف بیش از مقدار توصیه شده و شک به مسمومیت ناشی از دارو
• در صورت بروز علائم حساسیتی شدید مانند تورم شدید زبان صورت لبها ، خس خس سینه و تنگی نفس شدید و آبی شدن رنگ پوست 
• احساس گیجی شدید
• اسهال شدید
• درد در قفسه سینه
• سختی در نفس کشیدن
• درد و تورم در پاها و یا بازو
• سردرد شدید 
• افزایش در فشار خون
• تغییر ناگهانی در قدرت و نیروی یک طرف بدن،اختلال در صحبت کردن و فکر کردن،اختلال در تعادل؛احتلال در دید و دو بینی
• تشنج
• خستگی و یا ضعف شدید
• بروز هرگونه راش یا کهیر
• عدم بهبود علائم ونشانه های بیماری و یا بدتر شدن شرایط

دوز مصرفی

آنمی ناشی‌از نارسایی مزمن کلیه

• بالغین: ابتدا 50-100 U/kg  از راه زیرجلدی یا وریدی 3 بار در روز تجویز می‌شود. بیمارانی‌که تحت دیالیز قرار دارند باید دارو را از طریق وریدی دریافت نمایند. در بیمارانی‌که دیالیز نمی‌شوند دارو را می‌توان از راه زیرجلدی یا وریدی تجویز نمود. درصورت افزایش 4 واحد به هماتوکریت در خلال دو هفته، دوزاژ دارو را کاهش دهید. درصورتی‌که هماتوکریت بیمار ظرف 8 هفته کمتر از 5 واحد افزایش داشت، دوز دارو را اضافه نمائید. دوز نگهدارنده به‌صورت فردی تعیین می‌گردد. 

آنمی ناشی‌از درمان با زیدوودین در بیماران مبتلا به  HIV

• بالغین: قبل‌از شروع درمان باید سطح اریتروپوئیتین سرم را اندازه‌گیری نمود. درصورتی‌که سطح اریتروپوئیتین بیشتراز 500 milliU/ml   باشد معمولاً به درمان پاسخ نمی دهند. دوز اولیه در بیمارانی‌که سطح اریتروپوئیتین آنها کمتراز 500  milliU/ml  است و هر هفته 4200 mg  زیدوودین دریافت می‌کنند، 100 U/kg  از راه وریدی یا زیرجلدی، 3 بار در هفته و به‌مدت 8 هفته است. اگر بعداز 8 هفته پاسخ درمانی مناسب ایجاد نشد، می‌توان هر هفته دوزاژ دارو را 50-100 U/kg  ، 3 بار در هفته افزایش داد. دوز نگهدارنده به‌صورت فردی تعیین می‌گردد. 

آنمی ناشی‌از شیمی‌درمانی سرطانها

• بالغین: 150 U/kg  از راه زیرجلدی، سه بار در هفته و به‌مدت 8 هفته یا تا زمانی‌که سطح هموگلوبین به حد قابل قبول برسد، تجویز می‌شود. درصورتی‌که بعداز 8 هفته پاسخ درمانی مناسب ایجاد نشد، دوزاژ دارو را می‌توان تا 300 U/kg  از راه زیرجلدی، سه‌بار در هفته افزایش داد. 

فارماکولوژی

مکانیسم اثر: اثر ضدکم‌خونی: این دارو اریتروپوئیتین ریکامبیننت انسانی است. این دارو با تحریک تقسیم و تکامل سلولهای مغز استخوان، تولید گلبولهای قرمز را افزایش می‌دهد.

فارماکوکینیتیک

• نیمه عمر: 13-4 ساعت
• دفع: ناشناخته

تداخل دارویی

در افراد مبتلا به فشارخون، لازم است که دوز داروی آنتی‌هیپرتانسیو افزایش داده شود.