سولفادیازینSulfadiazine

Tablets: 500 mg

• در درمان عفونت های حساس به این دارو
• برای پیشگیری از تب روماتیسمی عود کننده در بیماران حساس به پنی سیلین

• حساسیت مفرط نسبت به سولفونامیدها و سایر داروهای حاوی سولفور (تیازیدها، فورسماید، ترکیبات سولفونیل‌اورة خوراکی)
• اختلال شدید عملکرد کلیه یا کبد
• پورفیری
•  حاملگی (در زمان ترم)
•  دوران شیردهی
•  کودکان کوچکتر از 2 ماه

• عوارض گوارشی 
• واکنش های حساسیتی پوستی 
• حساسیت به نور

نکات قابل توصیه

• علیرغم احساس بهبودی، درمان را طبق تجویز ادامه داده و درصورت فراموش کردن یک دوز بلافاصله پس‌از بخاطر آوردن آن را مصرف نمایید، مگر اینکه فرصتی تا زمان مصرف دوز بعدی وجود نداشته باشد.
• مصرف این دارو باعث سرگیجه می‌شود، به همین جهت تا مشخص نشدن اثر دارو از رانندگی و سایر امور نیازمند هشیاری پرهیز نمایید.
• بروز راش، گلودرد، تب، زخم دهان یا خونریزی و کبودشدگی غیرمعمول پوست را به پزشک اطلاع دهید.
• درصورت عدم بهبود علایم 2-1 ماه پس‌از شروع درمان، پزشک را مطلع نمایید.
• مایعات کافی بنوشید.

مصرف در بارداری

گروه C:             
مطالعات حیوانی نشان دهنده اثرات جانبی بر روی جنین بوده اند، اما شواهد کافی در مورد انسان وجود ندارد. با اینحال، منافع استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.

مصرف در شیردهی

این دارو در شیر ترشح می‌شود و نباید در دوران شیردهی تجویز گردد.

علائم هشدار دهنده برای مراجعه به پزشک

• بروز راش
• گلودرد
•  تب 
• زخم دهان
• خونریزی و کبودشدگی غیرمعمول پوست

دوز مصرفی

بزرگسالان:

• در درمان عفونت های حساس:  2-4 گرم در ابتدا و سپس 6 گرم در روز در مقادیر منقسم( برای توکسوپلاسموز تا 8 گرم در روز)
• برای پیشگیری از تب روماتیسمی : 1 گرم در روز

کودکان:

• برای درمان عفونت های حساس: ابتدا 75mg/kg/day و سپس 150mg/kg/day در مفادیر منقسم
• برای پیشگیری از تب روماتیسمی برای کودکان با وزن کمتر از 30 کیلوگرم:  تا 500 میلی گرم در روز 
• برای پیشگیری از تب روماتیسمی برای کودکان با وزن بیشتر از 30 کیلوگرم: 1 گرم در روز
• برای درمان توکسوپلاسموز مادرزادی در کودکان کمتر از 2 ماه: 50mg/kg دو بار در روز برای 12 ماه

فارماکولوژی

اثر آنتی‌باکتریال :

این دارو یک باکتریواستاتیک است و باعث مهار تشکیل دی‌هیدروفولات از اسید پاراآمینوبنزوئیک ( PABA ) می‌شود. در نتیجه مانع تشکیل اسیدهای نوکلئیک ضروری توسط باکتری می‌گردد.

فارماکوکینیتیک

دفع: این دارو و متابولیتهای آن از راه ادرار دفع می‌شوند.

تداخل دارویی

• مصرف این دارو ممکن است اثر و خطر مسمومیت ناشی‌از کاربرد داروهای پائین‌آورندة قندخون خوراکی، فنی‌توئین، متوتروکسات، زیدوودین و داروهای ضدانعقاد خوراکی را افزایش دهد.
• بدنبال مصرف این دارو با سایر داروهای هپاتوتوکسیک ریسک ابتلا به هپاتیت افزایش می‌یابد.
• خطر بروز کریستالوری، بدنبال مصرف همزمان این دارو با متنامین افزایش می‌یابد.
• دارو ـ غذا: مصرف این دارو ممکن است، جذب آهن و اسید فولیک را کاهش دهد.