آپومورفینApomorphine

Injection: 10mg/ml

• موارد مسمومیت با قلیاها
• مواد سوزاننده و ترکیبات نفت 
• بیماران دچار نارکوز ناشی از مصرف مواد مخدر
• باربیتوراتها یا سایر داروهای مضعف دستگاه عصبی مرکزی 
• افراد مست
• بیماران دچار شوک
• بیماران دچار مسمومیت با استریکنین 
• تشنج.
• حساسیت مفرط به دارو

• کنفوزیون، سرخوشی، بی‌قراری، ترمور، خواب‌آلودگی.خمیازه
• هیپوتانسیون، برادیکاری، تاکیکاردی، نارسایی قلبی عروقی حاد در افراد مسن و ناتوان.
• تهوع، استفراغ.
• کاهش عمق تنفس، تنفس مشکل، تعریق و افزایش بزاق غیرطبیعی. قرمزی وتورم در ناحیه تزریق.

نکات قابل توصیه

• برای تسهیل استفراغ، قبل‌از تزریق دارو یک لیوان آب بنوشد.
• استفراغ ظرف 5 دقیقه ایجاد می‌شود و ممکن است همراه با افزایش ترشح بزاق و تهوع باشد. بعداز استفراغ بیمار احساس خواب‌آلودگی دارد. اثرات آرامبخش دارو به مدت 2 ساعت باقی می‌ماند.
• علایم حیاتی بیمار را تا 2 ساعت بعد از تجویز دارو به دقت کنترل نمائید.
• بعد از هربار تزریق محل تزریق بعدی را عوض کنید.

مصرف در بارداری

گروه C:                
مطالعات حیوانی نشان دهنده اثرات جانبی بر روی جنین بوده اند، اما شواهد کافی در مورد انسان وجود ندارد. با اینحال، منافع استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.

مصرف در شیردهی

با وجودی که عوارضی در انسان ثابت نشده است، ولی باید منافع دارو در برابر ضررهای احتمالی آن سنجیده شود. توصیه به مصرف نمیشود.

دوز مصرفی

پارکینسون

• بعد از قطع درمان جاری پارکینسون به مدت یک شب، مقادیر شخصی آپومورفین 1، 2، 4، 5 میلی گرم (حداکثر تا 10 میلی گرم) در فواصل 30 دقیقه به طور افزاینده و از راه زیرجلدی تزریق شود تا حداقل مقدار مولد پاسخ تعیین گردد.

فارماکولوژی

مکانیسم اثر: اثر استفراغ‌آور: تحریک مستقیم  CTZ   (کمورسپتور trigger zone  ) یا مرکز استفراغ در بصل‌النخاع.

فارماکوکینیتیک

نیمه عمر: ٣٠-٦٠ دقیقه.

دفع از طریق ادرار

تداخل دارویی

• مصرف همزمان با اندانسترون ممنوع میباشد
• مصرف داروهای ضداستفراغ قبل از تجویز آپومرفین ممکن است اثرات این دارو را کاهش دهد.
• تداخل جدی با: آریپیرازول، کلوزاپین، هالوپریدول، الانزاپین، پرفنازین،پرومتازین، کوئتیاپین، رسپیریدون، تری فلوپرازین،