فنیل افرین (سیستمیک)Phenylephrine (Systemic)

Injection: 10 mg/ml

• کمی فشارخون
• تاکی کاردی فوق بطنی پاروکسیمال
• به همراه بی حس کننده های موضعی به عنوان منقبض کننده عروق

• سردرد
• تحریک‌ پذیری
• ترمور
• سرگیجه
• بی‌قراری
• بیخوابی
• اضطراب
• ضعف
• تشنج
• برادیکاردی
• آریتمی
• هیپوتانسیون
• هیپرتانسیون
• طپش‌قلب
• انفارکتوس میوکارد
• تاکیکاردی
• آنافیلاکسی
• حملات آسم
• کاهش پرفیوژن اکسیژن (در صورت مصرف درازمدت)

نکات قابل توصیه

میزان مصرف ترکیبات کافئین دار مانند قهوه چای و نوشابه های کافئن دار را محدود کنید. مصرف همزمان این ترکیبات و فنیل افرین می تواند باعث افزایش تحریک پذیری ، لرزش و افزایش ضربان قلب می شود.

مصرف در بارداری

گروه C:                
مطالعات حیوانی نشان دهنده اثرات جانبی بر روی جنین بوده اند، اما شواهد کافی در مورد انسان وجود ندارد. با اینحال، منافع استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.

دوز مصرفی

• کمی فشارخون: 5-2 میلی گرم به صورت محلول 1 درصد که از راه زیرجلدی یا عضلانی تزریق می شود. از راه انفوزیون آهسته وریدی مقدار 500-100 میکروگرم به صورت محلول 0.1 درصد مصرف می شود.
• کمی شدید فشارخون: 10 میلی گرم از دارو در 500 میلی لیتر محلول گلوکز 5 درصد یا کلرور سدیم 0.9 درصد حل شده و سپس ابتدا با سرعت تا mcg/min 180 و پس از آن بر اساس پاسخ بیمار با سرعت mcg/min 30-60 انفوزیون می گردد.
• تاکی کاردی فوق بطنی پاروکسیمال: مقدار مصرف حداکثر 500 میکروگرم است که به صورت محلول 0.1 درصد تزریق وریدی شده و در صورت نیاز مقدار تا 1 میلی گرم افزایش می یابد.
• به همراه بی حس کننده های موضعی: 1 میلی گرم به هر 20 میلی لیتر محلول بی حس کننده جهت تولید محلول با رقت 1/2000 اضافه می شود.

تداخل دارویی

• در صورت مصرف همزمان این دارو با اپی‌نفرین و سایر سمپاتومیمتیک‌ها، گلیکوزیدهای قلبی، گوانتیدین، لوودوپا، مهارکننده‌های منوآمین اکسیداز، ضدافسردگی‌های سه‌حلقه‌ای و داروهای بیهوش‌ کننده عمومی، خطر ایجاد آریتمی‌های قلبی بخصوص تاکیکاردی افزایش می‌یابد.
• اثر افزایش‌ دهنده فشارخون این دارو به دنبال مصرف همزمان با مهارکننده‌های منوآمین‌اکسیداز، آلکالوئیدهای ارگو و اکسی‌توسین تشدید می‌گردد.
• اثرات دارو بدنبال مصرف همزمان با مسدودکننده‌های آلفا آدرنرژیک (فنوکسی‌ بنزامین و فنتولامین)، داروهای ضدفشارخون، دیورتیک‌ها و نیترات‌ها کاهش می‌یابد.
• مصرف همزمان این دارو با هورمون‌های تیروئید، اثرات این داروها را افزایش می‌دهد.
• مصرف همزمان این دارو با نیترات‌ها، اثرات ضد آنژین این داروها را کاهش می‌دهد.