هورمون درمانی برای سرطان پستانHormone therapy for breast cancer

عوارض جانبی هورمون درمانی برای سرطان پستان عبارتند از:
•    گرگرفتگی
•    تخلیه واژن
•    خشکی یا تحریک پذیری واژن
•    خستگی
•    تهوع
•    درد مفاصل و عضلات
•    عقیمی در مردان مبتلا به سرطان پستان

عوارض جانبی هورمون درمانی برای سرطان پستان که شیوع کمتری دارند، عبارتند از:
•    لخته شدن خون در عروق
•    سرطان اندومتر یا رحم
•    کاتاراکت (آب مروارید)
•    سکته
•    پوکی استخوان
•    بیماری های قلبی

هورمون درمانی برای سرطان پستان تنها برای درمانی سرطان هایی بکار می رود که به هورمون حساس اند. برخی انواع سرطان پستان توسط هورمون های طبیعی استروژن و پروژسترون ایجاد می شود. پزشکان این نوع از سرطان ها را به عنوان گیرنده مثبت استروژن (ER positive) یا گیرنده مثبت پروژسترون (PR positive) می شناسند. پزشک با استفاده از آنالیز نمونه سلول های سرطانی تعیین می کند سرطان از کدام نوع است.

هورمون درمانی برای سرطان پستان می تواند در این موارد کمک کننده باشد:
•    پیشگیری از عود سرطان
•    کاهش خطر پیشرفت سرطان در سایر بافت های پستان
•    کاهش یا توقف رشد سرطانی که گسترش یافته است
•    کاهش اندازه تومور پیش از جراحی

داروهایی که مانع از اتصال هورمون به سلول های سرطانی می شوند

یکی از رویکردهای هورمون درمانی، توقف اتصال هورمون به سلول های سرطانی است. زمانی که هورمون ها به سلول های سرطانی دسترسی نداشته باشند، رشد تومور آهسته شده و سلول سرطانی از بین می رود. داروهای سرطان پستان که از این طریق عمل می کنند، عبارتند از:

•    تاموکسیفن. تاموکسیفن معمولاً در قابل قرص تجویز می شود. این دارو برای کاهش خطر عود سرطان در زنانی است که در مراحل اولیه سرطان پستان قرار دارند. این وضعیت، 5 تا 10 سال طول می کشد.

تاموکسیفن می تواند برای درمان مبتلایان به سرطان پستان پیشرفته بکار رود. این دارو برای زنان در دوران یائسگی و پیش از آن قابل استفاده است.

•    تورمیفن. تورمیفن به عنوان قرص روزانه تجویز می شود. این دارو برای درمان انواعی از سرطان پستان بکار می رود که به سایر نقاط بدن گسترش یافته است. تورمیفن برای دوران یائسگی به تأیید رسیده است.

•    فولوسترانت. این دارو به صورت دو هفته ای تجویز می شود. در زنان یائسه برای درمان سرطان پستان پیشرفته و در مواقعی بکار گرفته می شود که سایر درمان های هورمونی اثرگذار نبوده اند.

داروهایی که مانع از تولید استروژن در بدن پس از یائسگی می شوند

مهارکننده های آروماتاز گروهی از داروها هستند که میزان استروژن در بدن را کاهش داده و سلول های سرطانی پستان را از هورمون هایی که منجر به رشد و بقاء می شوند، تخلیه می کنند. مهار کننده های آروماتاز در زنانی که یائسگی آندروژنی دارند، مورد استفاده قرار می گیرد. انواعی از مهارکننده های آروماتاز که برای درمان سرطان پستان مورد استفاده قرار می گیرند، عبارتند از:

•    آناستروزول. این دارو برای کاهش خطر عود سرطان در زنانی استفاده می شود که تحت درمان در مراحل اولیه سرطان پستان قرار دارند. همچنین می تواند برای درمان سرطان های پستان پیشرفته نیز بکار گرفته شود.

•    اگزمستان. این دارو برای کاهش خطر عود سرطان در زنانی استفاده می شود که تحت درمان در مراحل اولیه سرطان پستان قرار دارند. گاهی پس از درمان با تاموکسیفن، به مدت 3-2 سال تجویز می گردد. همچنین می تواند برای درمان سرطان های پستان پیشرفته در زنانی بکار گرفته شود که تاموکسیفن بر آنها بی اثر بوده است.

•    لتروزول. این دارو برای برای کاهش خطر عود سرطان در زنانی استفاده می شود که تحت درمان در مراحل اولیه سرطان پستان قرار دارند. گاهی لتروزول پس از تکمیل دوره درمان تاموکسیفن، تجویز می گردد. همچنین می تواند برای درمان سرطان های پستان پیشرفته نیز بکار گرفته شود.

مهار کننده های آروماتاز می تواند به صورت قرص یکبار در روز تجویز شوند. طول دوره درمان با این داروها به نوع وضعیت بیمار بستگی دارد.
 

درمان هایی که مانع از عملکرد تخمدان ها در زنان غیر یائسه می شود

زنانی که دچار یائسگی آندروژنی نشده اند (چه به طور طبیعی و چه بخاطر درمان سرطان) ممکن است برای درمان هایی که مانع از عملکرد تخمدان ها می شوند، مناسب باشند. این استراتژی ها معمولاً در زنانی استفاده می شود که سرطان پستان پیشرفته دارند. گزینه های درمانی عبارتند از:
•    جراحی برای برداشتن تخمدان ها
•    پرتو درمانی با هدف تخمدان ها
•    درمان با گزرلین

درمان هایی که برای توقف عملکرد تخمدان ها بکار گرفته می شوند این اجازه را به زنان غیریائسه می دهد که از داروهایی استفاده کنند که تنها برای زنان غیریائسه در دسترس است.

در زمان هورمون درمانی برای سرطان پستان شما باید به طور منظم برای پیگیری درمان به متخصص آنکولوژیست مراجعه نمایید. آنکولوژیست درباره عوارض جانبی که تجربه کرده اید، سؤال می کند. بسیاری از عوارض جانبی قابل کنترل هستند.

هورمون درمانی به دنبال جراحی، پرتودرمانی و یا شیمی درمانی برای کاهش خطر عود سرطان سینه در افراد مبتلا به مراحل اولیه سرطان پستان حساس به هورمون بکار می رود. همچنین می تواند برای کاهش خطر رشد و پیشرفت سرطان پستان متاستاتیک در مبتلایان به تومور حساس به هورمون بکار رود.

بسته به شرایط بیمار، برای پایش وضعیت بیماری، عود سرطان و یا پیشرفت آن در زمان انجام هورمون درمانی باید آزمایشاتی انجام شود. نتایج این تست ها می تواند برای بررسی چگونگی پاسخ بدن بیمار به هورمون درمانی به پزشک کمک کند و مطابق آن ممکن است درمان تغییر یابد.