پاروکستینParoxetine

  • فروش داروبا نسخه

    طبقه بندی

  • Tablet: 20mg, 40mg

    • وسواس
    • وحشت
    • استرس پست تروماتیک
    • اضطراب

  • در صورتیکه بیمار وارد فاز مانیک شود این دارو منع مصرف دارد.

    • اختلالات گوارشی: تهوع و استفراغ، سوءهاضمه، درد شکمی، اسهال، یبوست، بی اشتهایی همراه با کاهش وزن
    • واکنش های حساسیتی: بثورات پوستی، کهیر، آنژیوادم، آنافیلاکسی، درد مفصلی، درد عضلات، حساسیت به نور
    • خشکی دهان
    • بی قراری
    • سردرد
    • بی خوابی
    • ترمور
    • گیجی
    • توهم
    • تشنج
    • گالاکتوره
    • اختلالات جنسی
    • احتباس ادراری
    • تعریق
    • مانیا
    • اختلالات حرکتی
    • تاری دید
    • هایپوناترمی
    • اختلالات خونریزی دهنده
    • پورپورا
    • افزایش کلسترول 
    • آریتمی
    • بی اختیاری ادرار

  • نکات قابل توصیه

    • برای دستیابی به اثر ضدافسردگی دارو ممکن است تا 4 هفته زمان لازم باشد، بنابراین بیمار نباید داروی خود را قطع نماید. در صورت برطرف شدن علائم بیماری نیز نباید مصرف دارو قطع شود.
    • از قطع مصرف ناگهانی دارو خودداری شود.
    • به دلیل احتمال بروز سرگیجه، اختلال در تصمیم گیری و مهارت های حرکتی تا مشخص شدن اثرات دارو هنگام رانندگی یا انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری دارند باید احتیاط شود.
    • بیمارانی که احتمال اقدام به خودکشی در آن ها وجود دارد نباید مقادیر زیاد دارو را به طور یک جا در اختیار داشته باشند.

    مصرف در بارداری

    گروه D:
    به دنبال مصرف آن شواهدی مبنی بر بروز خطر برای جنین انسان گزارش شده است. اما در صورت لزوم و نبود داروی مناسب دیگر می توان از این دارو در زمان بارداری استفاده کرد.

  • پاروکستین 
  • دوز مصرفی

    • افسردگی شدید، اضطراب، استرس پست تروماتیک: 20 میلی گرم هر صبح تا حداکثر 50 میلی گرم در روز.
    • وسواس: ابتدا با 20 میلی گرم هر روز صبح شروع شده و به تدریج به 40 میلی گرم در روز می یابد.
    • هراس: با 10 میلی گرم هر روز صبح شروع شده و به تدریج تا 40 میلی گرم در روز افزایش می یابد.

    تداخل دارویی

    • مصرف همزمان مهارکنندگان مونوآمین اکسیداز با پاروکستین می تواند عوارض خطرناک و مهلک در پی داشته باشد. باید بین قطع مصرف یکی از دو دارو و شروع داروی دیگر حداقل 14 روز فاصله باشد.
    • مصرف پاروکستین با داروهای سروتونرژیک می تواند سبب بروز سندرم سروتونین و تشدید عوارض شود.
    • غلظت پلاسمایی پاروکستین در مصرف همزمان با تربینافین افزایش می یابد.
    • پاروکستین غلظت پلاسمایی داریفناسین را افزایش می دهد.
    • پاروکستین متابولیسم پرفنازین را مهار می کند.