آنمی وضعیتی است که بدن به میزان کافی سلول های قرمز حمل کننده اکسیژن ندارد و در حدود 20% از کودکان آمریکایی را در برخی از دوره های زندگی شان تحت تاثیر قرار می دهد. در عین حال چندین مطالعه بزرگ برآورد کرده اند که در حدود 7 نفر از هر 10 نفر کودک آمریکایی مقدار کافی ویتامینD نداشته و یک نفر از هر ده نفر از کمبود شدید رنج می برد. نتایج مطالعه ای جدید بیانگر ارتباط پیچیده بین ویتامینD و هموگلوبین است؛ هموگلوبین پروتئینی است که اکسیژن را در سلول های قرمز خون نگهداری می دارد.
مطالعه ای که به تازگی در Journal of Pediatrics به چاپ رسیده است اظهار می دارد کودکانی که مقادیر کافی ویتامین D دریافت نمی کنند در معرض ریسک بیشتر آنمی قرار دارند.
در این مطالعه مقطعی محققین به بررسی ارتباط بین ویتامینD و هموگلوبین در نمونه های خونی بیش از 10400 کودک و بزرگسال (سنین بین 1و 21 سال) پرداختند؛ این شرکت کنندگان در بررسی ملی آزمون تغذیه و سلامت 2006-2001 شرکت کرده بودند.
نتایج مطالعه نشان دادند که کودکان با سطوح پایین هموگلوبین در مقایسه با کودکان دارای سطوح نرمال هموگلوبین، مقادیر کمتری از ویتامینD داشتند. به علاوه کودکانی که سطوح ویتامینD پایین تر از 30 نانوگرم در میلی لیتر داشتند (تعریف شده تحت عنوان کمبود خفیف ویتامینD) در مقایسه با شرکت کنندگان دارای سطوح نرمال ویتامینD، ریسک دوبرابر آنمی داشتند .
کمبود ویتامینD از طریق مکانیسم های متعددی با آنمی مرتبط می شود، به عنوان مثال این ارتباط می تواند به دلیل تاثیر ویتامینD در تولید سلول های قرمز خون در مغز استخوان باشد یا نقش ویتامینD در تنظیم التهاب ایمنی دخیل باشد که به عنوان محرک آنمی شناخته می شود.
نکته عملی: یافته های مطالعه حاکی از ارتباط قوی بین کمبود ویتامینD و آنمی در کودکان بودند. درمان هر دو شرایط آنمی مزمن و کمبود ویتامینD بسیار حائز اهمیت است چراکه می توانند منتهی به طیفی از بیماری ها از جمله آسیب ارگانی، ناهنجاری های استخوانی، شکستگی های مکرر استخوانی و نیز پیشرفت زودهنگام استئوپروز در سالهای آینده زندگی کودک شوند. لذا تغذیه سالم حاوی تمامی گروه های غذایی به ویژه لبنیات و منابع آهن در این گروه سنی توصیه می شود.
منبع:
Meredith A. Atkinson, et al. “Vitamin D, Race, and Risk for Anemia in Children” . Journal of Pediatrics. 2013.