ورزش در دراز مدت برای سلامتی بسیار مفید است. شواهد علمی نشان می دهد که فعالیت بدنی متوسط تا شدید خطر بیماری قلبی، سکته مغزی، دیابت و سرطان را کاهش داده و طول عمر را بهبود می بخشد. با این حال، بلافاصله بعد از تمرین ورزشی (به خصوص در ورزشکاران و در ورزش های استقامتی) سیستم ایمنی بدن خسته می شود. ورزش سنگین سبب استرس فیزیولوژیکی شدید می شود که با خطر بالای عفونت مرتبط است.
ورزش می تواند سبب کاهش و افزایش سلول های ایمنی بدن شود. ورزش میزان نوتروفیل ها و مونوسیت ها را افزایش و میزان لنفوسیت ها را در طی بازتوانی کاهش می دهد. بعد از تمرین ورزشی میزان گلبول های سفید خون کاهش می یابد. در حقیقت این سلول ها از بین نمی روند بلکه به سایر قسمت های بدن منتقل می شوند. ورزش نوعی استرس است و ورزش بسیار شدید سبب بروز استرس فیزیولوژیکی بیشتر و تغییرات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در بدن می شود. به منظور مقابله با تهدیدات بالقوه این تغییرات، سلول های ایمنی از طریق جریان خون به سایر قسمت ها به عنوان مثال ریه یا روده منتقل می شوند. البته در این زمینه نیاز به انجام مطالعات بیشتری وجود دارد.
از آنجاکه تغذیه تقریباً بر روی تمام جوانب سیستم ایمنی بدن تاثیر می گذارد، تحقیق در مورد اثرات تغذیه بر روی توانایی بدن برای بازتوانی بسیار مهم است.
موثرترین راهکار تغذیه ای به منظور جلوگیری از بروز تغییرات منفی در سیستم ایمنی بدن مصرف کربوهیدرات است. تحقیقات نشان داده اند مصرف کربوهیدرات در طول ورزش یا بلافاصله بعد از ورزش خطر افت سیستم ایمنی که با ورزش مرتبط است را کاهش داده و به بازتوانی بدن کمک می کند. این امر به ویژه برای کسانی که در فعالیت های بدنی بسیار شدید به مدت 90 دقیقه یا بیشتر شرکت می کنند، حائز اهمیت است. مصرف 60-30 گرم کربوهیدرات در هر ساعت در طول ورزش به عملکرد ایمنی سالم کمک می کند. کربوهیدرات می تواند در طول ورزش به شکل مایعات حاوی کربوهیدرات مصرف شود. همچنین مصرف موز نیز می تواند مفید باشد.
منبع:
Recovery of the immune system after exercise. Journal of Applied Physiology, 2016.