چربی بدنی و تنگی دیواره ی عروق بعد از میانسالی

براساس نتایج یک مطالعه ی جدید نشان داده شد که بعد از میانسالی، ذخایر بالای چربی بدنی می تواند موجب تنگی و سفتی عروقی گردد. دیواره ی عرقی افراد جوان قادر است اثرات چاقی را جبران و دوباره به وضعیت طبیعی و پایه ی خود برگردد. ولی بعد از سن میانسالی این سازگاری کم رنگ شده و کاهش می یابد، بنابراین با افزایش میزان چربی بدنی میزان سفتی و مقاومت عروقی نیز افزایش می یابد. در نهایت این شرایط می تواند به بروز بیماری های قلبی و عروقی و مرگ منجر گردد. محققین بر این باورند که اثرات مضر چربی های بدن می تواند به تعداد سال هایی که فرد در جوانی چاق بوده و یا دارای اضافه وزن بوده است برگردد. تحققیات بیشتری لازم است تا روشن شود، چه زمانی و در چه دوره ای از زندگی چاقی می تواند اثرات مضر خود را بر سیستم قلب و عروق نمایان سازد. چاقی یکی از عوامل خطر برای ابتلا به بیماری های قالبی و عروقی است ولی جزئیات دقیق این رابطه تا به حال کشف نشده است. در این مطالعه در حدود ۲۰۰ فرد مورد ارزیابی قرار گرفتند و میزان سرعت جریان خون در رگ های خونی بزرگ  آن ها بررسی شد. خون در عروقی که دارای سفتی و سختی دیواره می باشند به کندی حرکت می کند در حالی که در عروق طبیعی سرعت جریان آن بیشتر است. در افراد جوانی که چاق هستند سرعت جریان خون در عروق طبیعی است ولی این سرعت پس از سن ۵۰ سالگی با افزایش میزان چربی های بدن به دلیل سفتی و سختی عروقی کم می شود. به طور کلی رابطه ی میزان سختی و سفتی عروقی با چربی بدن بیشتر از شاخص توده بدنی (BMI)  می باشد. بر اساس نتایج این مطالعه، ما نمی دانیم که چربی های بردنی چطور موجب بروز سفتی و سختی در دیواره ی عروق می شوند، ولی می دانیم که متابولیت ها و برخی از مواد حاصل از سوخت وساز چربی در خون با اثر بر فیبرهای الاستیک عروقی موجب آسیب تدریجی آن ها می شوند.

منبع:

B. Corden, et al.Body Fat Is Associated With Reduced Aortic Stiffness Until Middle Age. Hypertension, 2013.