افزایش وزن بیش از حد، پرهاکلامپسی، دیابت بارداری، سزارین، کمر درد و بیاختیاری ادرار برخی مشکلات ناشی از سبک زندگی ناسالم در دوران بارداری است.
تعداد زنانی که توصیههای موجود در مورد ورزش در دوران بارداری را رعایت میکنند، بسیار اندک است. یکی از علل این امر عدم اطمینان از نوع ورزشی است که میتوانند در دوران بارداری انجام دهند و نیز نوع ورزشی که باید از انجام آن اجتناب کنند.
محققان اسپانیایی با طراحی مطالعهای به شک و تردیدها در مورد توصیه به انجام فعالیت بدنی در دوران بارداری پاسخ دادهاند. مطالعه آنها نشان میدهد که ورزش نه تنها باید توسط زنان سالم که قبل از بارداری فعال بودهاند انجام شود، بلکه بارداری زمانی مناسبی برای شروع فعالیت بدنی به عنوان یک سبک زندگی سالم است. نتایج این مطالعه نشان داد که فعالیت بدنی متوسط برای مادر و کودک، هر دو، مفید است.
ورزش از افزایش وزن بیش از حد جلوگیری کرده و خطر ماکروزومی جنین (وزن نوزاد در زمان تولد بیش از 4 کیلوگرم)، پرهاکلامپسی، دیابت بارداری، سزارین، کمر درد، درد لگن و بیاختیاری ادرار را کاهش میدهد. از سوی دیگر، یوگا و پیلاتس با مزایای نام برده شده مرتبط نیستند، اما سبب بهبود سلامت روانی و کاهش درد میشوند.
با توجه به نوع ورزش، طول مدت و تناوب انجام آن در طول هفته کارشناسان بر اهمیت ترکیب ورزشهای هوازی و قدرتی در هر جلسه که حداقل 45 تا 65 دقیقه به طول انجامد و 3 تا 4 بار در روز انجام شود، تاکید میکنند. شدت فعالیت بدنی باید متوسط باشد. فعالیت بدنی میتواند بین هفته 9 تا 12 (پس از اولین ویزیت توسط پزشک) شروع شده و تا هفته 38 تا 39 به طول انجامد.
منبع:
María Perales et al. Exercise During Pregnancy. JAMA 2017.