محققین دانشگاه برون د رمطالعه ای ارتباط پیچیده بین دریافت منیزیم، ژن ها و نژاد را در خطر بروز بیماری دیابت نوع 2 ، در دو گروه از زنان بررسی کردند. بر اساس همبستگی های ویژه ای حاصل از تجزیه و تحلیل های آماری پژوهش، محققین پیشنهاد کردند که توصیه های سلامتی باید بیشتر جنبه فردی و شخصی داشته باشند تا عمومی. منیزیم یم ماده مغذی مهم است و به نظر می رسد به تنظیم ترشح یا عمل انسولین کمک می کند. مدارک موجود در این زمینه نشان می دهند که دریافت کم این ماده معدنی می تواند موجب افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 شود. با وجود این، اثر یاد شده در هر شخصی متفاوت است. این مطالعه جدید ارتباطات ویژه رژیم، ژنتیک و نژاد را در ارتباط با اثر منیزیم در خطر بروز بیماری دیابت نوع 2 در زنان پس از سن یائسگی نشان داد. به بیان نویسنده مسئول این مقاله دکتر Simin Liu؛ "مطالعات کمی در زمینه ارتباط بین منیزیم، ژن و نیز خطر بروز بیماری ها وجود دارد.|"وی در ادامه افزود؛ " اثر نهایی جهش ژنتیکی بر بروز یک بیماری به محیط در معرض بستگی دارد، و این یک اثر متقابل است."محققین در این مطالعه میزان منیزیم دریافتی، وضعیت دیابت نوع 2 و ژن های 7287 زن سیاه پوست و 3285 زن دورگه که در دامنه سنی 50 تا 79 سال قرار داشتند را بررسی کردند. یافته های حاصل از این مطالعه نشان داد که اثردریافت منیزیم بر بروز دیابت نوع 2 وابسته به وجود برخی عوامل بر روی ژنوم افراد و لذا منحصر به فرد است. مقاله مرتبط با این مطالعه در مجله Nutrition منتشر شد.
منبع:
Kei Hang K Chan, et al. Genetic Variations in Magnesium-Related Ion Channels May Affect Diabetes Risk among African American and Hispanic American Women. Journal of Nutrition, January 2015.