فشارخون نیرویی است که خون را در عروق خونی به حرکت درمی‌آورد. زمانی که این فشار بسیار بالا باشد پرفشاری خون نامیده می‌شود. پرفشاری خون خطر بیماری های قلبی – عروقی و بیماری کلیوی را افزایش می‌دهد.
فشارخون به صورت میلی‌متر جیوه اندازه‌گیری شده و به صورت دو عدد که فشارخون سیستولیک و فشارخون دیاستولیک نامیده می‌شوند، بیان می‌شود. فشارخون سیستولیک (عدد بزرگتر) مربوط به زمان ضربان قلب و فشارخون دیاستولیک (عدد کوچکتر) مربوط به فواصل بین ضربان‌ها و استراحت قلب است.
دستورالعمل‌های مربوط به سال 2003 پرفشاری خون را به صورت فشارخون بالاتر از 140/90 میلی‌متر جیوه تعریف کرده‌اند. در حال حاضر، انجمن قلب آمریکا (AHA) در این تعریف تجدید نظر کرده است. بر این اساس، فشارخون بالاتر از 130/80 میلی‌متر جیوه پرفشاری خون تعریف شده و فشارخون کمترا ز120/80 فشارخون طبیعی در نظر گرفته می‌شود.
در دستورالعمل جدید فشارخون سیستولیک بین 130 تا 139 میلی‌متر جیوه و فشارخون دیاستولیک بین 80 تا 89 میلی‌متر جیوه مرحله اول پرفشاری خون نامیده می‌شود. در این افراد تغییر سبک زندگی و در صورت لزوم دارو درمانی توصیه می‌شود. فشارخون بالاتر از 140/90 میلی‌متر جیوه مرحله دوم پرفشاری خون نامیده می‌شود. در این افراد تغییر سبک زندگی و دریافت حداقل 2 عدد دارو توصیه می‌شود. فشارخون بالاتر از 180/120 میلی‌متر جیوه بحران پرفشاری خون نامیده می‌شود. این بیماران به دارو درمانی سریع و در صورت آسیب اندام‌ها به بستری شدن در بیمارستان نیاز دارند.
افراد با فشارخون طبیعی باید سبک زندگی سالم اتخاذ کنند و به صورت سالانه فشارخون خود را اندازه‌گیری نمایند. افراد مبتلا به پرفشاری خون علاوه بر تغییر در سبک زندگی باید هر 3 تا 6 ماه یکبار فشارخون خود را اندازه‌گیری کنند.
هدف AHA از این بازنگری افزایش آگاهی در مورد خطرات ناشی از پرفشاری خون و پیشگیری از این خطرات قبل از بروز مشکلات جدی‌تر است.
منبع:
Paul K. Whelton et al. Journal of the American College of Cardiology 2017.