بیماری پارکینسون یک بیماری پیشرونده است که با لرزش، سفتی اندام ها و تنه، ضعف در حفظ تعادل و هماهنگی و اختلال در تحرک مشخص می شود. گزارش ها نشان می دهد در ایالات متحده 1 میلیون نفر به پارکینسون مبتلا هستند و هر سال در این کشور 60 هزار مورد جدید از این بیماری تشخیص داده می شود.
تحقیقات قبلی نشان داده اند که ورزش برای بیماران مبتلا به پارکینسون فوایدی را به دنبال دارد. مطالعه ای در سال 2015 نشان داد که در بیماران مبتلا به پارکینسون 60-40 دقیقه ورزش به صورت 3 بار در هفته سبب بهبود تحرک و تعادل طی 6 ماه و درنتیجه کاهش خطر افتادن می شود. اخیراً نیز اثر ورزش منظم بر کیفیت زندگی و تحرک بیماران مبتلا به پارکینسون طی یک دوره 2 ساله بررسی شد. در این مطالعه اطلاعات 3408 بیمار ارزیابی شد.
نتایج نشان داد در بیمارانی که حداقل 150 دقیقه فعالیت بدنی در هفته دارند نسبت به کسانی که کمتر از این میزان فعالیت بدنی دارند، کیفیت زندگی با سرعت کمتری کاهش می یابد. این نتایج در بیمارانی دیده شد که از ابتدای مطالعه به طور منظم ورزش می کردند و یا کسانی که حداقل 5/2 ساعت ورزش در هفته را در طول دوره پیگیری شروع کردند.
سپس اثر 30 دقیقه افزایش فعالیت بدنی در هفته در این بیماران بررسی شد. نتایج نشان داد افزایش فعالیت بدنی به میزان 30 دقیقه در هفته منجر به بهبود کیفیت زندگی و تحرک می شود. بیشترین بهبود در بیماران مبتلا به مراحل پیشرفته بیماری پارکینسون مشاهده شد.
نکته عملی: فعالیت بدنی منظم کیفیت زندگی بیماران مبتلا به پارکینسون را افزایش می دهد.
منبع:
Miriam R. Rafferty et al. “Regular Exercise, Quality of Life, and Mobility in Parkinson’s Disease: A Longitudinal Analysis of National Parkinson Foundation Quality Improvement Initiative Data”. Journal of Parkinson's Disease, 2017.