سلنیوم و سرطان کبد

بروز سرطان کبد در کشورهای توسعه یافته در حال افزایش است. سرطان کبد اغلب در مراحل انتهایی بیماری تشخیص  داده می شود و گزینه های درمانی محدودی برای آن وجود دارد. در سال 2012 در سراسر جهان حدود 782000 مورد جدید از سرطان کبد تشخیص داده شد. این بیماری دومین علت شایع مرگ ناشی از سرطان در سراسر جهان است. پیش آگهی برای سرطان کبد بسیار ضعیف است.
سلنیوم یک ماده مغذی معدنی و کمیاب است که در غذاهایی مانند صدف، ماهی، گوشت، تخم مرغ، غلات و پیاز یافت می شود. میزان سلنیوم در مواد غذایی به میزان سلنیوم خاکی که ماده غذایی در آن رشد کرده یا میزان سلنویم در غذایی که حیوان خورده بستگی دارد. سلنیوم در انسان به منظور عملکرد موثر سیستم  ایمنی و کنترل فرآیندهای اکسیداتیو مرتبط با سرطان ضروری است.
در مطالعه حاضر وضعیت سلنیوم با اندازه گیری غلظت سرمی سلنیوم و سلنوپروتئین P  (پروتئین انتقال دهنده سلنیوم در گردش خون) ارزیابی شد. سپس ارتباط میزان سلنیوم با سرطان کبد، سرطان کیسه صفرا و سرطان مجاری صفراوی بررسی شد.
یافته ها نشان داد در مکان هایی که سلنیوم کمتر از حد مطلوب است، افزایش دریافت سلنیوم می تواند در کنار اجنتاب از مصرف الکل، حفظ وزن در محدوده سالم و عدم استعال سیگار به پیشگیری از سرطان کبد کمک کند. به طوریکه حتی بعد از در نظر گرفتن سایر عوامل خطر مرتبط با سرطان کبد بالاترین میزان سلنیوم یا سلنوپروتئین  P با کاهش خطر سرطان کبد مرتبط بود. میزان سلنیوم با تومورهای کیسه صفرا یا مجاری صفراوی مرتبط نبود.
منبع:


Prediagnostic selenium status and hepatobiliary cancer risk in the European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition cohort. The American Journal of Clinical Nutrition, 2016