با توجه به گرایش روز افزون به رژیم های گیاهخواری و ارتباط احتمالی بین این دسته از رژیم ها و کاهش خطر مرگ ومیر این موضوع بسیار مهم جلوه می کند و بازار داغی را بین محققین به خود اختصاص داده است.
بر اساس مطالعات اخیر نشان داده شده است که رژیم گیاهخواری سبب کاهش مرگ و میر و کاهش خطر بسیاری از بیماری های مزمن از جمله فشار خون بالا، سندروم متابولیک، دیابت و بیماری ایسکمیک قلبی خواهد شد.
در همین راستا پژوهشگران به تازگی مطالعه ای را ترتیب و 73308 زن و مرد را در طی 6 سال مورد مطالعه قرار دادند و تمامی علل مرگ ومیر در این افراد را بررسی نمودند.
به همین جهت پرسشنامه ای را طراحی کردند و به بررسی عادات غذایی شرکت کنندگان پرداختند و آنها را به 5 گروه دسته بندی کردند: غیرگیاهخوار، نیمه گیاهخوار، گیاهخوارانpesco (که غذاهای دریایی نیز استفاده می کردند) ،گیاخواران-لاکتو-اوو(که لبنیات وتخم مرغ استفاده می کردند)، گیاخواران مطلق.
در بررسی مشاهده گردید گروه گیاهخوار افرادی بودند با خصوصیاتی شامل: طول عمر بیشتر، بسیار با سوادتر، تمایل بیشتر به ازدواج، تمایل کمتر به مصرف کمتر الکل یا سیگار، تمایل بیشتر به ورزش و اندام مناسب تر.
برخی از شواهد نشان می دهند که الگوی های رژیم غذایی گیاهخواری ممکن است سبب کاهش مرگ ومیر شود ولیکن این امر هنوز کاملا به تایید نرسیده است.
به طور متوسط در طول 6 سال این مطالعه 2570 مورد مرگ ومیر در میان شرکت کنندگان گزارش گردید که به طور کلی 6 مرگ در هر 1000 نفر در طول هرسال بود.
نتایج نشان دادند که نسبت مرگ ومیردر بین گیاهخوران نسبت به غیر گیاهخوران 12 درصد کمتر بود.
این ارتباط در گروه مردان مشهودتر بود و کاهش معنی داری در مرگ ومیر ناشی از بیماری قلبی و بیماری های ایسکمیک قلبی در گروه گیاهخواران مرد نسبت به غیر گیاهخواران مشاهده گردید ولیکن در بین زنان کاهش معناداری گزارش نشد.
بررسی ها نشان دادند که مرگ ومیر در بین تمامی انواع گیاهخوارن نسبت به غیر گیاهخواران کمتر بوده است.
نکته عملی: علی رغم تمامی موارد مثبتی که پیرامون رژیم های گیاهخواری بیان شد ولیکن باز هم نگرانی هایی در مورد کمبود ریز مغذی ها در این افراد به چشم می خورد، لذا در صورتی که شما گیاهخوار هستید و یا تصمیم گرفته اید که برنامه گیاهخواری را الگوی خود قرار دهید پیشنهاد می کنیم جهت داشتن یک برنامه غذایی متنوع و متعادل مشاوره در یک مرکز تغذیه و رژیم درمانی رادر اولویت برنامه های خود قرار دهید.
منبع:
JAMA Intern Med. 2013;1-8