اضافه وزن و چاقی با کاهش سلامت روانی کودکان مانند کاهش اعتماد به نفس، ناخشنودی و نیز رفتارهای پرخطر مانند استعمال سیگار و مصرف الکل که می تواند به دوران نوجوانی و بزرگسالی نیز گسترش یابد، مرتبط است. مشخص شده کودکانی که مادرشان به اضافه وزن یا چاقی مبتلا است بیشتر احتمال دارد که خود نیز به اضافه وزن مبتلا شوند. این امر نشان دهنده تاثیر محیط و ژنتیک بر افزایش وزن است.
در مطالعه حاضر کودکان متولد شده در 19244 خانواده بین سال های 2000 تا 2002 بررسی شدند. اطلاعات مربوط به وزن و قد زمانی که کودکان 3، 5، 7 و 11 ساله بودند، جمع آوری شد. مطالعه فوق اولین مطالعه ای است که در انگلستان به بررسی وزن و نمایه توده بدنی (BMI) در 10 سال اول زندگی کودکان پرداخته و تاثیر عوامل مرتبط با شیوه زندگی را با افزایش وزن بررسی کرده است.
نتایج این مطالعه که در مجله Pediatrics منتشر شده است نشان می دهد الگوی خواب نامنظم و حذف وعده صبحانه می تواند از طریق افزایش اشتها و مصرف مواد غذایی پرکالری بر افزایش وزن تاثیر گذارد. همچنین استعمال سیگار در دوران بارداری با افزایش خطر اضافه وزن در کودک مرتبط است.
در این مطالعه 4 الگوی افزایش وزن یافت شد. اکثر کودکان (3/83 درصد) دارای BMI ثابت و بدون اضافه وزن بودند. 1/13 درصد افزایش متوسط BMI را نشان دادند و 5/2 درصد افزایش شدید BMI را نشان دادند. همچنین BMI در 6/0 درصد کودکان در سن 3 سالگی نشان دهنده چاقی بود اما با گروهی که BMI شان ثابت بود در 7 سالگی مشابه بود.
نتیجه عملی: عدم استعمال سیگار توسط مادر در دوران بارداری و خواب کافی و مصرف منظم صبحانه توسط کودک از چاقی دوران کودکی جلوگیری می کند.
منبع:
Yvonne Kelly et al. “BMI Development and Early Adolescent Psychosocial Well-Being: UK Millennium Cohort Study”. Pediatrics, 2016