بر اساس یافته های یک مطالعه ی جدید نشان داه شد که تمرینات هوازی یا استقامتی یک مدل تمرینی مؤثرتر برای کاهش چربی نسبت به تمرینات مقاومتی یا ترکیبی از هر دو می باشند.
این مطالعه که در Journal of Applied Physiology به چاپ رسید که پژوهش گسترده در زمینه مقایسه ی تغییرات حاصل از سه روش فعالیت ورزشی بر ترکیب بدنی در افراد چاق و دارای اضافه وزنی بود که به دیابت مبتلا نبودند. فعالیت های ورزشی هوازی مانند راه رفتن، دویدن و شنا کردن مدل های تمرینی هستند که تأثیر زیادی بر کاهش چربی بدنی دارند. با وجود این مطالعات جدید نشان داده اند که فعالیت های ورزشی مقاومتی به دلیل افزایش توده ی عضلانی و متابولیسم پایه می تواند موجب کاهش وزن شود. با وجود این اثرات فعالیت ورزشی مقاومتی بر کاهش چربی ضد و نقیض است. محققین 234 فرد دارای اضافه وزن و یا چاق را در این پژوهش بررسی کردند. آزمودنی ها به سه گروه؛ فعالیت ورزشی مقاومتی( سه روز در هفته، 3 ست و هر ست 8 تا 12 تکرار)، فعالیت ورزشی هوازی ( 12 مایل در هفته) و گروه ترکیبی( ترکیبی از پروتکل های گروه فعالیت مقاومتی و هوازی). ترکیب بدنی هر یک از آزمودنی ها به منظور بررسی اثرات پروتکل های ورزشی مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج فعالیت ورزشی هوازی با 133 دقیقه در هفته کاهش بیشتری را در چربی بدنی موجب شد در حالی که فعالیت ورزشی مقاومتی با 180 دقیقه باعث کاهش چشمگیری در چربی بدنی نشد. میزان کاهش چربی در گروه فعالیت ورزشی بیشتر از گروه مقاومتی گزارش شد با وجود این کاهش ایجاد شده کمتر از گروه فعالیت ورزشی هوازی بود. در ای گروه (ترکیبی) میزان محیط دور کمر کاهش یافت که به دلیل مدت زمان بیشتر پرداختن به فعالبت ورزشی ترکیبی می باشد.
منبع:
A. Slentz, et al. Effects of aerobic and/or resistance training on body mass and fat mass in overweight or obese adults. Journal of Applied Physiology, 2012